Hoe ziet het voetbal van Standardcoach Mbaye Leye eruit?

Over Mbaye Leye als speler is genoeg bekend, maar van de trainer weten we nog weinig. Zijn ervaring op de bank blijft beperkt tot een onvolledig seizoen in het pak van T2. Op zoek naar de bijna onzichtbare sporen van de nieuwe Standardcoach.

Bijna 18.000 toeschouwers in de Ghelamco Arena zien hoe Razvan Marin in de laatste minuut een penalty binnen schiet en zo drie punten schenkt aan de Rouches van Michel Preud’homme. Bij dit duel tussen twee van zijn ex-clubs is ook Mbaye Leye aanwezig. Hij praat over zijn toekomst met de sterke man van Standard. Emilio Ferrera zal zijn contract immers niet uitdienen en Preud’homme is op zoek naar een opvolger voor zijn assistent.

De Senegalese spits, die er net een uitstekend seizoen heeft opzitten bij het Mouscron van Bernd Storck, gaat graag op het voorstel in. De man die ooit zijn studies lichamelijke opvoeding stopzette om zich aan het voetbal te wijden, zegt aan wie het wil horen dat zijn voetbalcarrière slechts een stap is op weg naar de trainersbank. Tien jaar eerder al, in zijn Gentse periode, noteerde hij na de trainingen bepaalde oefeningen die toen werden gegeven door een Preud’homme op de top van zijn trainerscarrière.

Bij Excel Mouscron begon stilaan al de metamorfose tot trainer, want hij begeleidde er jonge spelers als Benson Manuel, Taiwo Awoniyi, Mërgim Vojvoda of Selim Amallah. ‘Leye was mijn meest ervaren speler en hij deelde zijn kennis graag met zijn ploegmaats’, aldus de Duitse coach, die niet bepaald bekendstaat om familiaire banden met zijn spelers maar die met de nestor van zijn groep wel uren zat te praten in zijn kleedkamer. Na dat avontuur, afgesloten met enkele matchen in play-off 2, hing Leye zijn voetbalschoenen aan de wilgen. Hij zou die nooit meer aantrekken, zelfs niet voor een wedstrijdje onder vrienden. Alsof hij haast had om die pagina om te slaan.

Geen vuilnisbakje

Ze zeggen wel eens dat aanvallers zelden grote coaches worden, in tegenstelling tot keepers, verdedigers of verdedigende middenvelders, die ‘het spel voor zich’ hadden en vaker collectief dan individueel dachten. Maar in de tweede helft van zijn spelerscarrière ging de polyvalente Leye wel vaker als een targetman opereren, met zijn ogen op de ploeg gericht om die beter te laten draaien. En op het einde was hij niet alleen de patron van de kleedkamer maar ook de verbindingsman tussen de coach en de spelers. ‘Ik heb in de kleedkamer altijd mijn woordje geplaceerd’, zei hij daar zelf over op de vooravond van zijn laatste bekerfinale. ‘Ik was altijd een van de spelers aan wie ze advies vroegen bij belangrijke zaken.’ Iemand die altijd respect afdwingt, dat ook.

Nochtans was hij als rechterhand van Preud’homme niet iemand bij wie de spelers moesten gaan uithuilen, een houding die nochtans veel assistenten aannemen. ‘Als T2 mag je niet het vuilnisbakje van de spelers worden’, legde hij enkele maanden geleden nog uit. ‘Je moet in dialoog gaan, want de hoofdtrainer heeft de tijd niet om constant met 25 spelers te praten, maar je moet vooral de ideeën van die trainer overbrengen.’

Het voetbal volgens Mbaye

Om te weten waar Leye zelf als trainer voor staat, is het nog het makkelijkst om zijn woorden te analyseren. Na de nederlaag van Standard tegen Benfica legde hij als tv-analist uit ‘dat het voor een verplaatsing in de Europa League misschien beter is om zijn eigen spel te spelen dan in blok de nul te gaan verdedigen.’ Enkele weken later hoorden we hem zeggen dat ‘het voetbal waarbij de flankaanvaller achter de back aan loopt, achterhaald is. We vragen een aanvaller om echt vooruit te verdedigen, want als hij dan de bal verovert, staat hij al hoger op het veld.’

De aanpak met veel verdedigende stabiliteit van Philippe Montanier is klaarblijkelijk niet die van Mbaye Leye. ‘Ik zie niet het Standard dat ik graag zou willen zien. Ik zie geen voetbal’, vertelde de Senegalees onlangs over het spel van de Rouches onder de hoede van de Franse coach. Hij gaf zelfs al een hint in de richting van een oplossing toen hij onderstreepte dat Montanier allicht ‘geen tijd had gehad om aan het shadowgame of het uitvoetballen te werken, maar dat ze er wel nood aan hebben, omdat je geen opbouw ziet van achterin tot vooraan.’

Net zoals Preud’homme vóór hem lijkt Mbaye Leye een precieze en afgelijnde weg te willen uitstippelen, die vertrekt bij Arnaud Bodart en die eindigt bij een doelkans. Montanier daarentegen werkte volgens hem vooral aan het neerzetten van de ploeg bij balverlies, met veel nadruk op de omschakeling op het moment van de balrecuperatie. Misschien wil Leye op de training balcirculatie zonder tegenstander (wat hij shadowgame noemt) inoefenen?

Leye lijkt een precies idee te hebben over voetbal, ook al kon hij dat nog niet eerder uitwerken op een voetbalveld. Bij Standard krijgt hij daar nu de kans toe en hij is ook de eerste van degenen die menen dat het hem zal lukken. ‘Ik heb zelden iemand gezien die er zo van overtuigd is dat hij een grote coach zal worden’, zegt een van zijn collega’s op de trainersschool van de KBVB. Benieuwd of Leye ook vanop de bank, net zoals hij dat als speler kon, alles iets sneller gezien zal hebben dan een ander.