Kwalificatiewedstrijden WK worden allemaal test voor de Rode Duivels

© BELGA
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Als Bosnië-Herzegovina de op papier sterkste tegenstander van de groep was, worden de kwalificatiewedstrijden voor het WK allemaal tests om Rusland goed voor te bereiden.

Ooit zullen Ervin Zukanovic en co nog wel eens uitleggen waarom de Bosniërs gisteren zo slap speelden in Brussel. Zeker, de Belgen waren sterk, maar ze botsten op een verbazend apathische tegenstander. België speelt met één centrumspits, dat is – op een paar experimenten van Wilmots na – intussen al heel lang. Maar toch stelden de bezoekers drie centrumverdedigers op, en gaven ze hun flanken de opdracht om diep terug te vallen en in balverlies Mertens en Carrasco af te stoppen. Daarvoor twee buffers. Ga er dan maar aan staan, Pjanic, Ibisevic en Dzeko, die niet langer de snelheid hebben, zoals vijf, zes jaar terug, om in de omschakeling iets te forceren. Wie bang is krijgt slaag, en dat was zo.

Het duurde even voor de Rode Duivels het door hadden, dat ze van de tegenstander niet zoveel te vrezen hadden als vroeger. De blessure van Jordan Lukaku hielp daarbij helaas een beetje. Martínez liet zijn ploeg omschakelen naar het systeem van de bezoekers, zodat er meer evenwicht kwam en Mertens samen met Hazard wat dichter bij Lukaku, en dichter bij mekaar, konden spelen. Tegen zoveel snelheid hadden Zukanovic en co achterin weinig in te brengen. Ze braken zelf de ban met een owngoal, en gingen uiteindelijk met een pak rammel naar huis. Wel nog toegejuicht door hun fans, iets waar Romelu Lukaku, die gisteren zo goed als alles uitstekend deed, behalve die ene kans missen, alleen maar kan van dromen.

De 4-0 van de Belgen viel op, we kregen gisteren in de uren na de match wat berichtjes uit het buitenland, om te peilen naar het waarom. Het was trouwens het avondje, ook Portugal, Frankrijk, Nederland, Estland zelfs, ze haalden het allemaal met ruim verschil. Dat was in de groep van de Belgen ook al zo op speeldag een. Als die trend zich doorzet _ maandag in Gibraltar, op 13 november tegen Estland, dan wordt deze EK-kwalificatie er eentje om veel uit te proberen. Zowel namen als systemen.

De 4-3-3 kennen ze al, deze 3-4-3 biedt mogelijkheden. Alderweireld en Vertonghen zijn zelden geblesseerd en toonden zich gisteren zeer attent, de Alderweireld van nu heeft zeker zijn plaats bij Atlético en is Europees één van de beste verdedigers geworden. Vermaelen, Ciman, Kabasele, Denayer, wie weet Dendoncker, er zal altijd nog wel een derde zijn om van hun ervaring en sturing te leren. Wat jong talent klaar stomen om een eventueel probleem van blessures of schorsingen in een eindronde op te vangen, is één van de taken van Marínez in deze voorbereiding.

Meunier, Lukaku op de flank. De bondscoach hoopt dat ze beiden stappen vooruit zetten bij PSG en Lazio. Meunier was tegen Bosnië alvast uitstekend, Lukaku startte aarzelend, maar je zag in de eerste minuten dat er op getraind was, op een omschakeling van een 4-5-1 in balverlies naar een 3-4-3-1 in balbezit. Fellaini, beter in zijn sas dan een zoekende Witsel, zakte toen een paar keer in tussen Alderweireld en Vertonghen, Lukaku en Meunier gingen hoog staan, Carrasco trok naar binnen. Als de bal over rechts kwam, deed Mertens dat.

Labowerk en tests, dat is voor de Rode Duivels de kwalificaties in groep H. Experimenteren met veldbezettingen en spelers. Carrasco kan de hele linkerflank aan, dat is al een les van gisteren. Mertens en Hazard dicht bij mekaar, levert ook gensters op. En zo komen er nog, lessen. Ook opvallend. Bij elke spelhervatting kwam de assistent van Martínez, Graeme Jones, uit de dugout en ging hij actief coachen. Modern management is ook delegeren van verantwoordelijkheid. Thierry Henry de aanvallers, Jones zijn verdediging bij spelhervattingen. Het team werkt.

We hebben niet eens gesproken over De Bruyne. Wat een luxe.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content