KV Kortrijk onder de loep: mikken op de top acht

Ook dit jaar kwam Kortrijk nooit in de buurt van play-off 1. Na een degelijke start (7 op 12), met onder meer een spectaculaire zege tegen Anderlecht op speeldag 4 (4-2), ging het bergaf. Tussen 17 augustus en 21 december mochten de supporters welgeteld twee zeges vieren.

Dat KVK tegelijk nooit in de problemen kwam, heeft het te danken aan degelijke resultaten tegen de zogenaamde ‘kleintjes’. Zo wonnen ze achtereenvolgens van Eupen en Cercle op het moment dat ze naar een 14e plaats waren gezakt. Maar hun titel van ‘reuzendoder’ deden de Kortrijkzanen dit jaar geen eer aan.

De resultaten lagen dit seizoen grotendeels in lijn met de onderliggende prestaties, oftewel de kansen die Kortrijk creëerde en weggaf (nog anders: Expected Goals). Aanvallend presteerden ze in dezelfde lijn als KV Mechelen en Zulte Waregem, die dankzij een betere efficiëntie wel lang in de running bleven voor play-off 1, en deden ze het ruim beter dan de echte staartploegen.

Vanderhaeghe beschikte afgelopen seizoen niet echt over een echte goalgetter tot de komst van Terem Moffi (4 goals in 427 minuten). Enkel Ilombe Mboyo (8 goals in 2186 minuten) scoorde meer dan 5 keer. ‘Petit Pelé’ blijft zelfs op zijn 33e en met zijn fysieke gebreken één van de gevaarlijkste spelers van de Jupiler Pro League. Slechts 6 spelers (Mbokani, Vormer, David, Odjidja, Larin en Refaelov) creëerden en ondernamen meer gevaarlijke doelpogingen dan hij, een straffe prestatie.

Defensief was het een heel ander verhaal. Om echt mee te doen voor play-off 1 gaf KVK gewoon te veel kansen weg, ongeveer evenveel als Waasland-Beveren en Eupen. Enkel STVV en KV Oostende deden nog slechter.

Het verschil tussen de kansen voor en tegen van Kortrijk is ongeveer hetzelfde als dat van Cercle Brugge (dat wel minder creëerde, maar ook minder weggaf). Het zegt genoeg dat een ploeg met dergelijke prestaties snel in degradatiegevaar terecht kan komen, mits een beetje pech.

Bovendien ontbreekt sinds het vertrek van Thomas Kaminski een doelman die punten pakt bij Kortrijk. Er valt Sébastien Bruzzese weinig te verwijten, want hij presteerde gemiddeld, maar met Adam Jakubech die statistisch gezien 10% beter staat te keepen pakten ‘de Kerels’ gewoon meer punten en kwamen ze op een zucht van de bekerfinale.

* Klassement van het aantal goals min het aantal expected goals per match voor keepers met meer dan 1000 speelminuten. Het resultaat geeft weer hoeveel ‘verwachte doelpunten’ een keeper voorkomen heeft.

Puzzelen op het middenveld

Zoals het verschil in Expected Goals tussen de twee doelmannen al doet vermoeden, vond Yves Vanderhaeghe in het tweede deel van het seizoen ook een tactische oplossing om minder kansen weg te geven. Net als vorig seizoen begon Kortrijk met het duo Hannes Van Der Bruggen – Julien de Sart centraal op het middenveld, met een nummer 10 ervoor.

Maar geen van die twee is eigenlijk echt een verdedigende middenvelder, waardoor de tegenstander al te makkelijk de (ook al wankele) defensie in de problemen kon brengen. Na veel geschuif met namen veranderde Vanderhaeghe zijn 4-2-3-1 in een 4-4-2 met een ruit, met Larry Azouni op 6, Yevhen Makarenko en Van Der Bruggen naast elkaar en De Sart als meest aanvallende.

Het resultaat: 3 zeges, 1 gelijkspel en 2 nederlagen met het kleinste verschil tegen Genk en Antwerp. En nog belangrijker, de prestatie in die zes matchen was ook beter. In 5 van de 6 matchen gaf KVK minder kansen weg dan zijn seizoensgemiddelde en creëerde het tegelijk ook meer kansen.

Erg hypothetisch gesteld: mocht Kortrijk heel het seizoen zo gepresteerd hebben als de laatste zes wedstrijden met hun nieuw systeem, hadden ze wel kunnen concurreren voor play-off 1.

JPL 2019/20	Expected Goals +	Expected Goals –
Speeldag 1 tot 23	1,3	1,7
Speeldag 24 tot 29	1,6	1,4

Wat zijn ‘Expected Goals’?

Volgens het model van ‘verwachte doelpunten, oftewel ‘expected goals’ (xG), dat meer dan 100.000 schoten onderzocht, krijgt elke doelpoging een bepaalde waarde (of percentage) om aan te duiden hoe groot de kans op een doelpunt is. Die waarde hangt af van verschillende factoren, zoals de afstand tot het doel, de hoek van waaruit de speler schiet, de manier waarop het schot tot stand komt (een voorzet, een dribbel,…) en natuurlijk wat voor schot het is (een kopbal of een trap). Hoe beter de doelkans, hoe hoger de waarde. Als je de waarden van die kansen voor en tegen in een match optelt, kom je tot het aantal ‘verwachte doelpunten’ voor of tegen.

Dit filmpje brengt je helemaal bij.

Top 8

Omdat volgend seizoen de eerste acht ploegen kans maken op een Europees ticket, lijkt het de logica zelve dat Kortrijk daar vol voor wil gaan. Maar nog voor de uitbraak van het coronavirus maakte algemeen manager Matthias Leterme al duidelijk geen gekke dingen te willen doen.

De ambitie van KVK blijft zo lang mogelijk meedoen voor play-off 1, of volgend jaar dus voor de top 8, maar het wil structureel gezond blijven.

Om zowel financiële, als sportieve redenen wordt de kern serieus afgeslankt. Het contract van Kagé, Bruzzese, Ajagun, Azouni en Rolland wordt niet verlengd. Een aantal anderen, zoals Ezekiel, mogen vertrekken. De uitleenbeurt van Hornby zal wellicht geen vervolg krijgen.

In hun plaats haalde Kortrijk al de transfervrije rechtsachter Gilles Dewaele bij Westerlo en middenvelder Michiel Jonckheere bij Oostende. De club wacht ook de keeperscarrousel af om een slag te slaan. Onder meer Nordin Jackers wordt genoemd nu die mag vertrekken bij Genk.

Veel andere nieuwe namen hoeven we verder niet te verwachten, want het bestuur is van mening dat Yves Vanderhaeghe genoeg puzzelstukjes heeft om zijn ploeg te bouwen. Nochtans bevat de kern door het vertrek van Azouni nog altijd geen echte ‘6’ en is de spoeling centraal achterin wel erg dun. Revelatie Tuta zal wellicht niet opnieuw haalbaar zijn, Derijck is intussen 33, Hines-Ike blijkt centraal te onbetrouwbaar en Rougeaux en Kovacevic speelden afgelopen seizoen nauwelijks.

Het enige scenario waarin de Veekaa daar toch nog versterking haalt, is als er iemand vertrekt. Julien de Sart en verrassing Terem Moffi zijn dan de grootste kanshebbers. Maar of Standard of eender welke andere (Belgische) club in deze omstandigheden de hoge vraagprijs kan ophoesten, lijkt twijfelachtig.

Intussen moet Kortrijk, dat met een gemiddelde van 26,8 jaar over de oudste kern van heel de Jupiler Pro League beschikt, ook denken op langere termijn. Onderstaande grafiek toont ook dat de kern stilletjes aan vergrijst, omdat de jongere spelers niet blijven of niet spelen. De ambitie blijft om elk jaar zo lang mogelijk mee te doen voor een Europees ticket, via de competitie of de beker.

Om dat ook lange termijn te blijven waarmaken, moet Kortrijk kunnen investeren in spelers én infrastructuur. Zo niet moeten ze blijven hopen op witte merels als Tuta en Moffi om de resultaten tijdelijk op te krikken, wat op een dag verkeerd kan aflopen.

Dat beseffen ze bij KVK maar al te goed. “Ik weet wel: zonder nieuw stadion blijft KVK onmogelijk competitief in eerste klasse”, liet Matthias Leterme optekenen in De Krant van West-Vlaanderen. Alleen blijft het een vraagteken of de Maleisische eigenaar Vincent Tan zijn geld nog in KV Kortrijk wil steken.