De Nederlander leidt tegenwoordig het Nederlandse AZ, maar kijkt nog even terug op zijn Brusselse passage.
Eind maart 2014 werd John van den Brom (48) ontslagen bij Anderlecht, nadat de Brusselse club hem lang de hand boven het hoofd had gehouden. De Nederlandse trainer liet zijn opvolger een zwalpend team na, maar Besnik Hasi zette de puntjes terug op de i en werd met paars-wit nog onverwacht kampioen. Het eerste buitenlandse avontuur van Van den Brom, die in de zomer van 2012 een contract van drie jaar gekregen had bij Anderlecht, duurde uiteindelijk maar een jaar en negen maanden. Onlangs legde AZ hem vast voor twee jaar. Hij wordt er de opvolger van zijn nieuwe assistent Marco van Basten.
Van den Brom won een titel en twee keer de supercup met Anderlecht. ‘Een Belgische journalist vroeg mij: “Waarom denkt men in Nederland dat jij bij Anderlecht geflopt bent?” Dan ga je nadenken’, zegt hij. ‘Ik vind zelf ook niet dat ik mislukt ben. We hebben twee keer de Champions League gehaald, vele miljoenen euro’s voor de club verdiend. Mijn tweede seizoen verliep wisselvallig, dat klopt. Maar voor mij was het allemaal wel verklaarbaar.’
‘Het probleem was: we verkochten onze beste spelers, de leiders. We dachten dat de jongens die erachter zaten die rol konden overnemen. Gaandeweg kwamen we tot de conclusie dat het toch vooral dienende spelers bleken te zijn. Dat hebben we met z’n allen onderschat. Een mooi voorbeeld is Youri Tielemans. We gooiden hem, als zestienjarige, in het elftal. Hij werd de jongste Belg in de Champions League. Maar jeugdigheid gaat altijd gepaard met wisselvalligheid.’
‘In december zou een aantal spelers gekocht worden om de balans terug te brengen. Uiteindelijk lukte het niet om Steven Defour en Thorgan Hazard binnen te halen. We moesten het doen met dezelfde groep. Net na de winter kregen we een paar tikjes. Dan is het gat opeens weer tien in plaats van vier punten, neemt de druk in de media toe en komen supporters in opstand.’
Hij wilde graag zijn werk afmaken bij Anderlecht. ‘Ik was kapot na mijn ontslag’, vertelt Van den Brom. ‘Ook omdat de clubleiding, en met name Herman Van Holsbeeck, steeds had gezegd: “Maak je niet druk, we gaan sowieso samen verder.” De één na laatste wedstrijd van de reguliere competitie verloren we, bij OHL. Ineens gingen mensen zich anders gedragen. Dat zie je, dat voel je. Max de Jong, de keeperstrainer, en ik waren heel close. We woonden in Brussel nagenoeg samen. Die avond reden we terug en ik zei: “Max, ik denk dat het gebeurd is.” “Dat denk ik ook”, zei Max. De volgende morgen vertelde Herman dat hij het niet meer kon redden.’
‘Ze hebben lang kunnen uitdragen dat ze achter mij stonden. Maar als het echt een halve minuut voor twaalf is, capituleren ze toch. In de eerste plaats heb ik geleerd dat je te allen tijde scherp moet zijn, ook op de mensen om je heen. En je moet je als trainer soms harder opstellen bij het samenstellen van een nieuwe selectie. Je bent kampioen geworden in 2012, speelt opnieuw in de Champions League. En dan krijg je weleens dat gevoel: wat kan mij nog gebeuren? Niet dat ik makkelijk werd, of zo. Maar je bent net iets sneller geneigd te denken: dat doe ik wel even.’
Yoeri van den Busken
