Vijftien jaar geleden schitterde Anderlecht in de Champions League. Sport/Voetbalmagazine blikt terug met het koningskoppel Jan Koller en Tomasz Radzinski.
Tijdens het seizoen 2000/2001 zette Anderlecht een uniek parcours neer in de Champions League: het eindigde eerste in een poule met Manchester United, PSV en Dinamo Kiev. Maar wat velen vergeten is dat er in die periode ook veel kritiek was op het voetbal van Anderlecht onder Aimé Anthuenis. Saai, vervelend werkvoetbal, werd gezegd.
Jan Koller: ‘Daar ben ik het niet mee eens. Aimé Anthuenis was een goede coach en hij bracht met ons technisch verzorgd en aanvallend combinatievoetbal.’
Tomasz Radzinski: ‘Het 4-4-2-systeem van Anthuenis was perfect voor Jan en mezelf. Ik speelde in mijn carrière ook met drie spitsen, maar dat was voor mij minder succesvol.’
Koller: ‘Ik mag zelfs zeggen dat ik nooit zoveel plezier heb beleefd aan het voetbal als bij Anderlecht.’
Radzinski: ‘Wat was er dan zo vervelend aan ons voetbal? We scoorden in de Champions League gemiddeld 1,5 keer per wedstrijd. Daar kunnen veel Belgische ploegen alleen maar van dromen. Er was maar één wedstrijd waarin we geen doelpunt maakten, op Kiev. Ik snap dus niet waarom ze zouden zeggen dat het saai was.’
Ook naast het veld kwamen beide aanvallers goed overeen.
Koller: ‘We konden het uitstekend met elkaar vinden, dat klopt. Ik herinner me nog dat we samen een concert van K’s Choice bijwoonden, bijvoorbeeld. We gingen ook samen naar de bioscoop of uit eten. En je kan niet zeggen dat ik het meeste at.’ (grijnst)
Radzinski: ‘Ik was een sprinter en verbruikte dus heel veel energie. Als we op restaurant zaten, at ik dus stevig. Als Jan zijn steak niet opat, dan ontfermde ik me daarover.’ (lacht)
Aandacht voor Hedvika
2000 werd een boerenjaar voor Jan Koller: landskampioen met Anderlecht, Gouden Schoen, beste voetballer van Tsjechië. Het bleek moeilijk om die prestatie achteraf door te trekken.
‘Na die Gouden Schoen kende ik een moeilijke periode’, erkent de boomlange ex-spits. ‘De druk nam toe, iedereen praatte over mij, de aandacht van de media nam nog toe. Dat kwam mijn voetbal niet ten goede. Ik hou er niet van om constant met mijn gezicht op tv te komen. Toen was ik daar alleszins niet klaar voor. Bepaalde journalisten interesseerden zich trouwens meer voor mijn vrouw dan voor mij. Iedereen wilde een foto van ons beiden. Daar ergerde ik me mateloos aan.’
Spelen bij de veteranen van AS Monaco
Waar houden ze zich momenteel mee bezig?
Koller: ‘Ik voetbal nog bij de veteranen van Monaco, waar ik ook assistent-trainer ben. Het is mijn laatste jaar als voetballer. Ik werk al een beetje samen met mijn vroegere spelersmakelaar. Het lijkt me wel wat om me te specialiseren in de Belgische competitie. Daarvoor zal ik wel eerst mijn Engels moeten bijschaven, want dat is een kleine ramp momenteel.’
Radzinski: ‘Sinds ik niet meer bij Lierse werk, concentreer ik me volledig op mijn familie en mijn drie kinderen. Ooit keer ik terug naar het voetbal, maar zeker niet als trainer. Daar ben ik veel te ongeduldig voor en ik zou ook niet weten hoe ik 25 spelers moet tevreden houden. In die functie zal ik dus niet herenigd worden met Jan.’
(Emilien Hofman)
Lees het volledige interview in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 16 maart.
