Hij werd gepromoveerd tot derde aanvoerder, kreeg een lucratieve contractverlenging en in de derby tegen Genoa zondag kan hij zijn honderdste match spelen voor Sampdoria. Interview met Dennis Praet (24), die gevolgd werd door Juventus.
M ind Your Fucking Manners. I got my own back. De stoere citaten staan zwart op wit gedrukt op een paar kledingstukken van Dennis Praets kledinglijn DYJCode. Het is in zekere zin het evangelie volgens Praet. Het illustreert ook hoe de twintiger in het leven staat: cool, vastberaden en een tikkeltje eigenwijs. Vanuit een Leuvens appartement, waar het uitzicht op de straalkapellen van de Sint-Pieterskerk de adem afsnijdt, staat Praet even stil bij zijn 2,5 jaar in loondienst van Sampdoria. Komend weekend in de derby della Lanterna tegen Genoa speelt hij zijn honderdste match in Italië. ‘Ik hou de tel zelf niet bij’, zegt Praet. ‘Iemand van de club heeft er mij onlangs op gewezen dat ik aan 95 of 96 wedstrijden zat. En hij voegde eraan toe: ‘Als je er honderd hebt, ontwerpen we een speciaal shirt voor jou.’ Met de duels bij Anderlecht erbij kom ik bijna aan driehonderd matchen op het hoogste niveau. Gezien mijn leeftijd is dat niet slecht.’
Juve is een speciale ploeg. Ze geven de indruk dat er misschien iets te rapen valt en uiteindelijk staat het toch 3-0.
Na 31 maanden is het duidelijk waarom Praet en La Samp gematcht werden. Ze weten wat ze aan elkaar hebben en ze beseffen ook dat ze ooit uit elkaar zullen groeien. Lees: Praet wil het ooit bij een grotere club dan Sampdoria proberen. ‘Mocht ik de tijd kunnen terugspoelen, dan zou ik opnieuw voor Sampdoria kiezen.’
Je hebt dit seizoen promotie gemaakt. In november was je aanvoerder tegen AS Roma.
DENNIS PRAET: ‘Eigenlijk ben ik derde aanvoerder. Dat ik tegen Roma de aanvoerdersband droeg, was eerder toeval. Captain Fabio Quagliarella begon op de bank en de viceaanvoerder Edgar Baretto is al een tijdje geblesseerd. En net die dag speel ik mijn slechtste match van het seizoen… Ik had last van mijn schuine buikspieren en achteraf gezien had ik nooit aan de match mogen beginnen. Bij de rust heb ik mijn vervanging gevraagd.’
Maar je bent wel aan een regelmatig seizoen bezig?
PRAET: ‘Dit is het seizoen van de bevestiging. Ik voel mij basisspeler en ik weet dat ik belangrijk kan zijn voor het team. Om je een voorbeeld te geven: ik ben na de centrale verdedigers de speler die het meest aan de bal komt – gemiddeld zit ik aan 45 baltoetsen per match. Mijn percentage geslaagde passes ligt ook hoger dan vorig seizoen. Dat wil zeggen dat ik vooruitgang blijf boeken.’
Het heeft wel een tijdje geduurd voor de trainer je als een basisspeler is gaan beschouwen.
PRAET: ‘Mijn eerste seizoen was zeker niet het beste uit mijn carrière. Ik had tijd nodig om te wennen aan het systeem van de trainer Marco Giampaolo. Na drie jaar werken onder hem zit alles opgeslagen in mijn hoofd. Ik speel bijna op automatische piloot. Maar ik merk aan de nieuwkomers dat de tactiek van Giampaolo veel denkwerk vereist. Vooral de verdedigers hebben tijd nodig om de ligna door te hebben. Onze vier verdedigers moeten in elke situatie de linie intact houden. Ze moeten geen rekening houden met een speler die diep gaat, de focus ligt puur op de man in balbezit. Een verdediger die vijftig meter oprukt met de bal? Dat ziet Giampaolo liever niet gebeuren. Hij is daar heel extreem in. Sinds ik bij Sampdoria zit, heb ik altijd in een 4-3-2-1 gespeeld en we trainen al drie jaar om het systeem te beheersen…’
Ben jij de trainingen niet beu gezien?
PRAET: ‘Op de duur is dat wel lastig. Ik moet zeggen dat hij dit seizoen iets meer variatie brengt op training. Hij denkt wellicht: het is oké, ik moet die mannen niet gaan overtrainen. Hij moet zelf aangevoeld hebben dat we soms nood hebben aan iets anders.’
WEINIG BUDGET
De laatste jaren is de Serie A een competitie geworden waarin er veel gescoord wordt. Hebben de Italiaanse ploegen het catenaccio afgewezen?
PRAET: ‘Mensen hebben een verkeerd beeld over Italië want over het algemeen zijn de matchen open. Ik heb nooit aangevoeld dat er erg verdedigend wordt gevoetbald. Ik denk dat er maximaal drie ploegen zijn die alles dichtgooien. Als je tegen dat soort ploegen vroeg scoort dan zijn de drie punten binnen. Wij hebben thuis tegen Frosinone het omgekeerde meegemaakt. In totaal hadden we 75 procent balbezit, maar de 1-0 bleef uit. Na een counter stonden we achter en het is bij 0-1 gebleven.’
Hoe vervelend is het om Juventus elk jaar kampioen te zien worden? Dit seizoen ondervinden ze zelfs niet de minste tegenstand van de andere topploegen.
PRAET: ‘Voor de spanning moet je niet in Italië zijn. Toch niet wat de titel betreft. Juve is een speciale ploeg, hoor. Ze geven in de eerst helft vaak de indruk dat er misschien iets te rapen valt. Na negentig minuten staat het toch 3-0… Die spelers kunnen perfect inschatten welk percentage ze moeten halen om te winnen. En ze weten precies wanneer ze moeten prikken. Wie had verwacht dat ze drie keer zouden scoren tegen Atlético Madrid? Niemand. Het is gewoon een straffe ploeg. Ze spelen niet het beste voetbal, ze ondernemen niet de meeste doelpogingen, maar ze weten hoe ze een wedstrijd moeten aanpakken.’
Sampdoria eindigde de voorbije twee seizoenen telkens tiende en kon zich sinds 2010 niet meer plaatsen voor de groepsfase van de Europa League. Hoe realistisch is het dat jullie deze keer wel Europees voetbal halen?
PRAET: ‘Vorig seizoen hebben we pas in het laatste deel van de competitie het Europese ticket laten schieten. Dat mag ons nu niet meer overkomen. Ik zie een zekere evolutie in onze prestaties onder Giampaolo: in zijn eerste jaar zaten we aan 48 punten, vorig seizoen 54 en in theorie kunnen we dat puntenaantal nu verbeteren. Een Europees ticket zou zóveel betekenen voor Sampdoria. Volgens onze voorzitter Massimo Ferrero – we noemen hem allemaal presidente – zijn wij de beste ploeg van Italië en moeten we kampioen spelen. ( lacht) Maar hoeveel voorzitters zeggen dat niet?’
Een verdediger die vijftig meter oprukt met de bal? Dat ziet onze trainer liever niet gebeuren.
Als Sassuolo, Torino en Atalanta om de paar jaar Europees spelen, dan mag Sampdoria dat toch ook ambiëren?
PRAET: ‘Er zijn veel clubs die een budget hebben waar Samp niet aan kan tippen. Juventus, Napoli en de twee Milanese en Romeinse clubs zijn doorgaans de clubs die bij de eerste zes eindigen. Daaronder heb je Fiorentina, Atalanta, dat het de laatste jaren uitstekend doet, en Torino die voor het laatste Europees ticket strijden. In Italië moet je als subtopper dus een topseizoen draaien om Europees te kunnen spelen.’
Met de 36-jarige Quagliarella hebben jullie wel een geheim wapen in huis. Hij maakte de afgelopen twee seizoenen respectievelijk 12 en 19 doelpunten. Nu zit hij al aan 21 stuks.
PRAET: ‘Op zijn leeftijd de topschutterslijst aanvoeren voor Cristiano Ronaldo en Krzysztof Pi?tek is een enorme prestatie. Er zullen dagen zijn dat Fabio het even rustig aan doet op training, maar zijn lichaam kan nog volgen. Onbewust houden we ons wel in bij hem. Dat merk ik bij mezelf en bij de andere spelers. Als hij in de buurt van de bal is, zijn we voorzichtiger. Niemand wil hem pijn doen. Fabio heeft zijn karakter en zijn reacties zijn soms onvoorspelbaar… Ik weet nog dat onze Deense verdediger Joachim Andersen de eerste maanden vol doorging in de duels – hij kende Fabio nog niet – en nu zie ik hem veel rustiger verdedigen.’
ONVERVALSTE PLOEGSPELER
Je bent niet meer de speler die in de herfst van 2011 zijn debuut maakte in een bekerwedstrijd tegen Lommel. In welke mate heeft Italië jou als voetballer veranderd?
PRAET: ‘Ik heb de beelden van mijn debuut onlangs teruggezien. Ik was een mager, braaf en frivool mannetje dat vanuit positie tien overal rondzwierf. Van een mezzala worden andere zaken gevraagd. Aanwezig zijn in de opbouw en als het kan infiltreren. Ik controleer nu meer het spel en ik ben fysiek sterker geworden. Mijn creativiteit ben ik niet verloren, maar door mijn positionering en de manier waarop we spelen, komt het minder tot uiting op het veld.’
Bij Sampdoria stond je eens 15 maanden droog. Je zit nu aan vier treffers in 99 duels. Doet het pijn aan de ogen om je eigen statistieken te zien?
PRAET: ‘Ik ben niet meer de speler die bij Anderlecht de doelpunten moest maken of aanbrengen. Het is niet langer mijn eerste zorg. Dit seizoen scoorde ik twee keer en dat is al meer dan in de vorige campagne… Karol Linetty, mijn ploegmaat op het middenveld, zit aan drie doelpunten. Dat is eigen aan de positie. Je kan van ons op die positie niet verwachten dat we tien keer scoren. Voor het derde jaar op rij komen we tot dezelfde vaststelling: het zijn de trequartistas en de spitsen die bijna alle doelpunten maken en voor de assists zorgen.’
Wanneer heb jij voor jezelf de knop omgedraaid?
PRAET: ‘Vooral in mijn eerste seizoen vond ik het echt kut dat ik zo laag moest voetballen en weinig voor de goal kwam. In mijn tweede jaar heb ik de klik gemaakt: ik zou mij uitsluitend concentreren op mijn nieuwe positie. Mijn papa zegt altijd: je moet meer aan jezelf denken. Maar ik ben een ploegspeler en dat zal nooit veranderen. Als ik zelf een actie kan maken, zal ik dat doen. Maar die momenten zijn schaars geworden. Ik heb er ondertussen vrede mee dat ik veel minder in scoringspositie kom.’
Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat je bij de nationale ploeg spelers moet oproepen die in vorm zijn.’ – Dennis Praet
Sampdoria beloonde je in november met een contractverlenging tot 2021. Je blijft dus nog even in Genua of zit er iets anders achter?
PRAET: ‘Hun voorstel was héél mooi. Na dit seizoen lag ik nog een jaar onder contract en het bestuur wilde niet in een zwakke onderhandelingspositie gedrumd worden. Voor iedereen was het een win-winsituatie.’
Nu zit jij in een slechtere onderhandelingspositie als je weg wilt.
PRAET: ‘Het management staat open voor de dialoog én er zijn goede afspraken gemaakt naar de toekomst toe. Afspraken waar ik content over ben en zij ook. Het is positief als je dat kan regelen met een contractverlenging.’
De voorbije jaren is gebleken dat Sampdoria geen club is die zijn spelers tegenhoudt.
PRAET: ‘Sampdoria moet elk jaar spelers verkopen. Dat is een van de redenen waarom het niet gemakkelijk is om mee te strijden voor de Europese plaatsen. Ik maak de vergelijking met Torino en Atalanta, de twee ploegen waar wij zogezegd mee moeten concurreren. Torino slaagt er gewoon in om zijn beste speler Andrea Belotti te houden en Atalanta is Duván Zappata in de zomer bij ons komen weghalen. Dat toont aan dat er een verschil in budget is tussen Atalanta en Sampdoria.’
Vorige zomer kopten de Italiaanse kranten dat Juventus fel geïnteresseerd was in jou. Geloofde jij echt dat die transfer tot stand zou komen?
PRAET: ‘Die kans zat er zeker in. Maar dan moesten alle partijen tevreden zijn. Dat was niet het geval en nu is die hele zaak verleden tijd. Ik heb geen spijt dat het niets is geworden met Juventus. Er is veel interesse en dat is een teken dat ik het goed doe bij Sampdoria. Op termijn wil ik uiteraard naar een grotere club gaan. Ik wil om de zoveel tijd mijn doelen verleggen. Je moet altijd honger hebben naar meer.’
MISSIE 2020
Je werd drie keer op rij opgeroepen door Roberto Martínez. Zeg je nu: ik maak definitief deel uit van de ruime kern van de Rode Duivels?
PRAET: ( denkt na) ‘Voor de bekendmaking van de selectie kan ik niet zeggen: ik ben er honderd procent zeker bij. Het is elke keer opnieuw afwachten. De laatste maanden heb ik mij goed kunnen integreren in de ploeg en heb ik mij ook op training kunnen tonen. Het valt mij wel op dat ik voor een match nerveuzer ben dan bij Sampdoria. Het doet mij toch iets om tussen wereldsterren als Eden Hazard te staan. Maar dat is een kwestie van gewenning.’
Een jaar geleden zei je in een interview dat je niet begreep waarom spelers opgeroepen werden die bij hun club op de bank zaten…
PRAET: ‘Ik had het iets anders verwoord… Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat je bij de nationale ploeg spelers moet oproepen die in vorm zijn. Een Belg die het doet bij zijn club, moet dus in aanmerking kunnen komen voor de Rode Duivels. Een uitzondering kan altijd. Ik kan begrijpen dat de bondscoach een speler blijft selecteren die even op de bank heeft gezeten.’
Je hebt bij je terugkeer bij de Rode Duivels in oktober een goed gesprek gehad met Martínez. Heb je met hem gepraat over je lange aanwezigheid?
PRAET: ‘Daar is niet over gesproken. Nogmaals: mij ging het niet zozeer om het feit dat ik de laatste jaren niet geselecteerd werd. Ik kan Martínez volgen: op het moment dat hij zijn kern heeft samengesteld, was mijn aanpassingsperiode bij Sampdoria nog volop aan de gang. Het team kreeg vorm en het was voor de bondscoach moeilijk om mij er zomaar bij te nemen. Ik vond het normaal dat hij gewacht heeft tot na het WK om nieuwe jongens te selecteren. Maar nu wil ik er dus altijd bij zijn. Dat is mijn doel voor 2020. ‘
ZEB + Praet = DYJCode
Je lanceerde onlangs de nieuwe zomercollectie van je kledingmerk DYJCode. Hoe groot was je input?
PRAET: ‘De ontwikkeling is voor ZEB, dat alles opvolgt. Ik hou mij vooral bezig met het ontwerp op zich. Het creatieve, zeg maar. Ik probeer quotes te zoeken om op de T-shirts en sweaters te zetten. Voor deze zomercollectie is ‘status: out of office’ mijn favoriete zin. Daarnaast werk ik graag met programma’s als Illustrator en Photoshop. Dat doe ik vooral na mijn uren bij Sampdoria of wanneer we op hotel zijn. Normaal ben ik daar een paar uur per week mee bezig. De weken voor de lancering van een nieuwe collectie wordt dat een dagelijkse bezigheid.’
Maak je reclame bij je ploegmaats van Sampdoria?
PRAET: ‘Die zijn op de hoogte dat ik mijn eigen label heb. Soms neem ik kleren mee naar de club en zij
mogen eruit pikken wat ze willen. En ik moet zeggen dat het in de smaak valt. De sobere kleuren – we werken voornamelijk met zwart, wit en kaki – en de streetwearachtige look bevalt de gasten van Sampdoria wel.’
DYJCode bestaat zes jaar. Had je kunnen voorspellen dat het zo’n vaart zou lopen?
PRAET: ( schudt het hoofd) ‘Je had de eerste collectie moeten zien… Kwalitatief was het niet geweldig. Ik vond het zelfs een beetje rommelig. Wat begonnen is als iets onnozels onder vrienden is intussen uitgegroeid tot een echt merk. We hadden nooit gedacht dat het zo groot zou worden. We hebben bewust geen fysieke winkel geopend – je kunt alles online bestellen – maar we werken samen met ZEB dat zo’n 70 winkels heeft in België. Onze doelpubliek is en blijft België.’
‘4-0 in Brugge was de pijnlijkste herinnering in mijn carrière’
Op 28 april gaat Anderlecht op bezoek bij Club Brugge. Jij speelde vijftien keer tegen Club en je maakte daarin vijf doelpunten en gaf vier assists. Als we jouw doelpunten optellen tegen Genk, Gent en Standard kom je aan vier stuks. Was je extra gemotiveerd tegen Club?
PRAET: ( kijkt verbaasd) ‘Dat zijn mooie statistieken… Maar ik was niet per se meer geprikkeld tegen Club Brugge. Misschien is het toeval dat ik net tegen hen gemakkelijk de weg naar doel vond. Ik weet wel nog dat ik op mijn linkerflank vaak tegen Thomas Meunier stond. Hij deed ons veel pijn met zijn aanvallende rushes, maar ik kon wel profiteren van de ruimte die hij liet.’
Welke overwinning zal jou het langst bijblijven? De 6-1 thuis toen je voor het eerst scoorde tegen Club of de 1-4 in Jan Breydel waarin je twee keer raak trof?
PRAET: ‘De 6-1 was het orgelpunt van een periode waarin we super aan het voetballen waren. Maar twee keer scoren in Brugge… Ik heb er ook serieuze nederlagen meegemaakt. 4-0 verliezen en Club kampioen zien worden, is een van de pijnlijkste herinneringen in mijn carrière. Veel ballen heb ik in die match niet geraakt.’
Jij werd door het Brugse publiek enigszins met rust gelaten.
PRAET: ‘Ze hadden het niet individueel op mij gemunt, maar als ploeg kregen we er wel flink van langs. Eén voorval zal ik niet snel vergeten. Het was de eerste uitmatch met onze roze shirts. We deden ons trainingsvest uit en het publiek begon ons spontaan uit te lachen. Na tien minuten heeft Steven Defour het hele stadion stil gekregen met de 0-1. Op het moment voelde dat zo goed aan. Ze hadden maar niet moeten spotten met onze nieuwe T-shirts.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
