‘In een voetbalclub bepaalt de trainer de mentaliteit’

Onder de regie van Bernd Storck dendert Royal Excel Mouscron in 2019 doorheen de competitie. Kordaat zet de Duitser zijn in september begonnen restauratiewerken verder: ‘In het voetbal wordt het verschil alleen gemaakt door detailwerk op training.’

Aan bevlogenheid ontbreekt het hem niet. Bernd Storck is een voetballeraar. Zo aanziet hij zichzelf ook. Het is zijn taak om spelers elke dag beter te maken. Daar praat hij met passie en gloed over. Storck zet in Moeskroen een klein mirakel neer. Achttien punten op achttien na de winterstop, op techniek geschoeid bewegingsvoetbal, een grote tactische flexibiliteit, velen keken zich de ogen uit. Vreemd dat de 56-jarige Storck tot dusver nog niet de kans kreeg om als hoofdtrainer bij een club aan de slag te gaan. Hij was in Duitsland assistent van Jürgen Röber, bij onder meer VfB Stuttgart, Hertha BSC, VfL Wolfsburg en Borussia Dortmund, hij was bondscoach van Kazachstan en Hongarije. Nadien zat hij een jaar thuis. Niet verbitterd, maar wachtend op een nieuwe kans. Want Bernd Storck houdt ervan om op het veld te staan en met een team te werken, dat beter te maken en uitdagingen aan te pakken. Nadat hij bij Mouscron een fundament legde, plukt hij nu de vruchten van zijn werk. Heel veel lof krijgt hij voor zijn aanpak van collega’s.

Storck heeft geen tijd te verliezen. Hij is heel direct in de omgang. Ook als hij zijn spelers toespreekt. De Duitser houdt er niet van rond de pot te draaien. Hij zegt meteen waar het op staat. Met respect voor iedereen. Geheel in die geest behoeft een interview met Bernd Storck geen lange aanloop. Je kan beter meteen de eerste vraag stellen. En die luidde:

Wat trof u aan toen u in september bij Royal Excel Mouscron neerstreek?

BERND STORCK: ‘Een selectie zonder groepsgevoel. En zonder hiërarchie. Dat verraste me wel. Ik zag de spelers in de kleedmaker zitten, geslagen, en ik dacht: het zal een echte uitdaging zijn om met hen contact te krijgen. Dat was niet gemakkelijk, het is heel zwaar geweest om alles recht te trekken. Zwaarder dan ik had gedacht. Al was er wel kwaliteit, dat zag je meteen. Maar er stond geen ploeg, het waren individualisten. Ik heb toen gezegd dat we zo snel mogelijk uit de degradatiezone moesten geraken en dat we dan na de winterstop in Spanje echt zouden beginnen werken op de details.

‘Achteraf bekeken is dat eigenlijk allemaal goed gelopen, cruciaal was dat dat we de eerste wedstrijd tegen KV Kortrijk wonnen. Maar op verplaatsing was er een probleem, we wonnen er geen punten. Niet dat we slecht voetbalden, maar er ontbrak iets, de overtuiging, de felheid om door te drukken. Toch konden we opschuiven in het klassement. In Spanje heb ik dan de hele groep voor de spiegel gezet. Iedereen moest zeggen waarom het volgens hem op verplaatsing niet liep. Vierentwintig spelers. Daaruit haalde ik dan elf hoofdredenen en stelde ik een aantal richtlijnen op. Met die informatie zijn we aan de slag gegaan.’

En wat waren die richtlijnen?

STORCK: ‘Het zijn instructies die iedereen moet volgen om wedstrijden te winnen. Bijvoorbeeld agressiviteit, assertiviteit en positiegebonden prestatievermogen. Het team heeft dat allemaal zelf naar voren gebracht. Dat iedereen die mindere punten zelf onderkende, was natuurlijk belangrijk. Aan die mankementen hebben we geschaafd. Het gegeven dat er bijvoorbeeld zekerheid in de ploeg moest komen, vooral in een-tegen-eensituaties. Zodat je van achteruit kon opbouwen. Dus moet je trainingsvormen ontwikkelen waarin je daartoe komt. En dan ga je een stap verder. Hoe moeten de middenvelders samenspelen, hoe moeten de aanvallers bewegen? Iedereen moest weten wat er van hem werd verlangd. En vervolgens ga je dat compacte ook tactisch omzetten. Ik ben voetballeraar. Dus moet ik hen het voetbal aanleren. Zo zie ik mijn job.’

VERANTWOORDING

En die ideeën heeft de groep in Spanje opgepikt.

STORCK: ‘Je zag daar een heel andere ploeg. We speelden een zeer goede wedstrijd tegen Nürnberg, er was plots een veel betere focus op de tegenstander. Toen wist ik: we zitten op de goede weg en het team begint dat ook te beseffen. Ik vind het belangrijk om naar de mening van de spelers te peilen. Je legt zo een stuk van de verantwoording bij hen. Al geef je als trainer natuurlijk zelf de richting aan. Ik probeer ze in mijn weg mee te nemen.’

Terwijl er gezegd werd: de mentaliteit deugt niet in de ploeg.

STORCK: ‘Dat was niet zo. Los daarvan: het is wel de trainer die de mentaliteit bepaalt. Door zelf het voorbeeld te zijn, door voorop te gaan in de strijd, door met die spelers te werken van wie je weet: zij willen vooruit. De anderen vallen af. Ik heb in het buitenland gewerkt, in Kazachstan, in Hongarije en overal kwam ik tot dezelfde constatatie: je moet als trainer vorlegen, je moet ervoor zorgen dat ze zich goed voelen. Door bijvoorbeeld bepaalde organisatorische afspraken te maken. Ik heb de spelers gevraagd: wat bevalt jullie hier niet, wat kunnen we daaraan doen? Ook zo versterk je het groepsgevoel. We ontbijten nu iedere ochtend samen en we bereiden ons voor om een optimale prestatie af te leveren.

‘Ik heb hier twee maanden lang voor iedere training een video getoond. Daarop konden ze zien hoe die eruit zou zien. Daardoor was het mogelijk om het doel van de training sneller te realiseren. Door beelden te tonen ben je in staat op het veld alles sneller om te zetten en dring je rapper tot de ploeg en de spelers door. Na twee maanden kwam het dan tot bepaalde automatismen. En dan kan je verder werken. Omdat er een basis is gelegd.’

Verbaast de ontwikkeling van de ploeg u?

STORCK: ‘Eigenlijk niet. Omdat ik het potentieel wel meteen zag. En ook omdat we natuurlijk goeie wintertransfers deden. En bepaalde leemtes opvulden. Vooraan bijvoorbeeld. Er zijn wedstrijden geweest waarin we 60 procent balbezit hadden en toch verloren. Zoals op Waasland-Beveren, met 3-0. Niet omdat zij zo sterk waren, maar omdat wij hen hebben uitgenodigd doelpunten te maken. Met de nieuwe spelers is de puzzel beter in mekaar geschoven.’

Spelers als Manuel Benson en Taiwo Awoniyi kregen in Mouscron een tweede kans. Daar hebt u hen duidelijk op gewezen.

STORCK: ‘Ik heb Benson gevraagd: waarom ben jij naar Mouscron gekomen, waarom hebben ze je in Genk weggestuurd? Ik zei tegen hem: ik help je om weer op niveau te komen, maar je moet dat wel willen. Maar dat zeg ik tegen iedere speler.

‘Ook de kleinste zaken moet je duidelijk maken aan de speler en het onmiddellijk bijsturen. Dat betekent ook: werken op training. Elke dag opnieuw, elke dag de wil om te verbeteren. Om je te concentreren op je job. Ook de wijze waarop je door het leven stapt, komt daar bij kijken. Zoals je leeft, zo gedraag je je ook op het veld.’

HOGE PRESSING

U hebt een aantal eisen gesteld toen u hier begon. U liet meteen meteen specialisten uit Duitsland overkomen om de lactaatwaarden te meten.

STORCK: ‘Ik neem altijd mijn technische staf mee om er zeker van te zijn dat ik coaches heb in elk onderdeel, zoals bijvoorbeeld een sportwetenschapper. Om de fysiek van mijn ploeg te kunnen taxeren. Ik laat spelers over verschillende afstanden tegen een verschillende snelheid lopen. En tussen de loopeenheden wordt er kort bloed afgenomen. Zo weet je waar ze staan.

‘Op die manier kan je de fitheidsgegevens van elke speler bepalen om hem verder te ontwikkelen en aan te passen aan onze speelstijl. Het is belangrijk dat je die fysiek kan bepalen. Anders ben je nooit in staat om met die hoge pressing te spelen waar ik naar streef. Ik heb wel een snelle ploeg. Dat heeft natuurlijk zijn voordelen. Je kan anders ageren en anders aanvallen.’

Hoog pressen, dat is uw voetbal.

STORCK: ‘Mijn filosofie is: zo ver mogelijk van de eigen goal spelen, dan is er ook geen druk op die eigen goal. Dat klinkt simpel, maar het is wel de realiteit. Wij zijn ook in staat op verschillende systemen te reageren, ook dat is een vooruitgang die we hebben gemaakt. We hebben dat allemaal erarbeitet. Zo zijn we eveneens in staat om te reageren op een tactische verandering bij de tegenstander. Een paar maanden geleden konden wij alleen reageren. Nu kunnen we zelf het spel maken.

‘Maar de basis van alles is hetgeen je op training doet. In het voetbal wordt het verschil gemaakt door het detailwerk dat je daar verricht. Op training zijn we begonnen met onze speelstijl te demonstreren door een aantal simpele passoefeningen. Maar dag na dag wordt de trainingsinhoud ingewikkelder om ook de geest wat meer te prikkelen. Het is mooi als je ideeën worden opgepikt en omgezet. Ik behandel daarbij iedereen op dezelfde voet. Bij mij speelt de beste, maar niet noodzakelijk de meest ervaren. Iemand van 18 jaar kan de voorkeur krijgen op iemand van 36. Of omgekeerd. Kwaliteit is belangrijk. Je moet ook het potentieel van een speler zien. Neem nu JeanButez, onze doelman. Die heeft enorm veel mogelijkheden, ik vergelijk hem met de jonge Manuel Neuer. Hij anticipeert goed, hij beheerst het strafschopgebied en hij is voetballend geweldig goed met beide voeten.’

U bent niet bang om risico’s te nemen. In Genk bracht u bij een 1-1-stand met Pierrot nog een extra aanvaller in. En uw ploeg won met 1-2.

STORCK: ‘ Benjamin Van Durmen, onze jonge middenvelder, had heel veel gelopen. Je zag dat hij vermoeid geraakte en dat zorgt automatisch voor concentratieverlies. Toen heb ik gezegd: aanvallen is de beste verdediging. Als je dan een spits het veld opstuurt, dan geef je ook een signaal aan de ploeg, dan laat je merken dat je dat gelijkspel absoluut niet wil verdedigen door er achteraan nog een man bij te posteren, dan maak je duidelijk dat je in de ploeg gelooft. We hebben na de inbreng van Pierrot een paar positiewissels doorgevoerd, dat is allemaal goed uitgedraaid. Natuurlijk heb je dan het geluk dat je wint. Met een goal van Awoniyi. Dat was voor hem wel belangrijk. Hij ging naar AA Gent om daar internationaal voetbal te spelen. Ik heb dikwijls met hem gepraat en overtuigde hem om terug in zijn vertrouwelijke omgeving in Moeskroen te komen voetballen.’

VERANTWOORDELIJK VOOR ALLES

U houdt ervan te communiceren.

STORCK: ‘Op een zeer duidelijke en directe manier. Ik heb geen tijd te verliezen. Als een speler fouten maakt, dan zeg ik dat direct. Maar ik geef meteen verbeteringsmogelijkheden. Als trainer moet je zeer actief zijn. Daarom vind ik het ook belangrijk om mijn eigen staf mee te brengen. Wat dat betreft sluit ik geen compromissen. Het was voor mij een voorwaarde om bij deze club aan de slag te gaan. Toen ik bondscoach van Hongarije werd, was dat hetzelfde. Als trainer ben je vanaf de eerste dag verantwoordelijk voor alles en je zal afgemeten worden aan je successen.

‘Ik kan met druk omgaan, ik ken de mechanismen in het voetbal. Als trainer ben je verantwoordelijk voor alles, je hebt geen verontschuldigingen. Vanaf de eerste dag moet je daarom je professionele kader op punt hebben om in de beste omstandigheden te kunnen werken.’

U hebt er ook op gehamerd om voor iedere wedstrijd op afzondering te gaan.

STORCK: ‘Ik vind dat heel belangrijk. Zeker als je ergens begint. Ik wil de spelers zo goed mogelijk leren kennen, ik had me vooraf trouwens over de levensloop van iedereen geïnformeerd. Niet alleen via de gebruikelijke portalen, maar in gesprekken, met hen en anderen. Als je in een hotel op afzondering bent, dan kan je nog beter zien hoe ze op bepaalde situaties reageren. Je kan je ook veel beter op de wedstrijd voorbereiden, in alle rust nog eens een video tonen bijvoorbeeld. Ik was heel verrast dat dit niet de gewoonte is in België.

‘Zo’n afzondering heeft alleen maar voordelen: je legt veel gemakkelijker de focus op een wedstrijd, je kan langer slapen, er wordt een voor aangepaste voeding gezorgd. We doen dat alleen als we op verplaatsing spelen, je moet ook rekening houden met het budget van de club. Maar voor iedere thuiswedstrijd trekken we wel van ’s ochtends naar een hotel in Roeselare, na een korte training. Dat was voor iedereen even aanpassen. De spelers zijn hier anders opgevoed. Ook wat de trainingstijden betreft bijvoorbeeld. Ik las doorgaans elke dinsdag twee oefensessies in en dan plan ik de daaropvolgende training op woensdagnamiddag. Ik vind dat beter voor de recuperatie. Dat lag voor de spelers moeilijk. Want ik België wordt bijna altijd in de voormiddag getraind. Maar als het erom gaat dat de spelers zich goed voelen, moet je toch al eens bepaalde compromissen sluiten zonder van je principes af te wijken. We trainen nu woensdag wat later, om elf uur.’

GEEN INTERESSE

Kan de ploeg nog verder groeien?

Storck: ‘Natuurlijk. We willen steeds beter worden en we zijn op de goede weg. Ik ben er erg trots op hoe het team presteert ondanks de grote druk sinds mijn komst naar Moeskroen. In de eerste helft van onze laatste thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge was het heel moeilijk om onze speelstijl te ontwikkelen tegen een sterke tegenstander. In de tweede helft vond het team met een paar kleine veranderingen de goeie manier van spelen terug. Om elke dag beter te worden moet je het verschil maken met detailwerk, niet alleen op tactisch, maar ook op fysiek en technisch vlak (schieten, koppen, een crosspass geven, passen, enz.). Dat moet je in je dagelijkse trainingen implementeren om iedere speler beter te maken.

‘Je kan tegen een speler niet zeggen dat hij vanaf de flanken een goeie voorzet moet kunnen trappen, je moet kunnen tonen wat dat is, eine gute Flanke. Pas op, ik wil niet als een voetbalprofessor overkomen. Maar ik heb dat soort dingen in de loop van de jaren wel geleerd. Zelf deed ik veel ervaring op. Eerst als profvoetballer, tot ik op mijn 27e door een blessure moest stoppen. En dan als assistent. Ik was op 29-jarige leeftijd de jongste co-trainer in de Bundesliga, bij VfB Stuttgart, onder Jürgen Röber die me veel vrijheden gaf. Je voelt je samen verantwoordelijk. Daarom ben ik met Röber naar verschillende clubs meegegaan. Het is nog maar de tweede keer in mijn carrière dat ik mijn ideeën verder kan ontwikkelen bij een clubteam.’

Is dat voor u een frustratie?

Storck: ‘Nee, dat niet, anders zou ik het hebben opgegeven. Er bleek in Duitsland geen enkele club in mij geïnteresseerd, ik had zelfs de mogelijkheid niet om een gesprek te voeren en mijn ideeën uit te leggen. Ik ben blij met deze kans bij Mouscron, het was trouwens niet de eerste keer dat ze me benaderden. Nu was het echt het moment. Het maakt me trots dat het zo loopt. Niet alleen voor mezelf, ook voor de spelers die toonden hoe goed ze wel zijn.’

Blijft u na dit seizoen in Mouscron?

Storck: ‘Die vraag is op dit moment niet aan de orde voor mij. Ik concentreer me op de volgende wedstrijden, want we hebben nog altijd een aantal doelen te bereiken.’