Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, bespreekt de voetbalactualiteit van het weekend met onder meer KRC Genk, Dury bij Zulte Waregem en Anderlecht.
Van de hemel in de hel: John van den Brom heeft zijn vel gered bij KRC Genk.
Jacques Sys: ‘Soms loont het om in momenten van een crisis in de trainer te blijven geloven. Ik vind het doorsturen van een trainer altijd een nederlaag voor de mensen die hem hebben aangesteld. Al blijven die natuurlijk steeds zitten. Van den Brom is een trainer met kwaliteiten en uiteraard ook mindere punten. Dat hoor je als club te weten. Van den Brom is een product van de Hollandse school. Hij blijft altijd zijn idealen trouw en wil aanvallend voetballen. Dat is mooi. En kansen had de ploeg eigenlijk altijd genoeg. Alleen werden ze niet verzilverd.
‘Maar dat er een zekere onrust was, dat zag je na die overwinning voor de beker in Winkel.. Het was alsof er een last van iedereen afviel. Terwijl die wedstrijd niet meer dan een formaliteit was.’
Daarentegen kreeg Zulte Waregem met die 2-6-nederlaag tegen KRC Genk een nieuwe opdoffer.
Sys: ‘Je zou op den duur medelijden krijgen met Francky Dury. Als zo een carrière op zo’n manier eindigt, dat is heel pijnlijk. Dury zei voor de wedstrijd dat zijn ploeg in een dip is beland door een grote dosis pech en dat er daarop goed was gereageerd. Onder meer met dat 2-2-gelijkspel op KV Mechelen. Maar die woorden zijn alweer achterhaald.
‘De vraag is: hoe los je dat als club op? Dury zal allicht nooit de eer aan zichzelf houden, dat kost hem te veel geld. En door dat financiële is het bestuur ergens ook gegijzeld. Dat hebben ze zichzelf toe te schrijven door Dury zo’n langdurige overeenkomst te geven, ook al is die inmiddels ingekort. Een heel moeilijke situatie. Dat Dury door een deel van de aanhang weer op de korrel werd genomen, dat is onvermijdelijk. Maar het belangrijkste is de vraag of er nog een bepaalde chemie is tussen de trainer en de groep. Dury is vakman genoeg om dat aan te voelen. Maar zoals gezegd: trekt hij daar dan de conclusies uit?’
Trainers blijven de schietschijf. Priske bij Antwerp na de uitschakeling in de beker door Westerlo, Yves Vanderhaeghe bij Cercle Brugge na de nederlaag tegen Antwerp.
Sys: ‘Trainers blijven eenzame mensen. Op Vincent Kompany na dan. Die staat boven alles, aan hem wordt niet getwijfeld. Terwijl je altijd opnieuw moet vertellen dat er geen regelmaat komt in de prestaties van Anderlecht en terwijl daar steeds weer een uitleg voor wordt gegeven. Dat je nu ook thuis niet voorbij OH Leuven geraakt en uiteindelijk nog blij mag zijn met een puntje.
‘Verantwoordelijke mensen moeten een juiste analyse kunnen maken waarom het verkeerd loopt. Is dat echt de schuld van de trainer? Of zijn er andere oorzaken? In hoeverre treffen ook zij schuld? Maar dat gebeurt niet. En zo draaien trainers steeds weer op voor fouten van anderen. Elk seizoen opnieuw.’
