Leye: ‘Bekerwinst zou de gemiste landstitel van vier jaar geleden doorspoelen’

Zulte Waregem is al zeker van play-off 1 en kan daarom volop focussen op 18 maart, wanneer het in de bekerfinale KV Oostende partij geeft. Voor Mbaye Leye wordt het al zijn vierde bekerfinale, in Sport/Voetbalmagazine legt de aanvoerder van Essevee uit waarom dat een unieke kans is.

Mbaye Leye is een man van de beker. In 2010 won hij die met AA Gent, in 2011 deed hij dat nog eens over met Standard en in 2014 verloor hij met Zulte Waregem. Tijdens het gesprek op onze redactie laat hij er op geen enkel moment twijfel over bestaan: de belangrijkste wedstrijd die Zulte Waregem dit seizoen nog speelt, is de bekerfinale. Dat bekerwinst met de daaraan verbonden rechtstreekse kwalificatie voor de poulefase van de Europa League nadelig zou kunnen zijn voor de motivatie voor play-off 1, vreest hij niet. “Neen”, zegt hij. “Omdat er toch altijd de fierheid is om niet belachelijk te willen zijn. Omdat je toch altijd jezelf en de mensen wilt plezieren. Omdat de coach nog ongeduldiger is dan wijzelf om te laten zien dat we meer kunnen zijn dan een figurant. Omdat beroepsvoetballers voldoende punten en premies willen pakken. En omdat jonge spelers die dromen van een betere competitie weten dat er in play-off 1 veel belangrijk volk zal komen kijken.”

“Maar,” voegt hij er toch aan toe, “ik speel de bekerfinale wel het liefst op het einde van het seizoen.”

“En ik hoop dat wij de bekerfinale winnen. Die mogen we absoluut niet verknoeien, ook omdat we dit keer zeker niet mogen klagen over de loting. We kwamen onderweg geen enkele topclub tegen, er is (met Cappellen, Geel, STVV en Eupen, nvdr) als het ware een rode loper voor ons uitgerold. Dat geluk heb je niet elk jaar, dus die kans moeten we grijpen. Het zou de emoties van de gemiste landstitel op de laatste speeldag van vier jaar geleden in Anderlecht kunnen doorknippen. Dat was de enige keer in mijn leven dat ik op een voetbalveld weende. Geen kampioen worden door een vrije trap die in de muur afwijkt en de keeper daardoor tegenvoets neemt, is verschrikkelijk. Het was veel beter geweest, mocht die bal van Lucas Biglia in de kruising zijn gegaan. Dan zeg je: wow, dat is talent, daar is niets aan te doen. Nu was het belangrijkste doelpunt uit zijn carrière de grootste snertgoal die hij ooit maakte. Ik ben ervan overtuigd: kunnen we onze voorsprong vijf minuten vasthouden, dan waren zij zenuwachtig geworden en was het voor hen onmogelijk geworden om nog terug te keren.”