Jérémy Doku is klaar voor het EK: ‘Ik wil niet zomaar mijn beurt afwachten’

© Doku
Martin Grimberghs Medewerker van Sport/Voetbalmagazine

De naam van Jérémy Doku (19) luidt ondertussen als een klok. Een kwieke dribbelaar zoals hij is een gegeerd profiel in het internationale voetbal. Het maakte dat ook bondscoach Roberto Martínez niet lang twijfelde om hem in de Belgische EK-selectie op te nemen. Doku zelf droomt er alvast van straks dat vertrouwen alle eer aan te doen.

Sinds Roberto Martínez hem begin september vorig jaar liet debuteren bij de Rode Duivels lijkt er geen houden aan de steile opgang van Jérémy Doku. Zijn eerste minuten in het Belgische shirt speelde hij op 5 september tegen Denemarken, een korte invalbeurt, maar enkele dagen later mocht het jonge talent van Neerpede zich al meteen als titularis bewijzen tegen IJsland. Links vooraan, op de positie van Eden Hazard.

Nog in diezelfde periode geraakte zijn transfer naar Stade Rennes in de Ligue 1 bekend. Een overstap die moederclub RSC Anderlecht liefst 26 miljoen euro opleverde. Eind maart dit jaar, in een interland tegen Wit-Rusland, kroonde Doku zich met een vijfsterrenprestatie zelfs tot man van de match bij de Belgen. Doku moest dan nog 19 jaar worden.

Straks vertrekt hij als op één na jongste speler ooit naar een groot toernooi. Jonger dan Divock Origi en Adnan Januzaj in 2014. Enkel Enzo Scifo was met zijn 18 jaar bij het EK in 1984 nog jonger. Het toont aan wat voor een geweldig parcours het ruwe Purple Talent al aflegde. Maar deze zomer moet de échte prelude worden van wat nu al voor velen vaststaat: een grootse carrière.

Jérémy, op 5 september liet Roberto Martínez je debuteren als international, met twee minuutjes tegen Denemarken. Waarmee je meteen een aantal stevige concurrenten voor die positie voorin de loef afstak. Was je verrast door dat vertrouwen van de bondscoach?

Jérémy Doku: ‘Neen, want als je spreekt van een verrassing, klinkt dat als een cadeautje. Ik herinner me nog alles van die eerste kennismaking met de groep. Het was een training in Tubeke en ik denk dat ik daar, in alle bescheidenheid, meteen op de afspraak was. Ik had een supertraining. Niet dat ik monden zag openvallen, maar volgens mij heb ik daar toch een aantal mensen overtuigd. Voor de ploegmaats die me niet kenden en misschien vragen hadden bij mijn selectie, was dat ook een belangrijk moment, het hielp bij mijn integratie. Zoiets speelt ook mee in het hoofd van de coach, denk ik. Sommige spelers geraken helemaal overspannen bij hun debuut, maar ik wilde gewoon tonen dat ik die selectie waard was en wilde in die paar minuten het beste van mezelf geven.’

Mijn eerste doel was om erbij te zijn op het EK, nu wil ik aan de coach bewijzen dat ik klaar ben om te spelen.’

Jérémy Doku

Een maand later liet Martínez je op zeven minuten van het einde invallen in een belangrijke wedstrijd tegen Engeland op Wembley. Met een plek in de final four van de Nations League als inzet. Iets daarvoor was Yari Verschaeren al Kevin De Bruyne komen vervangen. Dacht je toen: die man is gek?

Doku: ‘Het klopt dat ik toen niet meteen dacht aan een invalbeurt voor mezelf. Maar het toont mooi aan hoeveel vertrouwen hij heeft in ons. Martínez doet niet alsof. Wanneer hij lovend spreekt over jou, weet je dat dat gemeend is. Daarom wil iedereen voor hem door het vuur gaan.’

Hiërarchie

Na die fantastische debuutmaanden volgde wat kritiek als zouden jullie de chouchous zijn van de bondscoach, die jullie selecteerde op momenten dat het bij de clubs minder draaide. Raakte die kritiek jou?

Doku: ‘Ik weet niet hoe ik daarop moet reageren. Ik heb niet de indruk dat ik al veel cadeau heb gekregen in mijn carrière. De coach legt, net als wij, elke wedstrijd zijn credibiliteit in de weegschaal. Als hij ons laat spelen, doet hij dat dus met een reden. Dat hij van ons houdt, betekent enkel dat hij ziet wat we de ploeg kunnen bijbrengen.’

Jouw profiel is zo uniek dat het eigenlijk niet eens een verrassing was om je naam te zien in de EK-selectie. Zelfs in de oorspronkelijke selectie van 23 was je quasi een zekerheid. Hoe evalueer je zelf je statuut bij de Duivels?

Doku: ‘Het is geen geluk, ik heb daar hard voor gewerkt. Nooit was er enige garantie dat ik dit statuut zou bekomen. Er is geen enkel rechtstreeks contact geweest voor die selectie bekend werd gemaakt, ik heb die net zoals alle anderen ontdekt.’

Wist je dat Enzo Scifo de enige Rode Duivel is die op nog jongere leeftijd mee mocht naar een groot toernooi?

Doku: ‘Dat het niet elke dag voorkomt, besefte ik goed genoeg, maar dat het al zo lang geleden is, wist ik niet. Op die momenten zelf ben je je niet altijd bewust van de impact ervan. Je doet simpelweg elke dag je best op training en alles wat daaruit voortvloeit, beschouw je in feite als logisch. Maar het is goed af en toe stil te staan bij het unieke van dat soort belevenissen. Wat niet betekent dat ik nu ga denken dat ik er al ben.’

Inderdaad. Vaak wordt over het hoofd gezien hoe belangrijk de oefencampagne in aanloop naar een toernooi wel is. Daar wordt de hiërarchie tussen titularissen en bankzitters aangescherpt. Denk je dat de komende interlands tegen Griekenland (donderdag 3 juni) en Kroatië (zondag 6 juni) in die optiek toch waarde hebben?

Doku: ‘Zeer zeker. De coach wil zien wie er klaar voor is en wie niet. Op wie hij kan rekenen. Er moet natuurlijk rekening gehouden worden met pijntjes of vermoeidheid na een lang seizoen. Persoonlijk voel ik me zeer goed, ik ben fit voor de dienst. Oké, ik voel ook wel wat vermoeidheid, maar de honger is groter. Het gaat hier niet om een wijktoernooitje, hè. We hebben allemaal minstens een weekje vrij gekregen voor we verzamelden in Tubeke. Zelf heb ik het echter op drie dagen verlof gehouden, daarna ben ik alweer individueel aan de slag gegaan met iemand van de staf. Kwestie van wat voorsprong te nemen. ( lacht) Zoals ik al zei: ik kijk er geweldig naar uit! Mijn eerste doel was om erbij te zijn op het EK, nu wil ik aan de coach bewijzen dat ik klaar ben om te spelen.’

Jérémy Doku: 'Ik speelde bij Rennes betere wedstrijden dan bij Anderlecht en ben er een betere voetballer geworden.'
Jérémy Doku: ‘Ik speelde bij Rennes betere wedstrijden dan bij Anderlecht en ben er een betere voetballer geworden.’© BELGAIMAGE

Goed seizoen

De indruk leeft dat het grote publiek jou omarmt heeft na de 8-0 zege tegen Wit-Rusland einde maart. Daar was je goed voor een doelpunt en twee assists. Denk je dat je daar ook je selectie voor het EK afgedwongen hebt?

Doku: ‘Eigenlijk wel, ja. Ik wist dat het een belangrijk moment kon zijn en heb alles gegeven. Het was de laatste test voor de definitieve selectie gemaakt zou worden, dan weet je dat een goede prestatie veel kan veranderen. Na afloop van die wedstrijd besefte ik dat ik punten had gescoord. Eerlijk gezegd heb ik altijd geweten dat ik zo’n niveau kon bereiken, daarom was ik een beetje teleurgesteld in mijn eerste drie interlands. Tegen IJsland en Ivoorkust heb ik mijn talent niet helemaal kunnen tonen. In die zin voelde die prestatie tegen Wit-Rusland als een bevrijding. Ik voelde me rustig, tevreden. Fier op de taak die ik volbracht had. Eindelijk kon ik aan de bondscoach bewijzen dat ik er klaar voor ben. Na de match kreeg ik felicitaties van hem, niet meer of minder. Hij was ook slim genoeg om te weten dat de media volop met lof zouden zwaaien, dan moest hij er geen schep bovenop doen.’

In 2018 zat ik zelf nog voor de televisie te supporteren. En nu zal ik zelf op dat scherm te zien zijn.’

Jérémy Doku

Tegen Wit-Rusland speelde België met wat we een B-elftal zouden kunnen noemen. Er ontbraken heel wat vaste waarden. Deed dat jou beseffen dat het op een dag aan jou en andere jongeren zal zijn om de fakkel over te nemen? Ook tegen grotere tegenstanders dan Wit-Rusland.

Doku: ‘Velen lijken ervan uit te gaan dat de komende generaties nooit op hetzelfde niveau zullen geraken. Dat we nooit nog zo een sterke ploeg als nu zullen hebben. Ik ben nu 19 jaar, dus daar wil ik niet op vooruit lopen. Integendeel, ik wil me nu al bewijzen en niet nog eens vijf jaar op mijn beurt wachten tot de anciens ermee stoppen. Dat zou de makkelijkste redenering zijn, maar ik wil niet zomaar mijn beurt afwachten. Ik wil nu al mijn verantwoordelijkheid opnemen.’

Met 271 geprobeerde dribbels dit seizoen, waarvan 56 procent geslaagd, ben je over de vijf grootste competities bekeken de vijfde beste dribbelaar in Europa. Voor jou staan illustere namen als Adama Traoré of Lionel Messi. Is die dribbeltechniek ook het aspect waar je het meest op traint?

Doku: ‘Neen, integendeel eigenlijk. Ik werk vooral op al de rest, die dribbels komen er spontaan. Dus de eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat als er één aspect is waarop ik niet speciaal train, dan is het wel die dribbeltechniek. Tenzij misschien bij de nationale ploeg. Bij de recentste interlands heb ik daar wat aparte sessies met assistent Shaun Maloney aan gewijd. Bij mijn club train ik vooral op mijn afwerking, want dat is toch nog duidelijk een manco in mijn repertoire.’

Je eindigde het seizoen bij Rennes met twee doelpunten en drie assists in dertig wedstrijden. Dat is minder dan in de zeven wedstrijden bij Anderlecht aan het begin van het seizoen. Heeft dat te maken met het niveauverschil tussen de Ligue 1 en de Jupiler Pro League?

Doku: ‘Dat wil helemaal niets zeggen. Herinner je je nog dat doelpunt van Bohdan Mychajlitsjenko tegen Sint-Truiden? Hij doet daar alles: drie man dribbelen en afwerken, terwijl ik hem enkel een simpel passje toespeelde, maar dat geldt dan als assist. Natuurlijk claim ik die, maar het toont tegelijkertijd aan hoe relatief die statistieken zijn. Ik speelde bij Rennes betere wedstrijden dan bij Anderlecht en ben er een betere voetballer geworden – veel constanter en dat tegen sterkere tegenstanders. Alleen vertaalde zich dat nog niet naar de cijfers.’

Jérémy Doku is klaar voor het EK: 'Ik wil niet zomaar mijn beurt afwachten'
© BELGAIMAGE

Dus houd je een positief gevoel over aan dat eerste seizoen in de Ligue 1?

Doku: ‘Ja, ik vind dat ik een goed seizoen speelde en ben tevreden. Ik heb me kunnen tonen en als ploeg eindigden we op een zesde plaats, waarmee we ons van een Europees ticket verzekerden. Mission accomplished. Geen eenvoudige opdracht trouwens, want we hebben zeker een aantal moeilijke periodes gekend, waaronder een trainerswissel. Eerlijk gezegd had ik daar geen rekening mee gehouden toen ik bij Rennes tekende.’

Wat niet veranderde was het vertrouwen dat je genoot van de coach bij Rennes. Of die nu naar de naam Julian Stéphan of Bruno Génésio luisterde. Dat doet ongetwijfeld deugd?

Doku: ‘Deugd? Je krijgt niets voor niets, hoor. Als ik op training niet had getoond dat ik een plaats in het elftal waard was, zou ik niet aan die dertig wedstrijden geraakt zijn. Dus neen, het verbaasde me niet dat ik titularis kon zijn.’

dromen

Er wordt al volop gespeculeerd over waar je limieten liggen. Volgend seizoen wordt er weer meer van je verwacht, beslissender ook. Is dat wat dit seizoen misschien toch het meest ontbrak?

Doku: ‘Die laatste pass, ja. Maar het zou te simpel zijn om enkel dat aspect uit te lichten. Weet je, die laatste wedstrijden met Anderlecht liggen mij nog vers in het geheugen: alles lukte. Ik schoot naar doel en de bal ging binnen. Ik gaf een bal vooruit en het werd een assist. Nochtans had ik het seizoen daarvoor, toen ik nog maar 17 jaar was, ook zulke voorzetten gegeven, alleen werden die niet in doelpunten omgezet. Dat lag niet altijd aan mij, maar aan de spitsen die niet konden scoren. Het is de reden waarom ik niet constant mijn statistieken in het oog houd.’

Binnen enkele dagen begin je aan je eerste EK. Mensen gaan met familie of bij vrienden voor de televisie zitten om voor de Duivels te supporteren. Je hebt je eigen afbeelding in het Panini-album van dit EK. Krijg je soms niet de indruk dat je in een soort magische realiteit beland bent?

Doku: ‘In 2018 zat ik zelf nog voor de televisie te supporteren. En nu zal ik zelf op dat scherm te zien zijn. De mannen naar wie ik toen opkeek, zullen nu passes geven naar mij… ( lacht) Uiteraard ga je daarvan dromen, ik wil de fans blij maken.’

‘Rennes, de Champions League, het EK…dat zat allemaal in mijn carrièreplan’

Waarom koos je voor Stade Rennes? Het is niet de meest gemediatiseerde club, noch een erg aantrekkelijke competitie…

Jérémy Doku: ‘Toen ik voor Rennes tekende ( op 5 oktober 2020, nvdr), vierde de club hoogdagen. Op dat moment stonden ze zelfs eerste in de Ligue 1. Bovendien toonden ze dat ze me echt wilden. De Champions League kwam eraan en daarvoor rekenden ze op mij. Nog voor ik de club ter plekke ging bezoeken en er technisch directeur Florian Maurice en de coach ontmoette, had ik de knoop al doorgehakt. Sommigen vonden dat een verkeerde keuze. Dat het simpeler was geweest om nog een seizoen bij Anderlecht te blijven en eerst te bevestigen. Maar daar ben ik het niet mee eens.’

Stond je erbij stil dat het een risico was om naar de Franse competitie te vertrekken met het EK voor de deur?

Doku: ‘Ik heb er in ieder geval niet met Roberto Martínez over gepraat. Ik ben er ook niet van overtuigd dat het eenvoudiger was om bij Anderlecht te blijven. Daar had ik evenmin enige garantie. Toen ik daar vertrok, was ik titularis ja, maar bij Vincent Kompany kan je de ene week basisspeler zijn en het weekend erna in de tribune zitten. Hij laat niets passeren. Logisch ook, Anderlecht is een grote club en bij grote clubs hangt alles af van prestaties. Trouwens, als ik ervan uitging dat een goeie Jérémy Doku titularis kon zijn bij Anderlecht, kon dat evengoed bij Rennes in de Ligue 1. ‘

Welk carrièreplan schuilt er achter die overstap?

Doku: ‘Dat houd ik liever voor mezelf. Maar ik kan je wel verklappen dat Rennes, de Champions League en het EK in dat plan zaten. Niet als een verre droom, maar als echt doel voor dit seizoen. Ik ben blij dat ik die doelstellingen bereikt heb.’

Je speelde inderdaad in de zes Champions Leaguewedstrijden die Rennes afwerkte, maar de ploeg eindigde wel laatste in de poule. Toch niet een beetje een slechte nasmaak overgehouden aan die eerste kennismaking met het hoogste niveau?

Doku: ‘Ik heb daar veel bijgeleerd, dat zal me in de toekomst alleen maar helpen. Bovendien vind ik eerlijk gezegd dat ik best goed speelde in de CL. Het verschil zat hem vooral in de ervaring. Maar kijk, dit pak ik nu ook mee in mijn bagage. Ik loop liever niet te ver vooruit, enkel het heden telt. Moeilijk te zeggen waar ik volgend seizoen sta, het enige wat ik zeker weet is dat – als God het wil en ik gespaard blijf van blessures – weer verder zal staan in mijn evolutie.’

‘Ik begrijp goed waarom Martínez er Truffert bij wilde’

In maart pakte Sport/Voetbalmagazine uit met de primeur dat de KBVB contact had gezocht met Adrien Truffert, een 19-jarige linksachter met Belgisch-Frans paspoort die bij de Franse beloften en Stade Rennes voetbalt. Bij die laatste is hij ploegmaat van Jérémy Doku. Verwacht die om Truffert ooit in het Belgische shirt te zien?

Jérémy Doku: ‘Geen idee. We zijn vrienden, maar elk heeft zijn carrière. Hij heeft me toen enkel gezegd dat hij gecontacteerd werd door de Belgische bond. Zelf was hij niet eens op de hoogte van het feit dat hij een plek bij de Rode Duivels kon ambiëren. Ik was ook redelijk in shock, in mijn ogen was hij een pure Fransman. ( lacht) Kortom, we waren beiden verrast. Het enige wat ik daarover nog kwijt kan, is dat Adrien een superspeler is met veel potentieel. Ik begrijp heel goed waarom Roberto Martínez hem erbij wilde.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content