Als doelpuntenmaker bij de Red Flames en haar Noorse club LSK Kvinner, blaakt de middenvelder uit Sint-Niklaas van het zelfvertrouwen. Sport/Voetbalmagazine had een gesprek met Justine Vanhaevermaet net voor de beslissende wedstrijd tegen Zwitserland.
Hoe wordt er toegeleefd naar zo’n belangrijke match?
Justine Vanhaevermaet: ‘Iedereen kent het belang van deze ontmoeting, maar we zijn niet gestresseerd. Ikzelf hou echter van deze matchen, wanneer het alles of niets is. We zijn erg rustig en geconcentreerd tijdens de trainingen. Ik denk wel dat die grote druk nog zal komen eenmaal de match dichterbij komt, zonder onszelf te veel druk op te leggen, want dat gebeurde wel in de vorige wedstrijd tegen de Zwitsers en zorgde ervoor dat sommige spelers niet hun gebruikelijke niveau behaalden.
‘Vooral de eerste helft was toen niet goed en daar moeten we lessen uit trekken voor dinsdagavond. We moeten vertrouwen hebben in onze eigen capaciteiten, de tegenstander nog eens goed doorlichten en dan zijn we echt goed voorbereid, denk ik. Als we weten wat we moeten doen, komt er minder stress want we kennen onze taken. Dat is vooral de sleutel: vertrouwen hebben.
Zijn de Zwitsers misschien ook niet allemaal wat meer ervaren dan jullie?
Vanhaevermaet: Ja, misschien wel. Sommige Zwitsers spelen bij de grote Europese clubs en hebben grote kwaliteiten. Maar wij ook! En we hebben ook nog eens speelsters die bij grote clubs aan het evolueren zijn. Onze kracht is ook de samenhang in de groep, de manier waarop we als groep groeien en daar reken ik ook de staf bij.
Kwalificatie voor grote toernooien hoort ook bij dat proces naar de top. Daardoor is deze wedstrijd misschien ook extra belangrijk voor het Belgisch vrouwenvoetbal in het algemeen.
Vanhaevermaet: ‘Het is belangrijk voor de groei van het Belgische vrouwenvoetbal, wat samengaat met de ambitie van de bond om meer meisjes naar het voetbal te lokken. Als zij de Red Flames zien spelen op het EK, zal dat hen natuurlijk ook aanmoedigen om zelf te gaan spelen. We zagen dat al met de hockeyploegen, zowel bij de mannen als de vrouwen. Dat zij op die grote toernooien stonden, heeft de sport echt een enorme boost gegeven.
Tine De Caigny vertelde op deze site nog dat België niet meer tevreden mag zijn met slechts een kwalificatie voor de grote toernooien, maar nog hoger moet mikken.
Vanhaevermaet: De eerste stap is om er al te zijn, want dat is voorlopig nog niet het geval. Maar inderdaad, we moeten competitiever zijn en niet enkel deelnemen om het toernooi te vullen. We hebben een goeie ploeg en ik heb er vertrouwen in. Ons doel is niet om er al in de groepsfase uit te liggen.
Je bent een van de weinige Flames die in het buitenland spelen. Als je dan ziet dat er heel wat terugkeren naar België, spreekt dat dan ook niet aan?
Vanhaevermaet: ‘In deze coronacrisis is het niet eenvoudig om alleen in het buitenland te zitten, ver van ouders, vrienden en mijn lief. Het was een erg lastig jaar voor iedereen, maar een terugkeer naar België was niet aan de orde, al weet je maar nooit.
Momenteel heb je zelfvertrouwen te over met onder meer je club waar je in de finale van de Noorse beker en de 1/16 finales van de Champions League staat. Komt de wedstrijd tegen Zwitserland dan op het geschikte moment voor jou?
Vanhaevermaet: ‘Ja, ik voel me in topvorm en ik hoop dat dinsdag te kunnen laten zien. In juni brak ik mijn pols na een stomme val, maar het was uiteindelijk maar een klein obstakel. Ik speel veel in Noorwegen, dat geeft me vertrouwen.
Bovendien heb je ook je rekening geopend bij de Red Flames in de wedstrijd tegen Roemenië. Wachtte je daar al lang op?
Vanhaevermaet: ‘Ik weet dat ik kan scoren, maar echt een opluchting was het nu ook weer niet. Zelfs al zorgt scoren natuurlijk altijd voor een aangenaam gevoel.’
Zie je jezelf als een leider binnen deze groep door je succes in het buitenland?
Vanhaevermaet: ‘Misschien wel, samen met de andere ervaren spelers zoals Tessa Wullaert, Janice Cayman, Julie Biesmans en De Caigny. Niet dat ik al echt oud ben met mijn 28 jaar, maar ik behoor wel bij de oudste spelers van de groep. Ik speel op het middenveld, een belangrijke positie om iedereen aan te voeren. Ik probeer alleszins mijn ervaring over te brengen op de rest.’
Was het voor jou een noodzaak om het land te verlaten en zo beter te worden?
Vanhaevermaet: ‘Persoonlijk denk ik van wel, ja. Ik speelde al sinds mijn 16e in de eerste klasse en na 11 jaar in België had ik nood aan een nieuwe uitdaging, een nieuwe omgeving. Ik denk ook dat ik beter ben geworden in Duitsland en nu in Noorwegen.’
Op welke vlakken dan?
Vanhaevermaet: ‘Ik was al 100% prof en zat op een degelijk niveau in België, maar ik moest voetbal combineren met studeren. Na mijn studies kon ik me dus volledig focussen op het voetbal. Ik kon meer spelen, meer focussen op recuperatie, … En dan kom je ook nog eens in een groep dat elke dag traint, dan word je wel beter. Het Noors kampioenschap is ook een erg sterke. Daar op 80% spelen, is niet voldoende. Bovendien heeft Kvinner ook echt een winnaarscultuur. Iedere match, iedere training leer je er bij.
Merk je ook dat er meer druk en media-aandacht is?
Vanhaevermaet: ‘Ja, maar ik ervaar dat als iets positiefs. Die aandacht zorgt ook voor meer sponsors en dus geld om te investeren. Het is allemaal een logisch gevolg. Ik voel dat niet aan als extra druk, maar als iets dat ervoor zorgt dat we kunnen groeien.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
