Sport/Voetbalmagazine brengt deze week het verhaal over de jeugdjaren van Anouar Ait El Hadj, de nieuwe spelverdeler van Anderlecht. Daarin komt onder meer zijn overgang naar paars-wit aan bod… als wintertransfer.
Het talent van Anouar Ait El Hadj kwam bovendrijven bij Jeunesse Molenbeek. Hij was er zo goed dat zijn coach Mourad Akasri voor hem een test bij FC Brussels regelde. De dag erna werd vader Driss op het secretariaat verwacht om de inschrijving af te ronden. Zo snel ging het.
Bij Brussels werd Anouar serieus onder handen genomen door Jacques Morjau, een spraakwaterval die bijzonder karig is met lof richting zijn spelers. Toen Marc Degryse tijdens een tornooi Anouar feliciteerde voor zijn prestatie kon Morjau niet anders dan goedkeurend ja te knikken. Morjau besefte dat hij van Anouar en zijn kompanen een topploeg kon maken en bij de U8 liet hij de jongens geregeld tegen U9’s spelen om de moeilijkheidsgraad van de wedstrijd te verhogen.
‘De grootste kracht van de ploeg was hun luisterbereidheid’, zegt Morjau. ‘We speelden op een dag tegen een Henegouwse ploeg waarvan de spelers een jaar ouder waren. Bij de rust stond het 16-1 en ik vreesde dat we aan dat tempo meer dan dertig doelpunten zouden maken. Daar hadden mijn spelers natuurlijk niets aan en ik vroeg hen om in de tweede helft op balbezit te spelen. Killian Sardella, die achteraan speelde, mocht enkel de bal afspelen indien iedereen in beweging was. Plots kreeg Anouar de bal en stond hij alleen voor doel. In plaats van te scoren, maakte hij rechtsomkeer en gaf hij een pass aan Killian. Dat was uiteraard niet de bedoeling. Anouar keek mij aan: “Coach, je had gezegd dat we niet meer mochten scoren.” Om maar te zeggen dat die kerels echt luisterden.’
In 2011 viel de ploeg uiteen: Alex Janga en Sardella tekenden bij Anderlecht en Anouar trok in de zomer naar Gent. In de herfst belde Kevin Vermeulen, jeugdcoördinator van Anderlecht, naar de ouders van Anouar om te zeggen dat hij verschillende positieve rapporten had ontvangen en dat hun zoon zo snel mogelijk naar Neerpede moest komen.
Vader Driss Ait El Hadj gaf uiteindelijk in december zijn fiat voor een overgang en hij liet Anouar het seizoen in Gent uitdoen. Driss: ‘Bij Gent begrepen ze onze keuze. Ze zeiden: als het niet lukt bij Anderlecht staat de deur bij Gent altijd open voor jouw zoon.
‘Maar het grootste compliment kreeg ik van een afgevaardigde van Gent, die in het verleden België had vertegenwoordigd op de Olympische Spelen. Tijdens een toernooi in Koksijde nam hij mij even apart. “Ik zal jou eens iets zeggen: Anouar is de meest gedisciplineerde jongen van de ploeg.” Ik had tranen in de ogen. Ik zou ongelukkig geweest zijn mocht iemand gezegd hebben dat mijn zoon een fantastische voetballer is, maar veel lawaai maakt en onbeleefd is.’
Lees het volledige verhaal over de jeugdjaren van Anouar Ait El Hadj in Sport/Voetbalmagazine van 10 februari.
