Peter t'Kint

‘Is Europees voetbal het doel, om vervolgens af te gaan in de kwalificaties of de groepsfase?’

Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Veel ploegen mikken via de beker op Europees voetbal, maar redacteur Peter t’Kint vraagt zich af of dat voor die clubs ook de juiste stap is.

U zal het de komende week geregeld horen en lezen. Dat de beker – en we zitten in het stadium van de kwartfinales – de ‘kortste weg naar Europees voetbal is’. U zal dat lezen bij de ploegen die iets recht te zetten hebben omdat het in de competitie krom gelopen is. Bij Standard, in Gent. Misschien zelfs bij de spelers van Anderlecht die – en dat is toch opmerkelijk na alle kritiek die ze de voorbije maanden kregen – nog op twee fronten actief zijn: in de bekerstrijd én in die voor play-off 1.

Hoe dat komt, toonde de ploeg zondag op Standard. Tegen een door de thuisfans geprikkelde ploeg speelde Anderlecht, dat zo vaak het verwijt krijgt een jonkiesploeg zonder veel lijn te zijn, een zeer volwassen wedstrijd. Net zoals ze dat eerder tegen KRC Genk deden, tot twee keer toe. Of tegen Antwerp. Waarbij toch dit opvalt: in de topwedstrijden is Vincent Kompany niet te beroerd om de bal aan de tegenstander te laten. KRC Genk had die in de twee duels het meeste van de tijd. Het Antwerp van Ivan Leko monopoliseerde in het Lotto Park zelfs de bal (70 procent balbezit). Maar telkens won Anderlecht. Goed georganiseerd, om vervolgens efficiënt te zijn in de omschakeling of foutjes af te straffen, zoals zondag op Sclessin.

Straks misschien play-off 1 en mits winst in de kwartfinale en de halve finale ook nog zicht op de beker: het kan snel veranderen voor paars-wit. Al zijn de problemen er niet van de baan. De club blijft nood hebben aan jongens die geregeld scoren, zodat het niet meer moet afhangen van lucky shots. Toegegeven, dat van Kemar Lawrence was wel een mooie, troost voor zijn slechte prestatie de week voordien.

De kortste weg naar Europees voetbal… Valt geen speld tussen te krijgen. Alleen: en dan? Is Europees voetbal het doel, om vervolgens af te gaan in de kwalificaties (Charleroi) of de groepsfase (KAA Gent, nul punten)? Wat heb je aan dat Europese voetbal, als de structuur van je ploeg onvoldoende is onderbouwd? Standard als vaandeldrager van Luik, Charleroi in Henegouwen, Anderlecht (al twee seizoenen zonder Europees voetbal) in Brussel: je zou van die teams toch mogen verwachten dat ze – met een goeie jeugdopleiding gekoppeld aan aanvullend talent – beter kunnen doen?

We horen veel verhalen over immobiliën en stadionuitbreiding, en ja, daar heeft België nood aan, maar het fundament van voetbal is de ploeg. Sportieve structuur. Talent koppelen aan mentaliteit. Bij Charleroi twijfelden we er ook in de goeie periode al aan of de ploeg bovenaan stand kon houden gezien wat er op het veld liep. Maar Standard? Daar heeft Mbaye Leye toch niet helemaal gelijk, als hij twijfelt aan de kwaliteiten van zijn team: Balikwisha, Bastien, Bokadi, Bodart, Siquet, Amallah,… Kwaliteit is er voldoende, alleen de focus ontbreekt, elke week weer. En als Ivan De Witte in Gent concludeert dat het dit seizoen alleen maar fout liep bij trainerskeuzes, tja…

Europa is sinds vorige donderdag voorbij voor de Belgen. Antwerp en Club Brugge botsten op de beperkingen van hun kern, of op corona. Het was een middelmatig internationaal seizoen, het op vier na slechtste van de laatste tien jaar. Voor de sprong voorwaarts hebben de play-offs niet gezorgd, sterker in de breedte zijn we niet geworden. Mede daarom is het uitkijken naar de volgende stappen die de huidige vaandeldrager van het Belgische voetbal, Club Brugge, zet. Naar wat de beursintroductie betekent en de verdere multimediale uitbouw. Want ook dat valt uit analyse van de Europese data op: in elk land is één ploeg hoofdverantwoordelijke voor de punten die de Europese ranking bepalen. Zelden scoren kleine landen in de breedte.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content