Oud-doelmannentrainer Hans Galjé, die het Belgisch voetbal op de voet volgt, probeert de keuzes bij Club Brugge te begrijpen.
Vorige week donderdag zag hij in het Jan Breydelstadion Club Brugge bezig in de return van de halve finale voor de Croky Cup tegen Standard. Twee dagen later trok de 60-jarige Nederlander met Belgisch paspoort aan de zijde van de vader van Colin Coosemans naar de degradatiekraker tussen KV Mechelen en Eupen.
‘Uiteraard ken ik Kenneth ‘, steekt Galjé van wal. Tot mei 2016 was hij nog keepersverantwoordelijke bij Royal Excel Mouscron, maar zijn contract werd er niet verlengd. ‘In principe beschikt hij als oud-speler van Ajax en Feyenoord over alle troeven om onder de lat te staan. Je hebt naast zijn atletisch vermogen ook nog een uitstekende techniek en puike reflexen.
‘Alleen merkte je, bij die fout op de corner voor de eerste goal van OrlandoSá, dat zijn laatste volledige wedstrijd dateert van goed een jaar geleden. Dan is het ook niet vreemd dat hij nog geen top is. Kenneth heeft zeker kwaliteiten, maar tijd en vooral wedstrijdritme nodig. Ik ga ervan uit dat Ivan Leko hem dat zal geven, want hij oogt fit. Nu weer veranderen, zou ook niet goed zijn. Zelfs ervaren doelmannen van boven de dertig hebben vertrouwen en duidelijkheid nodig.’
Vijf goalies ( Butelle, Horvath, Hubert, Gaboelov en Vermeer) op één seizoen tijd gebruiken, dat maakte Galjé ook nooit eerder mee. ‘Dat is vrij uniek, on-Belgisch en zelfs on-Europees. De oorzaken zijn dan ook bekend. Butelle gaf na zijn terugkeer een degelijke indruk, maar verraste de clubleiding met zijn keuze voor Frankrijk. Horvath greep nooit zijn kansen, terwijl Hubert moeite ondervond met de volle concentratie die een topclub vereist. En je kan niet alle tegendoelpunten op het conto van Gaboelov schrijven, maar tegen Charleroi was het echt niet goed. Dus werd de Rus ergens geslachtofferd. Spectaculaire fouten maakte hij alleszins niet, zo eerlijk moet je wel zijn.’
