Met drie zeges tegen drie landen uit de top twintig van de FIFA-ranking sluiten de Rode Duivels in stijl 2020 af. In 2021, in een enorm druk jaar, wordt het echter oogsttijd met EK en de Nations League, volgens redacteur Peter t’Kint.
Hein Vanhaezebrouck krijgt in 2021 (nog meer) zijn zin. Gisteren, in zijn wekelijkse column in Het Nieuwsblad, zette de gewezen trainer van Anderlecht en kampioenenmaker van KAA Gent nog vraagtekens bij de eerste plaats op de wereldranking van deze Rode Duivels. Van de 50 interlands (sinds gisteren 51) die Roberto Martínez in de dug-out van de nationale ploeg zat – al staat hij er vooral voor – waren er volgens de berekeningen van Hein slechts 14 (sinds gisteren 15) tegen een ander land uit de top twintig. Frankrijk, Italië, Duitsland, Portugal en Nederland zaten daar allemaal ruim boven. Zijn suggestie: België vermijdt dat soort tegenstanders een beetje, om die eerste plaats niet te verliezen. Want van die 15 wonnen de Belgen er ‘maar’ zeven. Ze nog meer opzoeken zou wellicht betekenen dat we die eerste plaats kwijt zijn.
2021 vol duels tegen toplanden
Hein kreeg vorige week al een beetje zijn zin. Met Zwitserland (16), Engeland (4) en Denemarken (13) kwamen drie landen uit de top 20 van de ranking naar Leuven. Helaas zonder publiek. Drie keer werd gewonnen. Drie keer op een andere manier: tegen Zwitserland slordig, zonder veel lijn, Michy verraste. Tegen Engeland met veel engagement en efficiëntie, vanuit bitter weinig balbezit (naar Duivelse normen). En dan gisteren met méér kwaliteit aan de bal, toen de Denen hun pressievoetbal uit de eerste helft niet konden volhouden. Acht goals in drie thuiswedstrijden, drie tegen, de machine blijft dodelijk.
De balans van deze Nations League, na een perfect kwalificatieparcours op weg naar het EK (10 keer winst, doelpuntenverhouding 40-3) is weer indrukwekkend: zes wedstrijden gespeeld, vijf gewonnen, doelpuntenverhouding 16-6. En we hebben er een onbetwiste basisspeler bij: Youri Tielemans, die er een goddelijke week heeft opzitten. Drie keer belangrijk, tegen Zwitserland deed hij de wedstrijd kantelen, tegen Engeland opende hij de score, gisteren deed hij dat opnieuw en was hij betrokken bij de opbouw van de vier goals die allemaal uit open play ontstonden. Tegen de goed verdedigende Denen niet zo vanzelfsprekend.
Uiteraard was er ook Lukaku, maar hij is al een tijdje buiten categorie. Dé coach/motivator/wekker op het veld, hoorden we gisteren ook weer. Met Tielemans in de as en dus ook ergens wat in zijn ooglijn. Net als Martínez gelooft Lukaku duidelijk in het potentieel van de Leicestermiddenvelder. Hij jaagt die non-stop op, om elk concentratieverlies te vermijden.
Winnaarsmentaliteit
De beloning van dat alles voor Lukaku en co: een Final Four met Italië, Frankrijk en Spanje. In Turijn of zijn Milaan, dat hangt nog af van wat het Uitvoerend Comité van de UEFA op 3 december loot. Dat zijn de twee steden die zich kandidaat stelden voor de eindronde. Italië speelt op 6 oktober de eerste halve finale, dat is het enige dat nu al vaststaat. ’s Anderendaags is er de andere halve finale. Op 10 oktober zijn er troosting en finale.
Hein krijgt zijn zin: terwijl andere landen op die data hun kwalificatiecampagne voor het WK voortzetten (voor de toppers allicht tegen een kleintje) krijgen de Belgen klappers voor hun neus: het atletische blok van Frankrijk, het vernieuwde Italië dat op weg naar het EK ook al een perfect parcours reed, en Spanje, de ploeg tegen wie Roberto Martínez zijn rekening als Belgisch bondscoach opende. En verloor. Iets wat hij daarna nog amper deed. Martínez heeft vier jaar later nog steeds één vinger over om zijn nederlagen op één hand uit te tellen.
Hij verraste ons toen door te stellen dat de Belgen ‘nood hadden aan een winnaarsmentaliteit’. Hoezo? Had Marc Wilmots dan al niet vaak gewonnen? Maar de man hield woord: de mentaliteit is er! Denemarken uit was de opening van deze campagne, en dat was zonder Eden Hazard, Courtois, Boyata en De Bruyne. Een droge 0-2, met Denayer die zich toen al een goed alternatief centraal in de verdediging toonde. Je hoort hem amper praten op het veld – achterin zijn het over het algemeen vrij zwijgende verdedigers – maar hij stond er wel. IJsland uit, ook niet evident, was ook zonder Courtois, Hazard, De Bruyne en Mertens. 1-2 werd het daar. Twee keer Lukaku, die inmiddels al 40 keer (!) scoorde onder Martínez.
Neen, dat brons op het WK heeft niet voor een superioriteitsgevoel en mindere focus gezorgd, zoals even kon worden gevreesd na de 5-2 een paar maanden later in Luzern. Martínez pakt het professioneel aan en houdt iedereen bij de les, terwijl hij tussendoor ook (voorzichtig) verjongt. Maar: tegelijk ook niemand weggooit. Er blijft contact met Fellaini en er was gisteren ook nog eens veel vertrouwen in Nacer Chadli. Elke andere coach zou die hebben vervangen, vanwege te weinig loopwerk – in fitte tijden zijn handelsmerk. Het maakte voor de rust het uitvoetballen lastig. Martínez liet hem staan, de volle negentig minuten. Chadli heeft dit seizoen (en vorig jaar ook al niet) amper gespeeld, de mindere prestatie was zo logisch als maar kan, maar dat deert de coach niet. Zijn lengte, loopvermogen én polyvalentie komen nog van pas (net zoals dat van Thorgan Hazard, ook ongelukkig voor de rust).
Drukke tijden
Het zal allemaal van pas komen in 2021, want er wacht de Rode Duivels een pak werk. Na de loting van 3 december volgt die van 7 december, waarin de groepsindeling op weg naar het WK van 2022 wordt bepaald. Die kwalificaties beginnen in maart 2021, met een hoog tempo vanwege dat uitgestelde EK. De Belgen, door de verplichtingen in oktober 2021 ondergebracht in een groep van vijf, moeten drie kwalificatiewedstrijden afwerken in maart, nog eens drie in het blok van september en de resterende twee in november. Er zijn al de twee Nations League-interlands in oktober én het EK, met een korte voorbereiding en wat oefeninterlands in de aanloop. Martínez zal zijn troepen goed moeten doseren. Iedereen zal tijd krijgen om te shinen.
Het is dus onzin om nu al rond de komst van Tielemans en diens positie in het elftal te gaan speculeren en wie daar eventueel het slachtoffer van zou worden. Of een keuze te maken tussen Boyata, Vermaelen of Denayer achterin. Tielemans, Witsel, Dendoncker, Mertens, Eden Hazard, Carrasco, De Bruyne, Lukaku, Batshuayi, Praet … het kan niet anders of in de as zal altijd wel iemand niet beschikbaar zijn in een cruciale periode. Wellicht niet meer wegens corona, wel om redenen van overbelasting of een blessure.
Naast zijn rol als motivator en strateeg zal Martínez in 2021 de circusartiest in zichzelf moeten bovenhalen. Hoe houd ik zoveel mogelijk ballen tegelijk in de lucht, zonder eentje te laten vallen? Zijn brede selecties dit najaar getuigden al van die capaciteit. Iedereen mag blijven hopen.
Het doel: eind 2021 ook nog eerste op de ranking staan en onderweg de prijzen meepakken. Inzet: twee titels én een WK-kwalificatie. Dat is veel brood op de plank in één kalenderjaar.
In de coulissen kijkt Hein nieuwsgierig toe.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
