‘Ik doe er alles aan om bescheiden te blijven’

© BELGAIMAGE

Landry Dimata legde in amper een jaar een spectaculair parcours af. Van verbanneling bij Standard schopte hij het tot miljoenentransfer van Bundesligaclub Wolfsburg. Stiekem hoopt hij er volgend jaar bij te zijn in Rusland.

Het contrast tussen Oostende en Wolfsburg is frappant, zo stelde Landry Dimata de afgelopen weken vast. De 19-jarige Brusselaar ruilde de oneffen voetbalvelden, primitieve kleedkamer en de selfservice in de kantine van Sportpark De Schorre in voor het hypermoderne trainingscentrum van Die Wölfe. Alsof hij in een klap een andere wereld binnenstapte. Maar de Belofte van het Jaar 2017 heeft geen schrik. Integendeel. Hij stond de afgelopen weken te trappelen van ongeduld om de machtige Bundesliga te bestormen en het blazoen van Wolfsburg, afgelopen seizoen pas zestiende in de competitie, op te poetsen. Na Kevin De Bruyne en Júnior Malanda is Dimata ook vast van plan om zijn stempel te drukken op Wolfsburg.

Wanneer wist je: mijn toekomst ligt in Wolfsburg?

LANDRY DIMATA: ‘Tegen het einde van het seizoen werd het voor mij duidelijk welke richting het zou uitgaan. Naast Wolfsburg kreeg ik ook aanbiedingen uit de Premier League, maar op mijn leeftijd moet je vooral rekening houden met de speelkansen die je zal krijgen. Bij Wolfsburg lagen die beduidend hoger dan bij andere ploegen die contact opnamen. Bovendien is Wolfsburg een club waar nog een ongedwongen sfeer hangt. Vanaf dag één werd ik bijvoorbeeld goed ontvangen door Mario Gomez, Joshua Guilavogui en Jakub Blaszczykowsky voor een jongere is het prettig om in zo’n klimaat te gedijen. We hebben alles tegen elkaar afgewogen en we kwamen tot de conclusie dat Wolfsburg de beste plek was om mij verder te ontwikkelen. Bij de minste twijfel hadden we zeker voor een andere club gekozen.’

Je keuze lag toch al een tijdje vast? De Franstalige openbare omroep RTBF beweerde je dat je in februari al getekend had bij Wolfsburg.

DIMATA: ‘Ik hoor al twee jaar hetzelfde: Dimata zal bij Wolfsburg tekenen. Die geruchten staken al de kop toen ik nog bij Standard speelde. Maar ik heb de knoop pas doorgehakt na de play-offs.’

Jonge Belgische spelers richten hun blik vooral op Engeland. Was het voor jou geen jongensdroom om in de Premier League te spelen?

DIMATA: ‘Ik wilde niet naar Engeland verhuizen louter om te kunnen zeggen: kijk eens waar ik heb gevoetbald. Dat heeft toch weinig zin? Nogmaals: ik zocht een club die mij het beste sportieve plan kon voorleggen. Wolfsburg heeft er een beroerd seizoen opzitten, maar dat zal geen invloed hebben op de doelstellingen die ik mezelf heb opgelegd. Je mag ook niet vergeten dat Wolfsburg vruchtbare grond is voor Belgische spelers. Ik had deze stap nodig om als speler te kunnen evolueren en in het vizier te blijven van de Rode Duivels met het oog op het WK volgende zomer.’

Anderlecht zou dus ook een slimme carrièrezet geweest zijn?

DIMATA: ‘Het had gekund. Maar bij een transfer is ook de timing belangrijk. Het voorstel kwam niet op het juiste moment. Ik voel het wel aan als een compliment dat Anderlecht, de top in België, mij gecontacteerd heeft.’

Heeft Youri Tielemans jou warm proberen te maken om in Brussel te komen voetballen?

DIMATA: ‘Hij heeft zijn best gedaan… Maar het was toen al duidelijk dat hij België zou verlaten. Dus ja.’

Niveau opkrikken

Wat viel je op toen je je tenten opsloeg in Wolfsburg?

DIMATA: ‘Van zodra je alles met je eigen ogen hebt gezien, denk je: oké, ik zit nu in een andere dimensie. Het stadion, het trainingscentrum, de kleedkamer… Dat is van een ander kaliber dan in België. In de voorbereiding bezochten we enkele vierdeklassers waarvan de accommodatie er beter bij ligt dan van sommige Belgische eersteklassers.’

Is het ritmeverschil tussen Duitsland en België ook zo indrukwekkend?

DIMATA: ‘De snelheid van uitvoering ligt hoger en het gaat sneller op en af. Bij het minste foutje kan je tegen een counter aanlopen. Ik heb mijn niveau moeten opkrikken, maar ik was er snel mee weg. Samen met mijn entourage zijn we vooruitziend geweest: ik heb slechts een week vakantie genomen en de week erop ben ik aan een doorgedreven voorbereiding begonnen. Overdag werkte ik met de fysiektrainer van Oostende, daarna ging ik naar de gym en ’s avonds sloot ik af met een training bij Godson (een in Aalst gebaseerde academie die ook als makelaarsbureau actief is, nvdr). Pols eens bij Dodi Lukebakio (Charleroi), Ibrahim Ba (Oostende), Rocky Bushiri (Oostende) en Moustapha Bokoum (AA Gent) naar die ‘speciale’ voorbereiding, want we hebben alles gedaan.’

Iemand die jou twee seizoen geleden zag wegkwijnen bij de beloften van Standard, had nooit kunnen voorspellen dat je nu bij Wolfsburg zou zitten.

DIMATA: ‘Sinds mijn vertrek bij Standard zit mijn carrière in een stroomversnelling. Elke jongen van mijn leeftijd zou gekke dingen beginnen te doen, maar ik niet. Ik was hierop voorbereid. Ik weet waar ik begonnen ben en waar ik naartoe ga. Ik heb mezelf voorgenomen om elk jaar beter doen en dat betekent dat Wolfsburg niet mijn eindpunt wordt.’

Het doet toch iets met een tiener om voor 11 miljoen euro weggekocht te worden door een club uit de Bundesliga?

DIMATA: ‘Ik blijf er redelijk nuchter onder omdat ik weet dat ik niet per toeval zover geraakte. Het is een combinatie van een paar zaken: hard labeur en de man hierboven die een plan heeft met mij. Ik mag ook niet vergeten wat Godson en Star Factory (internationaal makelaarsbureau, nvdr) voor mij hebben gedaan. Ze waren er al in mijn periode bij Standard en ze zijn me blijven steunen.’

Hoe kijk je terug op je periode bij Standard?

DIMATA: ‘Ik neem Standard niets kwalijk – aan mijn periode in Luik heb ik zelfs goede vriendschapsbanden overgehouden. Ik ben de club dankbaar voor de energie die ze in mij hebben gestoken. De manier waarop Standard zijn jongeren op fysiek vlak voorbereidt, is top. Soms lag de intensiteit zelfs té hoog. Wie daar is opgeleid, kan met zijn motor overal slagen. Weet je: Standard heeft mijn carrière georiënteerd en de honger in mij aangewakkerd. Zoals elke jonge voetballer vroeg ik mij af waarom ik niet speelde, maar ik heb er geen emotionele schade aan overgehouden. (lacht) Het heeft mij harder gemaakt. Als je een moeilijk moment doormaakt in je leven, moet je de achterliggende reden correct proberen te interpreteren. Volgens mij is het geen toeval dat ik in die periode Godson heb leren kennen. Ze hebben mij aan het werk gezet: ik moest mijn looplijnen verbeteren, ik kreeg grondige videoanalyses te verwerken… Ik heb toen begrepen dat ik buiten mijn reguliere trainingsuren bij Standard extra moest werken. Wat denk je dat Romelu Lukaku en Cristiano Ronaldo in hun vrije tijd doen? Die trainen nog individueel bij!’

Je hebt er nooit de brui aan willen geven?

DIMATA: ‘Jamais! Ik heb altijd voor het plezier gevoetbald. Bij de jeugd dacht ik niet aan een profcarrière want ik was niet beter dan de rest. Ik vond mezelf zelfs ondermaats ten opzichte van bepaalde ploegmaats. Weet je wat ik wel had? Een gezonde dosis zelfvertrouwen. Dat heeft mij geholpen om vorderingen te maken.’

Kleine boef

Hoe moeilijk is het om altijd down-to-earth te blijven?

DIMATA: ‘Van één ding heb ik schrik: dat iemand mij op een dag zegt dat ik een dikke nek heb. Ik doe er dus alles aan om bescheiden te blijven. Bij de minste verzwakking verwacht ik dat mijn directe entourage mij op mijn plaats zet. Daarom heb ik mij omringd met mensen die in alle omstandigheden hun gedacht durven zeggen. Helaas heb je in het voetbalmilieu te weinig van dat soort mensen.’

Jouw ex-ploegmaat Yassine El Ghanassy is een paar keer op het verkeerde pad geraakt door zijn entourage.

DIMATA: ‘Ik heb er met hem over gepraat en hij heeft mij zorgvuldig uitgelegd hoe het wereldje in elkaar zit. Grofweg heb je twee categorieën mensen in het voetbal: haaien en kleine vissen. Als voetballer is het zaak om bij mensen te blijven in wie je honderd procent vertrouwen hebt. Ik mag niet klagen want de personen met wie ik heel close ben zouden me nooit beliegen.’

Ook Lukebakio ging bijna ten onder aan foute vrienden. Hij werkt net als jij samen met Godson en sindsdien staat zijn carrière weer op de rails.

DIMATA: ‘De manier waarop Dodi zijn carrière gereanimeerd heeft, is bewonderenswaardig. Dat verhaal zou je aan elke jeugdspeler op Anderlecht moeten vertellen. Hij heeft leren omgaan met ontgoochelingen en dat is niet vanzelfsprekend voor een jonge kerel. Zijn dipje lijkt achter de rug. Maar ik ben vooral fier dat hij iets aan zijn houding heeft gedaan.’

Heb jij al iets meegemaakt dat je een degout gaf van het voetbal?

DIMATA: ‘Ik ben er tot nu toe van gevrijwaard gebleven. Maar ik ben niet naïef: ik weet dat er onkiese zaken gebeuren. Vind jij het normaal dat een echte clubman van de ene dag op de andere op straat ligt? Voetbal is pure business geworden, een tak van de economie. En dat is jammer.’

Godsdienst speelt een belangrijke rol in je leven. Wat voor iemand was je voor je je bekeerde?

DIMATA: ‘Ik ging uit zoals elke zestien- of zeventienjarige dat zou doen en ik gedroeg mij als een boefje. Het voetbal zorgde ervoor dat ik niet helemaal ontspoorde. Maar op het veld had ik ook een attitudeprobleem. Ik was nalatig op training omdat ik van mezelf wist dat ik talent te koop had. Ik voelde mij de beste.’

Wat heeft het geloof je concreet bijgebracht?

DIMATA: ‘Eigenlijk kwam ik niets tekort, maar ik voelde dat er iets ontbrak in mijn leven. Vroeger straalde ik minder levenslust uit. Rond mijn zeventiende ben ik mij gaan verdiepen in de bijbel en van toen af heb ik een soort innerlijke rust gevonden. Religie heeft mij gedisciplineerd. Ik ben mij anders beginnen te gedragen en ik heb enkele zaken aan mijn karakter gecorrigeerd. Mijn ontmoeting met God heeft mijn leven en dat van mijn naasten beïnvloed. De liefde die ik van God krijg, wil ik op mijn beurt doorgeven. Ik ben mij ervan bewust dat iemand mij gunstig gezind is, terwijl veel mensen de eindjes niet aan elkaar kunnen knopen of met privéproblemen kampen. Als ik die mensen gedurende negentig minuten gelukkig kan maken zodat ze hun problemen even aan de kant kunnen zetten, dan is mijn missie geslaagd.’

Zijn God en uitgaan verenigbaar met elkaar?

DIMATA: ‘Een etentje met ploegmaats of een supportersavond is geen probleem. Maar een discotheekbezoek zie ik niet zitten. Waarom? Ik zou mij er niet op mijn gemak voelen. Er gebeuren daar op zijn zachtst gezegd onfatsoenlijke dingen… Het is in tegenspraak met wat ik nu leer en lees. Pas op: iedereen is vrij te doen wat hij wil.’

ETEN

Je vader heeft heel vroeg het huis verlaten. Je was al snel de man in huis tussen je moeder en vier zussen.

DIMATA: ‘Mijn gezinssituatie heeft mij heel vroeg geresponsabiliseerd. Ik moest thuis een leider zijn en de rol van papa vertolken. Ik mocht niet meer handelen en denken als een kind, ik moest beslissingen nemen en keuzes maken die normaal voorbehouden zijn aan volwassenen. Als ik alles in beschouwing neem, mag ik fier zijn op mijn parcours. Maar ik wil meer!’

Na je twee doelpunten in de bekerfinale tegen Zulte Waregem zei Philippe Albert dat je het potentieel hebt om een van de beste aanvallers ter wereld te worden.

DIMATA: ‘Ik voel mij vereerd dat iemand als Albert zoiets zegt. Hij kent het voetbal en zal niet zomaar iets verkondigen omdat het mooi klinkt. Het motiveert mij om mijn grenzen nog iets verder te verleggen.

Bij Oostende heeft Sébastien Siani jou blijkbaar gepusht om je limieten op te zoeken.

DIMATA: ‘Siani was mijn grote broer. En zelfs meer dan dat. Hij weet hoe alles functioneert en gaf mij voortdurend tips. Hij is geen grootprater, maar hij is wel de absolute sterkhouder van Oostende. Wanneer hij ontbrak, voelde je dat meteen op het veld. Wat Sergio Busquets is voor Barcelona, is Siani voor Oostende: een speler die zelden in de schijnwerpers staat en van wie je het belang pas opmerkt wanneer hij niet speelt.’

Onlangs vertelde Siani ons dat je anders bent dan de doorsnee jonge voetballer. Je bent bijvoorbeeld niet aangetrokken door materiële zaken.

DIMATA: ‘Ik kan genieten van de kleinste dingen. Ik heb niets met auto’s, uurwerken of snufjes die bij het leven van een voetballer horen. Ik haal voldoening uit het voetbal zelf, niet uit de rest. Ik val misschien in herhaling, maar als christen respecteer ik een aantal basisprincipes. In ons milieu is het niet gemakkelijk om je er elke dag aan te houden. Probeer maar eens jezelf te blijven in een omgeving die verschilt van je waarden.’

DOOR THOMAS BRICMONT IN WOLFSBURG – FOTO’S BELGAIMAGE

‘Je hebt twee categorieën mensen in het voetbal: haaien en kleine vissen. Als voetballer is het zaak om bij mensen te blijven in wie je honderd procent vertrouwen hebt.’ Landry Dimata

‘Ik voel mij niet op mijn gemak in een discotheek. Er gebeuren daar op zijn zachtst gezegd onfatsoenlijke dingen…’ Landry Dimata

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content