Wie is Laura De Neve, de Red Flame die charmeerde tegen IJsland?

Ze heeft een fluwelen linker, maar is vaak geblesseerd. In de verdediging straalt ze présence uit, maar van karakter is ze eerder introvert. Portret van Laura De Neve, die indruk maakte in de eerste EK-wedstrijd tegen IJsland.

In het leven zijn drie dingen belangrijk. Het eerste is: vriendelijk zijn. Het tweede is: vriendelijk zijn. Het derde is: vriendelijk zijn.’ De bewering komt van de grote Amerikaanse romanschrijver Henry James (1843-1916), die overleed in … Chelsea. We weten niet of Laura De Neve iets gelezen heeft van de auteur van Portrait of a Lady, maar ze deelt duidelijk wel diens principes. ‘Ik daag je uit om iemand te vinden die iets negatiefs over haar vertelt’, zegt Patrick Wachel, de coach die het lumineuze idee had om de 27-jarige speelster een rij achteruit te schuiven en haar centraal in de verdediging te zetten. Dat gebeurde in 2016, toen Wachel net bij Anderlecht was aangekomen.

Vrolijke vriendinnen

Informatie verzamelen over de aanvoerster van Sporting leidt dan ook snel tot een waslijst van menselijke kwaliteiten. De commentaren zeggen onder meer: intelligent op en naast het veld, respectvol jegens anderen en erg volwassen, zodat ze tijdens interviews op de vragen antwoordt met de scherpzinnigheid van een oude rot, terwijl ze nog maar een twintiger is. Haar cv getuigt dan weer van een (bijna) onverwoestbare trouw: De Neve speelde nog maar bij twee clubs: FC Dender, waar haar vader zich een tijdje bezighield met de jeugd en waar ook haar broer heeft gespeeld, en RSC Anderlecht, waar ze in 2010 terechtkwam nadat ze zich tot haar vijftiende had gehard in jongensploegen.

Ook in vriendschappen is LDN trouw. Dat is ‘een basiswaarde’, aldus de betrokkene zelf. Iemand die samen met haar boezemvriendin Laura Deloose even heen en weer naar Barcelona vliegt om vriendin Tine De Caigny met Hoffenheim aan het werk te zien in de Champions League. Het is vanwege die human touch dat ze een spilfiguur is in een van de grootste clubs van het land en tevens een antwoord op de vraag: wat doet ze nog in Anderlecht?

Want een ander aspect dat voortdurend ter sprake komt wanneer het over Laura De Neve gaat: ze heeft het talent om hoger te mikken dan de Super League, die hoe dan ook niet dezelfde standaard heeft als de profcompetities in onze buurlanden. ‘Het is voornamelijk wegens die vriendschappen dat ik gebleven ben’, vat De Neve samen. Er wordt dan ook gefluisterd dat ze niet op haar eentje zal weggaan. ‘Ik heb mogelijkheden gehad om te vertrekken,’ zegt ze, ‘maar geen enkel project sprak me evenveel aan als wat ik hier heb.’ Al zegt ze er wel bij dat ze ‘voor de toekomst niks uitsluit’. Zeker als Anderlecht, de club waarmee ze de top van het Belgisch voetbal bereikt heeft, de geplande bezuinigingen doorzet.

Ervaring voor het EK

Maar misschien heeft die jammerlijke beslissing dan als gunstige nevenwerking dat ze een boost kan geven aan de carrière van een international die vaak ook door blessures werd afgeremd. Ook al springt haar talent in het oog, de Profvoetbalster van het Seizoen 2020/21 blijft het liefst in de schaduw. Ze voelt zich voor de camera’s niet zo op haar gemak als Tessa Wullaert. ‘Ik ben van nature introvert en ik zal de anderen altijd op de eerste plaats zetten’, zegt ze zelf. ‘Ik ben me ervan bewust dat dat in het voetbalmilieu tegelijk een kwaliteit en een gebrek is.’ Nochtans prijken op haar palmares één beker en vier titels van Belgisch kampioen, plus een vijftigtal caps bij de Red Flames. ‘Ja, ik had hogerop kunnen geraken als ik wat gemener was geweest.’ Maar het is moeilijk om tegen je natuur in te gaan als speelster die lange tijd het voetbal gecombineerd heeft met een baan als chauffeur in een centrum voor gehandicapten. Ook daar toonde ze weer haar zin voor inclusie, al heeft ze die job intussen opgegeven en heef ze aan studies zorgmanagement hernomen. Kwestie van haar te drukke agenda wat te verlichten.

Maar Laura De Neve is niet alleen maar een sympathiek en glimlachend meisje. De verdedigster ‘heeft het’ volgens Aline Zeler, die een jaar met haar samenspeelde. Een goed positiespel, anticipatie, bovengemiddelde techniek, een goeie pass en vooral veel vista op het spel. Daarmee is ze een sleutelspeelster geworden bij Sporting en de Red Flames. Bij de nationale ploeg staat De Neve normaal gezien samen met Amber Tysiak centraal in de defensie. Een duo dat heel complementair is omdat hun profielen zo goed bij elkaar passen: aan de ene kant Tysiak, een jonge rechtsvoetige met een goed kopspel die niet aarzelt om mee op te rukken. Aan de andere kant de Neve, een linksvoetige die rust uitstraalt en boordevol ervaring zit, waarmee ze ‘de tent kan rechthouden’ wanneer haar collega mee naar voren trekt. In de eerste poulewedstrijd tegen IJsland was Sari Kees echter haar compagnon centraal in de verdediging.

Veel vertrouwen

Het EK is voor De Neve een uitgelezen kans om te bewijzen dat ze tot de top van het Belgisch voetbal behoort. Want haar carrière legde niet het perfecte traject af. In 2014 wilde ze ‘in de beste verstandhouding’ niet langer deel uitmaken van de plannen van bondscoach Ives Serneels. Ze ging op dat moment, zo geeft ze in alle eerlijkheid toe, ‘iets te veel op in het leven op kot’ dat ze leidde aan de universiteit van Gent, waar ze orthopedagogie studeerde. ‘Maar toen ik zag hoe het vrouwenvoetbal vooruitging in België, met al mijn vriendinnen daar bovendien bij, kreeg ik goesting om weer bij de ploeg te komen.’ Opnieuw een kwestie van vriendschappen dus, hoewel de nummer 8 van Anderlecht erg haar best deed om fysiek sterker te worden en ook ‘veel ambitieuzer’.

Laura De Neve lijkt dus eindelijk begrepen te hebben hoe belangrijk ze kan zijn voor een nationale ploeg die hoog inzet. En dat terwijl ze vroeger vaak twijfelde aan haar eigen kwaliteiten, ondanks de bemoedigende woorden van haar entourage. Dat vertrouwen zou nog flink kunnen toenemen op de Engelse velden. Precies daar waar Henry James bijna 150 geleden zijn roman Confidence schreef.