Hoe Alfred Schreuder Club de titel schonk door zichzelf uit te wissen

© Belga Image
Guillaume Gautier
Guillaume Gautier Journalist bij Sport/Voetbalmagazine en Sport/Footmagazine.

Hij landde in het Venetië van het Noorden met het label van een coach die geobsedeerd is door balbezit, maar om Club naar een derde titel op rij te leiden moest Alfred Schreuder uit een ander vaatje tappen. Het verhaal van een Nederlandse kameleon.

Het was meteen duidelijk. Nooit, sinds er statistieken worden bijgehouden in het voetbal, hadden we een team 867 passen zien geven in negentig minuten tijd op een veld in onze Jupiler Pro League. Op het kunstgras van Stayen, voor de gelegenheid omgevormd tot een trainingspotje balbezit, vestigde het Club van Schreuder meteen een record. De ex-T2 van Barcelona en Ajax, gevormd door de ideeën van Johan Cruijff, trok vol de kaart van balbezit bij zijn nieuwe club. Tijdens de winterstage overtuigde hij met zijn oefensessies en ideeën meteen de groep, die na twee en een half jaar uitkeek naar iets nieuws.

En dat leverde ook resultaat op, want vier maanden en vijftien competitieduels later mag blauw-zwart zich voor de derde keer op rij kampioen van België noemen, na een dubbele overwinning op Union. Maar het grote verschil met het begin van zijn periode bij Club: op 180 minuten tegen Union, stond de teller voltooide passes maar op 625 (331 in het Dudenpark, 294 in eigen huis). Het was al geleden van de titelwedstrijd van 2018, toen tegen het kopbalkrachtige Standard van Ricardo Sá Pinto, dat Club een wedstrijd afsloot met minder dan 300 passes. Die dag kwamen de manschappen van Ivan Leko uit op slechts 299.

Pragmatisch

Vier jaar later toonde Schreuder zich uiteindelijk toch heel wat pragmatischer dan aanvankelijk gedacht. Zijn weg naar de titel lijkt op een verhaal vol opofferingen. Van zijn eerste elftal tegen STVV waren de Nederlanders, die hij opnieuw op de voorgrond had geplaatst, de eersten die weer uit de ploeg verdwenen. Na de nederlaag tegen KAA Gent, de eerste onder zijn leiding, mochten Bas Dost en Ruud Vormer hun plekje op de bank opnieuw gaan opzoeken. Schreuder kwam dus tot dezelfde conclusie als zijn voorganger Philippe Clement: als de bal niet in hun directe nabijheid is, verdwijnen de twee geroutineerde Nederlanders veel te snel uit het collectieve plan.

Het is de eerste stap richting een nieuw Club Brugge dat grondig zou verschillen met dat van begin dit jaar. Sindsdien komt het nog maar twee keer uit op meer dan 600 passes in een wedstrijd, tegen een zwak Seraing en een al gedegradeerd Beerschot. Toch blijven de resultaten niet uit: de ploegmaten van Simon Mignolet, die na een dipje weer helemaal op niveau komt, krijgen in laatste zes wedstrijden van de reguliere competitie maar tien schoten tegen binnen het doelkader.

Hoe Alfred Schreuder Club de titel schonk door zichzelf uit te wissen
© Belga Image

Rits

Veel dank ook aan man-in-vorm Mats Rits, die als alleskunner, van rechterflankspeler tot infiltreur tussen de linies, zelfs op vijf doelpunten en vier assists in de laatste negen wedstrijden voor de play-offs uitkomt. Waar Club vroeger vaker koos voor een actie op links, met de dominantie van Vanaken en Lang, verschuift het geheel door de goede prestaties van Rits naar de rechterflank. Het favoriete gebied van de Belg, maar ook dat van nieuwkomer Andreas Skov Olsen, die al snel zijn plek in het basiselftal verovert.

Schreuder past zich dus aan. Zonder twijfel omdat het niet zo eenvoudig is om midden in een seizoen toe te komen en dan alles naar je hand te zetten. Zonder een lange voorbereiding om zijn spelprincipes met precisie door te voeren, laat de Nederlandse coach de macht over aan zijn meest briljante individuen en organiseert hij de rest van zijn team om een onevenwicht te vermijden. Zo besloot hij, toen hij Rits verloor door een blessure tegen Anderlecht, de cruciale dubbele confrontatie tegen Union aan te gaan met een dubbele pivot voor zijn driemansverdediging gevormd door Denis Odoi en Eder Balanta. In eigen huis, voor een overvol Jan Breydel, werd het tweede duel tussen de twee titelkandidaten afgesloten met 46 procent balbezit voor Club, maar wel met een blauw-zwart succes. Skov Olsen, een van de beste spelers op het veld in zijn eerste maanden bij Club, moest genoegen nemen met een jokerrol om plaats te maken voor Edoeard Sobol in de verdediging, wat resulteerde in een betere defensieve basis.

No Sweat, No Glory

De aanvankelijke principes bleven achter in de kleedkamer, een teken van een coach die kon toegeven dat zijn ideeën niet krachtig genoeg zouden zijn om de doelstellingen van de club te bereiken, en daarom de kant van de waarden van het huis koos. De Brugse play-offs begonnen met vier clean sheets en vooral met zwaarbevochten punten. Met inzet en zweet om zo de zege binnen te rijven. No Sweat, No Glory.

Blonken de zweetdruppels ook op het voorhoofd van Alfred Schreuder in deze eindsprint? Het is moeilijk om emoties af te lezen van een vaak onbewogen coach, eentje die naar een steeds discretere rol is geëvolueerd, in de schaduw van zijn hoofdrolspelers. De Nederlander zal dan misschien niet eeuwig in onze herinneringen blijven hangen, maar heeft ongetwijfeld een plaats in de geschiedenis verdiend. Na een half jaartje Club Brugge is hij klaar om zich te vestigen op de meest prestigieuze bank van Nederland. De missie zal heel anders zijn, het voetbal waarschijnlijk ook. Schreuder was naar Brugge gekomen om te winnen, en aan het eindklassement is te zien dat dat gelukt is.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content