Jean Kindermans wint aan belang bij RSC Anderlecht: de juiste man op de juiste plaats

Ondanks de sportieve neergang van Anderlecht blijft Neerpede aan de lopende band toptalenten produceren. Jean Kindermans, hoofd van de jeugdopleiding, heeft op een natuurlijke manier een prominente rol afgedwongen binnen de nieuwe structuur.

Iets meer dan een maand nadat de overname van Anderlecht officieel bekrachtigd wordt door de Belgische Mededingingsautoriteit (BMA) realiseert Marc Coucke een stunt van formaat door op 4 mei bekend te maken dat elf talenten hun eerste contract hebben ondertekend.

Paars-wit zit op dat moment in een delicate situatie en als gevolg daarvan zitten sommige dossiers muurvast. Met sommige makelaars of ouders zijn de onderhandelingen al enkele maanden aan de gang, maar het lukt het management niet om een deal af te ronden.

Tot Coucke er zich persoonlijk mee komt bemoeien. Jean Kindermans, de directeur van de jeugdopleiding, krijgt groen licht en geeft onder andere Yari Verschaeren en Jéremy Doku een contract. In een van zijn eerste gesprekken met Kindermans had Coucke aangegeven dat de jeugdopleiding een belangrijke schakel is binnen de club.

Een jaar later is de oogst redelijk goed: Verschaeren is nu al een sterkhouder bij Anderlecht en Doku zou volgend seizoen voluit zijn kans moeten krijgen. De twee maken niet toevallig deel uit van de talentvolle lichtingen geboren in 2001 en 2002.

Kindermans probeert de komende weken om enkele jongens die het label ’toptalent’ dragen, op Anderlecht te houden. ‘Door de concurrentie met Duitse en Engelse clubs wordt het met de dag moeilijker om spelers en ouders te overtuigen om in Anderlecht te blijven’, zegt Kindermans. ‘Andere Belgische clubs kampen met hetzelfde probleem. Wij kunnen niet uitpakken met monsterbedragen qua tekengeld en salaris – daar doen wij gewoon niet aan mee – maar we kunnen een speler wel een contract aanbieden met het vooruitzicht om profvoetballer te worden. Dat is ons beleidsplan.’

Dat Anderlecht slechts twee titels pakte, bij de U13 en U14, en de rest aan Genk moest laten, zien ze op Neerpede niet als een wake-upcall. De Brusselaars zijn afgestapt van het puur resultaatgericht denken. De uitdaging is om zoveel mogelijk spelers in het eerste elftal te krijgen.

‘Ons interesseert het niet hoeveel jeugdploegen kampioen zijn geworden’, zegt Kindermans. ‘Na een aantal dagen zijn de mensen dat vergeten. Spelers die doorstromen naar de A-ploeg, blijven de mensen bij. Een speler die tot Jonge Profvoetballer van het Jaar wordt verkozen, is iets dat definitief op de erelijst blijft staan. Daarmee maak je propaganda op de lange termijn.’

Bibliothecaris

Kindermans is al veertien jaar de juiste man op de juiste plaats. Als het op jeugd aankomt, is hij op Anderlecht de specialist ter zake. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat het gezag van Kindermans is toegenomen sinds de reorganisatie door Michael Verschueren.

Herman Van Holsbeeck won nu en dan advies in bij Kindermans, maar nu krijgt die tijdens officiële meetings de kans om aan te geven welke jeugdspeler meteen klaar is, wie binnen twee jaar verwacht mag worden, enzovoort. Het laat hem toe te wegen op het transferbeleid en bij te sturen waar nodig.

Kindermans: ‘Ik rond geen transfers af. Mijn corebusiness is het opleiden van jeugdspelers. Maar ik vind het logisch dat de jeugdopleiding vertegenwoordigd is in het transfercomité. Om te vermijden dat spelers worden aangekocht terwijl wij binnen de jeugdopleiding weten dat er jongens klaar zijn of klaargestoomd kunnen worden voor bepaalde posities. Als je als club investeert in het contracteren van jeugdspelers, de opleiding opwaardeert, samenwerkingen opzet met Belgische en buitenlandse clubs, dan moet je op een bepaald moment je A-kern stofferen met eigen jongens.’

Het scheelde niet veel of er was vorig seizoen een einde gekomen aan de ambtstermijn van Kindermans bij Anderlecht. Het klikte niet tussen hem en Emilio Ferrera, door Van Holsbeeck naar Anderlecht gehaald om de jeugdwerking te versterken. Binnenskamers wist iedereen dat Ferrera zijn zinnen had gezet op de job van zijn rechtstreekse baas. Omdat Kindermans zich vaak opsluit in zijn bureau om met zijn computer bezig te zijn of dossiers te vreten, noemde Ferrera hem schamper ‘de bibliothecaris’.

Op Neerpede werd Kindermans door sommige medewerkers gezien als de ideale technisch directeur. ‘Maar het is een goede zaak dat hij gewoon op post is gebleven’, zegt een insider.

Kindermans zelf heeft naar eigen zeggen nooit de functie van technisch directeur geambieerd: ‘Ik ben iemand die dag in dag uit bezig is met het opleiden, identificeren en begeleiden van talent. Zesjarige kinderen tien jaar later zien spelen in de A-ploeg, dat boeit mij.’