Twee en een half jaar na het failliet zit Lierse K. alweer in het profvoetbal. Hoewel het amper voorbereid was op die stap zal het, ongeacht de afloop, geen verloren jaar geweest zijn in 1B.
Piepjong zijn ze, de profvoetballers van Lierse K. Net een beloftenteam dat aanschuift voor het middagmaal, maar het is wel degelijk de A-selectie van Lierse Kempenzonen, gemiddeld 23 jaar oud. In 1B zijn enkel de Brugse beloften van Club NXT nog jonger.
Oosterwijk, een deelgemeente van Westerlo, parel van de Kempen, straalt rust uit. Hier trainen in het voormalige stadion van Oosterzonen de A-kern en de beloften van Lierse K., nadat FC Oosterzonen zich in de zomer van 2018 ontfermde over de restanten van het failliete Lierse SK. Het is één van de drie locaties van de nieuwe club. De wedstrijden vinden 25 kilometer verder plaats, op het Lisp waar ook de administratieve diensten huizen. Op het traditionele jeugdcentrum in Kessel bij Lier startte de jeugdwerking terug van nul. Door de inspanningen van Dirk Gyselinckx, die in januari 2019 als jeugdcoördinator terugkeerde naar het Lisp na een verblijf bij RSC Anderlecht, steeg het aantal jeugdspelers in twee jaar van 100 naar 550. Indrukwekkende cijfers, maar de doorstroming van eigen jeugd naar het eerste elftal waar de club op inzet, laat nog wel even op zich wachten.
In de kantine in Oosterwijk en op het veld is onder de kernspelers de voertaal Nederlands. Hoogst uitzonderlijk anno 2021 in de Belgische profreeksen die vooral bevolkt worden door buitenlanders. Niet zo bij Lierse K. dat, zo benadrukt voorzitter Luc Van Thillo, geen enkele buitenlandse speler op de betaalrol heeft. De twee ‘echte’ buitenlanders – de Togolees Euloge Placca Fessou en de Serviër Sava Petrov – worden gehuurd, van respectievelijk Beerschot en Westerlo. Placca heeft bovendien een verleden als speler bij FC Oosterzonen.
Alle andere spelers zijn Belgen. Dat zal ondanks de moeilijke sportieve situatie waarin de geel-zwarten zich in 1B bevinden de komende jaren ook zo blijven, verzekert voorzitter Van Thillo. Na het failliet in 2018 nam hij de club én het Lisp over: ‘Ik ben overtuigd dat het kan, met Belgen voetballen in 1A of 1B, al weet ik dat we daarmee nooit kampioen zullen worden in eerste klasse. Maar dat is ook niet meteen de bedoeling.’
Kempense nuchterheid
Toen de club half juli te horen kreeg dat men toch in 1B zou aantreden, was de voorbereiding al twee weken bezig en mikte men op de top drie van eerste nationale amateur, nadat Lierse K. vorig seizoen slechts op de dertiende plaats eindigde en zo nipt aan de degradatie ontsnapte. Vloeken deed men niet na de onverwachte promotie. Integendeel: ‘We hebben daar een glaasje op gedronken’, geeft sportief verantwoordelijke Herwig Van Lommel toe.
Luc Van Thillo: ‘Hadden we vroeger geweten dat we in 1B zouden spelen, dan hadden we wel een paar andere spelers gehaald, maar die wilden niet zo lang wachten en kozen voor aanbiedingen uit 1A en 1B.’
Om de twee, drie weken belt er wel iemand of ik de club niet wil verkopen aan buitenlandse overnemers.’
De competitiestart was goed. Puur op enthousiasme haalde de nieuwbakken tweedeklasser zeven op negen. Daarna volgden de verliesbeurten elkaar op. Vandaag staat enkel Club NXT, de eerstkomende tegenstander, nog achter geel-zwart in de rangschikking. De achterstand op RWDM, de op twee na laatste, bedraagt al elf punten.
Sinds de opstart in de zomer van 2018 is Lierse K. al aan zijn vijfde hoofdtrainer toe. Maar ondanks de slechte resultaten blijft het vertrouwen in Tom Van Imschoot ongeschonden. Twee jaar geleden maakte Van Imschoot een goed seizoen met tweedeklasser Lommel en vorig seizoen werd hij bij KRC Genk samen met Felice Mazzu ontslagen. ‘Het is niet omdat onze spelers het moeilijk hebben dat we de trainer moeten buiten gooien’, zegt Herwig Van Lommel die na de oprichting van zijn bedrijf Keukens Van Lommel in 1991 ook in het voetbal stapte en de plaatselijke club FC Oosterzonen van provinciale naar derde klasse bracht. Hij bepaalt nu het sportief beleid bij Lierse K., samen met Van Imschoot en Roel Rymen, voorheen teammanager van het vroegere Lierse SK.
Na een paar woelige jaren heeft de fusieclub de juiste lijn gevonden. ‘Je moet elkaar leren kennen, dat vraagt wat tijd’, zegt Van Lommel. ‘Deze fusie is erg snel gegaan. We komen uit verschillende werelden. Wij van Oosterzonen hadden nooit profvoetbal meegemaakt, we zijn eerder in dertien jaar met FC Oosterzonen van vierde provinciale naar derde klasse gestegen. De mensen van Lierse kenden het amateurvoetbal dan weer niet. Maar de Kempense nuchtere mentaliteit van beide partijen, dat matcht. Nu zit iedereen op zijn plaats, en ligt de visie vast: jong, Belgisch en doorstroming zijn de sleutelwoorden. Dat blijft ongeacht de afloop van dit seizoen zo.’
Voorzitter Luc Van Thillo: ‘Zowel mijnheer Van Lommel als ik hebben ons bedrijf in de Kempen van nul opgebouwd. Allebei weten we wat een euro waard is. Dat schept een band.’
Ook Roel Rymen en zijn partner, secretaris Katrien De Ceulaer, vinden het met deze kleinschaliger en nuchtere Kempische aanpak beter werken dan tijdens de flamboyante jaren onder Wadi Degla, al leverde die periode ook hilarische verhalen op. ‘Het waren ook vermoeiende tijden waarin je vaak ’s ochtends niet wist wat er ’s avonds zou gebeuren’, zegt Rymen. ‘Hard werken in rustige vastigheid geeft meer voldoening. We zijn nu tenminste gezond. Op een bepaald moment stonden er bij Lierse SK liefst 55 spelers op de salarislijst. Allemaal met een auto en een appartement. Je wist dat zo’n ambitieus project alleen maar tijdelijk kon zijn, want Lierse is altijd een kleine club in het Belgische voetbal geweest, zelfs toen we in 1997 kampioen werden.’
Het is niet omdat onze spelers het moeilijk hebben dat we de trainer moeten buiten gooien.’ Herwig Van Lommel, sportief verantwoordelijke
Vandaag is de structuur duidelijk, en zijn er in de clubomkadering, naast voorzitter Luc Van Thillo, sportief verantwoordelijke Herwig Van Lommel en jeugdvoorzitter Stefan Van Lommel, slechts vier man in dienst: commercieel verantwoordelijke Roel Peeters, CEO Yorik Torreele, Katrien De Ceulaer en Roel Rymen.
Mooi project
Ook assistent-trainer Nico Van Kerckhoven, die in 1997 als kapitein kampioen werd met Lierse, later zes jaar bij Schalke voetbalde en 42 keer uitkwam voor de Rode Duivels, vindt dit jaar in 1B in geen geval een verloren seizoen. ‘Je moet alleen weten van waar je komt. Van nul. En vorig jaar degradeerden we bijna nog uit de hoogste amateurreeks. We werken hier aan een mooi project. Dan moet je dat na zes maanden niet omgooien als het blijkt dat het nog wat hapert. Ik hoop dat men deze lijn, jong en Belgisch, doortrekt.’
Ook toen de club startte met zeven op negen ging Van Kerckhoven niet zweven: ‘Want ik zie de spelers alle dagen bezig. Je kan veel redenen aanhalen wanneer we weer eens verliezen, maar de belangrijkste oorzaak is: gebrek aan kwaliteit en ervaring. Als je me vraagt wat we missen, is het antwoord: van alles wat. Al kan je de jongens qua mentaliteit niets verwijten en zijn we, behalve door Union, dat echt een klasse sterker is dan de rest, door niemand weggespeeld. Alleen kunnen wij geen negentig minuten volwassen voetballen. Om resultaat te halen moeten wij met zijn veertienen een perfecte wedstrijd spelen, terwijl onze tegenstanders dat kunnen als zeven of acht spelers top zijn. Onze spelers geven alles. Niet voor niets hebben velen een contract voor één jaar. Dit seizoen in 1B is voor velen hun groot examen.’
Hij vergeet niet hoe het project begon, in zeven haasten, zonder ploeg en zonder jeugd: ‘Met de ploeg van Oosterzonen: spelers die al tevreden waren dat ze al in derde klasse mochten voetballen, van wie plots gevraagd werd dat ze de tegenstanders op een hoopje zouden spelen. We kwamen van een situatie waarin de meesten overdag nog een job hadden. Een aantal verkoos die te houden in plaats van prof te worden. Van die kern van toen blijven er nog amper twee over.’
Het maakt dat de club in 1B een rollercoaster van emoties meemaakt. Roel Rymen: ‘Naar Luik rijden en denken: op Seraing winnen kan niet, en het toch doen, dat is een fantastische terugrit. Maar als je thuis tegen Deinze 3-1 voor staat, maar alsnog met 3-4 verliest, dan duurt de rit naar huis weer extra lang.’
Kleinste budget
Als de financiële rangschikking de sportieve waarde bepaalt, kan Lierse K. enkel hopen op een competitiehervorming om ook volgend jaar een plaats in 1B te krijgen. Want de Kempense ploeg hanteert in die reeks het kleinste budget, te vergelijken met dat van RWDM, het andere ‘kleine’ broertje in 1B. Niet toevallig met Club NXT ook de enige andere echt Belgische club in die reeks. ‘We wisten dat het sportief moeilijk zou worden dit jaar in 1B waar hallucinante salarissen betaald worden’, zegt voorzitter Van Thillo. ‘Het is niet vanzelfsprekend, voetballen tegen clubs met een budget dat wel acht keer groter is dan het onze, waarvan sommigen transfers doen die evenveel waard zijn als gans onze kern samen. Maar ik blijf overtuigd dat werken met jong en Belgisch leefbaar is. Op voorwaarde dat we ons niet laten meeslepen in die loonspiraal. Ik vergelijk het met de tweede profklasse in Nederland. Daar zijn de budgetten en spelerssalarissen tenminste normaal. Qua salarislast spiegelen we ons aan die Nederlandse tweede klasse. Steeds meer jongeren kiezen voor ons omdat we weten dat ze hier een echte kans krijgen in het profvoetbal.’
Van Thillo vermoedt – hoopt ook – dat het financiële opbod in 1B een tijdelijk verschijnsel is, omdat buitenlandse groepen alles op alles zetten om hier voet aan de grond te krijgen. ‘Ik zou dat ook een jaar of twee kunnen volhouden, maar ik ga geen zotte dingen doen om een paar jaar resultaten te halen. Kijk maar naar het vroegere Lierse. Ze spendeerden in tien jaar 70 miljoen euro, maar ze hebben geen steen verlegd. Ik wil een stabiele club opbouwen, en bouwen doe je stap voor stap. Door jongeren de kans te geven, en met Belgen te spelen in een kleinere kern.’
Vandaag telt het nieuwe Lierse K. 3000 abonnementen, in normale tijden 300 eters per match, volle loges en gemiddeld 4000 toeschouwers. De bedoeling bij de overname was om van het nieuwe Lierse op termijn een stabiel bedrijf te maken. Dat kan, met name dankzij het vastgoedverhaal, zegt de voorzitter: ‘Daarom heb ik ook het Lisp gekocht, opdat we dat ten gepaste tijde kunnen uitbouwen tot een modern multifunctioneel stadion. Zonder dat vastgoedverhaal was het een moeilijke opgave geweest.’
Op het uiteindelijke doel, over afzienbare tijd met Lierse terugkeren naar de hoogste klasse, wil Van Thillo geen termijn plakken: ‘Qua grootte en mogelijkheden hoort Lierse thuis tussen plaats 15 en 22 in het Belgisch voetbal. In elk geval in het profvoetbal.’
Spijt van zijn aankoop heeft Van Thillo nog niet gehad. ‘Ik ben blij dat ik het gedaan heb, al weet ik niet waar we over twee jaar staan. Er is in het Belgisch voetbal op dit moment van alles in beweging.’
Mocht het project toch niet lukken, dan kan hij de club altijd verkopen aan een buitenlandse investeerder. Kreeg hij die vraag al? ‘Ja. Om de twee, drie weken krijg ik een telefoontje uit het buitenland of van een makelaar die een buitenlandse groep vertegenwoordigt. Of ik geïnteresseerd ben ik een verkoop. Maar dat is niet de bedoeling. Ik geloof in ons project.’
Hoe prijzen winnen? Vraag het aan de vrouw van de voorzitter
Op 9 mei 2018 ging viervoudig Belgisch kampioen Lierse SK failliet nadat het geen nieuwe licentie kreeg voor het komende seizoen. Op het nippertje reikten vader en zoon Herwig en Stefan Van Lommel, eigenaars van FC Oosterzonen dat uit kwam in de hoogste amateurreeks de reddende hand. De nieuwe club kreeg de naam Lierse Kempenzonen, sinds dit seizoen afgekort tot Lierse K. en voetbalt onder het oude stamnummer van Oosterzonen (3970) op het Lisp, dat door de Kempense ondernemer Luc Van Thillo gekocht werd van de vorige eigenaar, Wadi Degla. Omdat Lierse als één van de weinige clubs uit eerste amateur een licentie aanvroeg en kreeg, promoveerde het afgelopen zomer naar 1B nadat het bij het stopzetten van de competitie in eerste amateur op een dertiende plaats stond, één plaats boven de degradatieplaatsen.
Aan prijzen denkt Van Thillo in volle opbouwfase nog niet. Hoe dat moet, kan hij altijd aan zijn vrouw vragen. Voor ze haar man leerde kennen, won Katrien Van Rooy met de damesploeg van Lierse twee keer de Belgische beker.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
