RSC Anderlecht en het realisme van Rutten

© BELGAIMAGE
Alain Eliasy Journalist bij Sport/Voetbalmagazine

Eén speeldag voor het einde van de reguliere competitie heeft ook Anderlecht zijn ticket voor play-off 1 beet. Verdict van een tumultueuze expeditie.

Twee weken geleden ontspon zich op de terugweg van Daknam een merkwaardig debat op een van de supportersbussen van Anderlecht. De zogenaamde believers, de minderheid die denkt dat het dit seizoen nog allemaal goed komt met Anderlecht, waren tevreden met de felbevochten drie punten en de bijna-kwalificatie voor play-off 1. De non-believers vroegen zich af wat Anderlecht te zoeken heeft in de eindronde met de beste zes ploegen van het land. Doorheen het seizoen is immers gebleken dat er zeker vier teams – Genk, Club Brugge, Standard en Antwerp – beter zijn dan de Brusselaars. Het Anderlecht van Fred Rutten zou dus zomaar op een vijfde of zesde plaats kunnen eindigen. Voor het eerst sinds 1964 zou paars-wit verstoken kunnen blijven van Europees voetbal. Met dat gegeven in het achterhoofd was de rekening van sommige supporters snel gemaakt: misschien is de weg naar een Europees ticket comfortabeler via play-off 2. Met mondjesmaat liepen de believers in de bus over naar het andere kamp.

Het is ver gekomen wanneer fans van het trotse Anderlecht allerlei strategieën bedenken om de moed erin te houden. Maar sinds zondag mogen de machiavellistische plannen van de mentaal afgepeigerde supporterskern de prullenmand in. Tegen de andere teams uit de top zes pakten de manschappen van captain Sven Kums slechts 11 op 30, maar ploegen als Kortrijk liggen nog net binnen hun bereik. Anderlecht mag zich the best of the rest noemen.

Na het openingsdoelpunt van Kums tegen Kortrijk zoomde een camera in op Marc Coucke en zijn gezicht, een combinatie van opluchting, ingehouden vreugde en verbetenheid, zei alles. Alsof de druk van zijn schouders was weggevallen. Bij de spelers was de opluchting na de kwalificatie ook vrij groot. Rutten gaf hen na de match tegen Kortrijk een denkbeeldige termijn van 24 uur om van hun kleine triomf te genieten. Op de persconferentie klonk de Nederlandse coach bij momenten zelfs voorzichtig optimistisch. ‘In mijn eerste drie matchen waren de verwachtingen enorm groot. We hadden bijna het dal bereikt en als je er met zijn allen weer uit kan kruipen, dan voelt dat aan als een ontlading. Ik heb mij laten aanpraten dat in play-off 1 alles mogelijk is. Je ziet: ik ga uit van het positieve.’

Comeback in play-offs

Zonder de vernuftige tussenkomsten van Thomas Didillon, door veel supporters beschouwd als de beste transfer van het seizoen, zou Anderlecht nu helemaal murw geslagen in de touwen hangen. Didillon behoedde zijn werkgever voor nog meer onheil en pakte afgelopen weekend een zevende clean sheet in de competitie, zijn derde in een paar weken tijd. Behoudens een totale inzinking in play-off 1 mag de titel van MVP van Anderlecht nu al naar de Franse doelman gaan. Maar Didillon zal dit seizoen vooral grote ogen getrokken hebben bij wat er zich allemaal voor zijn neus heeft afgespeeld. Minstens één nieuwkomer verbaasde zich over het algemene niveau van de ploeg. Het verdict was hard: te weinig kwaliteit en de jonkies zijn nog niet klaar zijn voor het grote werk.

RSC Anderlecht en het realisme van Rutten

Begin oktober had Marc Coucke voor de match op Zulte Waregem een paar honderd rebellerende supporters de garantie gegeven dat hij een en ander zou rechttrekken tijdens de wintermercato. Een engagement dat hij volgens een deel van de aanhang niet heeft gerespecteerd. Toen Coucke onlangs tijdens de nieuwjaarsreceptie met vertegenwoordigers van de supportersclubs geconfronteerd werd met zijn eerdere beloftes, had hij tegen zijn gewoonte in niet meteen een antwoord klaarliggen. Het is dus wachten tot Zakaria Bakkali, Peter Zulj en Ivan Santini, allemaal nieuw sinds dit seizoen, er helemaal doorkomen. En heel misschien zal de redding van Landry Dimata moeten komen. Hij twijfelde lang over een operatie en hoopt dat het inlassen van een rustperiode voldoende zal zijn om zijn knie te laten genezen. Aan zijn entourage liet de belofteninternational weten dat hij een rol van betekenis wil spelen in de play-offs. Dimata en Rutten zijn niet de beste vrienden – dat wordt althans beweerd op Neerpede – maar voor een hoger doel zullen ze hun ego’s opzijzetten. Het is dus frappant dat net de 21-jarige aanvaller een beetje tegengewerkt wordt door het bestuur. Net als Adrien Trebel trouwens. Het is een publiek geheim dat ze hem binnenskamers beu zijn.

Openstaande vacature

Wat zou een mix van een fitte Dimata, een flitsende Bolasie en een hongerige Trebel geven? Het zou het spel van paars-wit alvast ten goede komen. Rutten zal zelf wel beseffen dat het voetbal van zijn team weinig tot de verbeelding spreekt. De topper tegen Standard, de derde wedstrijd in het tijdperk Rutten, was veelbelovend. Daarna ging het snel bergafwaarts. Met een doelsaldo van 10-7 in acht wedstrijden kan Rutten een bescheiden positieve balans voorleggen. Al kreeg de Nederlander slechts één duidelijke opdracht van het bestuur: Anderlecht kwalificeren voor play-off 1. Rutten doet voorlopig waarvoor hij betaald wordt en de rest is voor later. Daarom komt hij weg met lamlendige prestaties zoals op Lokeren. Anderlecht is een ploeg geworden die het moet hebben van enkele schaarse momenten per wedstrijd. Maar het siert Rutten dat hij in post-matchinterviews zijn verantwoordelijkheid niet probeert weg te moffelen en ervoor uitkomt dat hij realistisch voetbal nastreeft. ‘Ons voetbal gaat met horten en stoten vooruit’, aldus Rutten. ‘Maar er staat een team op het veld dat voor elkaar en met elkaar wil werken. Als dat tot resultaten kan leiden, waarom niet?’

Eén heikel punt raakt maar niet opgelost: niemand staat te dringen om het absolute leiderschap op te eisen in de spelersgroep. Op het veld is de kopman zonder twijfel Kums, met twee doelpunten man van de match tegen Kortrijk. ‘Het moest gebeuren vandaag en als kapitein moet je het voortouw nemen’, aldus de aanvoerder. In de kleedkamer staat de vacature van de onbetwiste leider echter al jaren open. Kara is in theorie dé geknipte man voor de job, maar onder andere vorig seizoen kwam hij tot de vaststelling dat zijn autoriteit niet altijd wordt aanvaard. Het staat wel vast dat King Kara bepaalde zaken die tijdens zijn passage bij FC Nantes zijn gebeurd niet had laten passeren mocht hij op dat moment op Neerpede gezeten hebben.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content