‘Hoe meer stress, hoe meer Leko groeide, leek het wel’

© Belgaimage
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over de slotdag in play-off 1 en het afscheid van Ricardo Sá Pinto en Timmy Simons.

Wie waren voor jou de figuren van deze play-off 1?

‘Dan kom ik toch uit bij Mehdi Carcela en Edmilson Jr. Zij maakten van Standard dé ploeg van deze PO1. Techniek, mentaliteit, kracht, alles zat daar in. In zijn geheel vond ik dit goeie play-offs, ook al blijf ik gekant tegen de formule. Club Brugge stond er op de momenten dat het moest, zoals tegen Standard en Charleroi. Verder eisten twee trainers een hoofdrol op: Ricardo Sá Pinto en Hein Vanhaezebrouck. Ieder op hun manier. Vanhaezebrouck had dan misschien wel gelijk in zijn statement, hij moet zoiets niet publiekelijk zeggen. En hoe de Portugees daarop reageerde was al even onwaarschijnlijk, met een monoloog van meer dan twintig minuten. Zonder dat iemand binnen Standard daarvan op de hoogte was…’

‘In dat opzicht was Ivan Leko een revelatie voor mij. Hoe hij onder die immense druk steeds beheerst bleef en nooit in paniek sloeg wanneer de andere teams dichter kwamen. Zeer knap. Hoe meer stress, hoe meer hij groeide, leek het wel. Er waren veel twijfels bij zijn aanstelling vorige zomer, maar hij heeft nu iedereen overtuigd van zijn kwaliteiten. Deze ervaring zal zijn ontwikkeling zeker ten goede komen.’

Standard eindigt uiteindelijk als tweede, nadat het ook de beker won. Toch neemt het afscheid van trainer Sá Pinto. Begrijp je die beslissing?

‘Voor een stuk wel. Door zijn gedrag was Sá Pinto een ongeleid projectiel en schaadde hij het imago van de club. Het ging vaker over hem dan over het geleverde spel. Bovendien mag je niet vergeten dat Standard met meer dan twintig punten achterstand aan PO1 begon. Ik vermoed dat Standard lang geleden al contact opnam met Michel Preud’homme, voor Sá Pinto deze resultaten neerzette. Want louter op basis van de prestaties valt het moeilijk te begrijpen dat je hem doorstuurt. Preud’homme is een opportuniteit voor Standard. Een monument, iemand met enorm veel krediet bij fans en media. Hij moet natuurlijk straks niet aan het seizoen beginnen met een 0 op 12, maar dat zie ik niet direct gebeuren. Preud’homme kan iets teweeg brengen, weten we, en als ze deze ploeg kunnen behouden en zelfs versterken, doet Standard volgend seizoen zeker mee aan de top. Maar wil hij beter doen dan Sá Pinto zal Preud’homme al meteen de dubbel moeten pakken.’

‘Sá Pinto had de spelers achter zich, dat mag duidelijk zijn, maar met het bestuur verliep de samenwerking zeer moeilijk. Dat zal ook meegespeeld hebben in de beslissing afscheid van hem te nemen. Al maak ik mij dan de bedenking: worden die trainers voldoende gescreend door de clubs? Je weet toch hoe Sá Pinto als mens in elkaar steekt, gezien zijn geschiedenis bij tal van clubs. Als trainer bleef hij tot nog toe nergens langer dan een jaar. Dan moet je niet verbaasd zijn over zijn gedrag. Hetzelfde bij Yves Vanderhaeghe die wellicht mag beschikken bij AA Gent. Wat verlangen clubs van hun trainer? Dat vraag ik me soms af bij bepaalde aanstellingen. Dit seizoen passeerden er 29 trainers de revue in 1A. Een cijfer om over na te denken.’

Timmy Simons, zo mogen we toch veronderstellen, speelde zijn laatste match voor Club Brugge en zwaait af als profvoetballer. Heeft hij een plaats in de eregalerij van Club en welke rol zie je voor hem nog weggelegd?

‘Het werd een waardig afscheid. Vorig jaar zou voor hem vanuit sportief oogpunt gezien nog mooier geweest zijn, want dit seizoen was hij veroordeeld tot een bankzittersstatuut, maar daar heeft hij nooit negatief op gereageerd. Wellicht waren daaromtrent wel afspraken gemaakt. En ondanks dat weinige spelen, heb je niet het gevoel dat dit het jaar te veel was voor hem. Het blijft voor een voetballer een kunst om het juiste moment te kiezen om te stoppen.’

‘Als je een Club-elftal aller tijden moet samenstellen, heeft Simons daar toch zijn plek in. Nooit spectaculair, maar altijd degelijk, met overzicht en de juiste mentaliteit. Hijzelf laat voorlopig in het midden wat zijn volgende stap wordt. Misschien eerst het vak leren als jeugdtrainer? Ik weet niet of ik een grote trainer in hem zie, al beweren mensen in zijn entourage van wel. In zijn manier van praten straalt hij niet echt veel passie uit en komt hij wat kleurloos over, maar daarin kun je je vergissen. Kijk maar naar Philippe Clement, die als speler en assistent ook eerder op de vlakte bleef, maar zich nu helemaal anders profileert als T1. Simons heeft alleszins de nodige ervaring als speler, in binnen- en buitenland, dus wie weet kan hij dat ook. Het zal afhangen van welke aanbiedingen hij krijgt.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content