Louis Verstraete (Waasland-Beveren): ‘Het is twee keer mislukt. Nu moet ik spelen’

© Belga Image
Sebastiaan Van Praet Medewerker Sport/Voetbalmagazine

Met twee doelpunten op de laatste speeldag van de reguliere competitie was Louis Verstraete (21) de onverwachte Beverse held. Wie is de box-to-boxmiddenvelder die zijn ploeg van de afgrond redde?

Wederom redt Waasland-Beveren zich nipt van een rechtstreekse degradatie. Deze keer moest de ploeg van Nicky Hayen winnen tegen OH Leuven, dat zelf nog de Europe play-offs kon halen. Daarnaast moest RE Mouscron verliezen tegen Club Brugge. ‘Toen ik in minuut 80 vroeg aan de bank wat de stand was, zeiden ze dat het in Brugge 2-2 stond’, zegt Louis Verstraete via Zoom. ‘Dat was een kutmoment. Pas op het einde wisten we dat Club Brugge toch nog gewonnen had ( met 4-2, nvdr) en was de ontlading groot.’

Veel scoren doet Verstraete doorgaans niet, maar met drie spitsendoelpunten in vijf wedstrijden ontpopte hij zich de laatste weken plots tot een goalgetter. ‘Het is nog te vroeg om dat als een kwaliteit van mij te zien’, lacht hij. ‘Ik kan wel goed infiltreren als ik daar de kans toe krijg. Michael Frey houdt bovendien de bal goed bij, waardoor de ploeg kan opschuiven en ook de middenvelders dichter bij de box komen. Met onder andere Daan Heymans hebben we wel kwaliteit, hoor. We kúnnen veel beter voetballen dan de stand weergeeft, maar het kwam er spijtig genoeg onvoldoende uit.’

Prijskaartje

22 december 2016: een amper 17-jarige Louis Verstraete debuteert bij KAA Gent tegen Anderlecht in een volle Ghelamco Arena. Een invalbeurt van een zevental minuten bleek voldoende om met een infiltratie een strafschop te ontlokken. Onder Hein Vanhaezebrouck kreeg hij daarna zowel in de competitie als Europees kansen tegen KRC Genk en in de historische Europa Leaguekwalificatie tegen Tottenham Hotspur.

Dat ik bij Gent moest vertrekken, vond ik jammer om te horen.’

Louis Verstraete

De Merelbekenaar doorliep bijna alle jeugdreeksen van de Buffalo’s en met goede cameo’s en zijn Gentse tongval charmeerde hij het blauw-witte publiek. Eindelijk kreeg een eigen jeugdproduct in de Arteveldestad nog eens kansen. Dat was al geleden van Hannes Van der Bruggen en Benito Raman.

Thibault De Smet, die met Verstraete de stap naar het profvoetbal maakte, herinnert zich ook dat het niet gemakkelijk was: ‘Wij hebben geduld gehad, maar als ze telkens spelers van drie of vier miljoen euro halen, wordt het lastig. Er breken niet veel jeugdspelers door in Gent.’ Dat is iets wat Verstraete kan beamen. ‘Hein geloofde in ons en lanceerde mij uiteindelijk, maar die had alle krediet en kon doen wat hij wilde. Nieuwe trainers kijken eerst naar grote namen en het prijskaartje, zeker?’

Fysiek kende hij naar eigen zeggen weinig problemen met de overgang naar de hoofdmacht van KAA Gent. Vanhaezebrouck drilde zijn selectie tot een geoliede, voetballende machine, wat een aanpassingsperiode vergde. ‘Positiespelletjes en balbezit op korte ruimtes, daar had ik initieel moeite mee. Onder Hein wist je telkens wat je moest doen in elke situatie. Als ik de bal kreeg, kon ik die ergens blind leggen en moest daar iemand zijn. Dat heb ik daarna niet meer meegemaakt.’

Louis Verstraete bij KAA Gent: 'Op een week tijd ging ik van de basis naar de tribune. Zonder uitleg.'
Louis Verstraete bij KAA Gent: ‘Op een week tijd ging ik van de basis naar de tribune. Zonder uitleg.’© Belga Image

Naar de tribune

Onder Yves Vanderhaeghe merkte de jonge box-to-boxmiddenvelder al snel dat hij niet in de plannen van de trainer voorkwam. Zowel hij als manager Michel Louwagie vonden het tijd om speelminuten te zoeken. Een uitleenbeurt van anderhalf seizoen was het verdict. Vooral in het tweede seizoen onder Adnan Custovic brak Louis door en werd hij een publiekslieveling bij Waasland-Beveren. ‘Daarvoor was het nogal wisselvallig’, bekent hij.

In het seizoen 2019/20 keerde hij terug naar de thuishaven, opnieuw met een andere coach. ‘Jess Thorup is een van de beste trainers die ik al heb gehad.’ De Deense oefenmeester liet hem in het seizoenbegin veel spelen, maar vlak voor de transferdeadline keerde clublegende Sven Kums terug. ‘Op een week tijd ging ik van de basis naar de tribune. Zonder uitleg.’

Na een verloren eerste seizoenshelft wees het Gentse clubbestuur hem erop dat het hem liever zag vertrekken. ‘Ik kom uit de regio en speelde mijn hele leven in de jeugd van KAA Gent. Dat was jammer om te horen, ja. Nochtans dacht ik wel dat ik goed genoeg was.’ Uiteindelijk stond hij in januari al snel dicht bij een overgang naar Charleroi maar ‘om persoonlijke redenen’ ging dat niet door. ‘Gent werkte verder niet echt mee aan een transfer, tot er op het einde een oplossing kwam: Antwerp, maar eerst een half seizoen bij KV Oostende. Door corona bleef dat echter beperkt.’

Onder Ivan Leko hoopte hij bij The Great Old wel wat kansen te krijgen, maar ‘dat is duidelijk niet gelukt’. Dan maar een terugkeer naar Waasland-Beveren. Dat was voor alle partijen het meest logische, deze keer wél met een aankoopoptie. ‘Ik voel me hier goed en ken nog veel mensen in Beveren. De trainer gebruikt ook een échte 8, zoals ik.’

Vier jaar na zijn debuut met al snel enkele hoogtepunten beseft hij dat het met zijn carrière voorlopig nog niet in stijgende lijn gegaan is. ‘Je weet niet altijd hoe het zal verlopen. Ik probeerde twee keer door te breken bij een grote ploeg en dat is niet gelukt. Daar heb ik uit geleerd. Ik ben wel blij waar ik nu sta, maar ik heb nood aan enkele seizoenen waar ik veel kan spelen. Daarna zien we wel.’

Kipgehakt á la Louis

‘Er is zo veel meer in het leven dan voetbal alleen’, vindt Louis Verstraete. De Oost-Vlaming, die op 4 mei 22 jaar wordt, studeerde aan het Don Boscocollege in Zwijnaarde af in de richting Latijn-Wiskunde, waarna hij Toegepaste Economische Wetenschappen ging volgen. ‘Dat lukte wel, mijn examens waren goed, maar ik ben na een jaar gestopt’, vertelt hij. ‘Ik wilde me liever toeleggen op één iets – mijn voetbalcarrière – in de plaats van me twee keer half te concentreren.’ Hij pauzeerde zijn studies vanwege een bepaalde onzekerheid, want: ‘Mijn voetbalcarrière is pas over een tiental jaar gedaan. Wie weet wat zo’n diploma dan nog waard is? Erna wil ik me zeker wel nog zinnig bezighouden.’

Na zijn transfer naar Royal Antwerp FC ging hij ook al vroeg alleen wonen in Wijnegem, dus moest hij zelf het huishouden doen. ‘Verrassend genoeg was het altijd proper’, lacht hij. Ook in de keuken vond hij zijn weg. ‘Als je voor jezelf kookt, is het minder gastronomisch, maar ik at altijd veel groentjes. Mijn favoriete schotel is kipgehakt met zoete patatjes en nootjes erbovenop. Vintage Louis‘, klinkt het verlekkerd. Dat alleen wonen duurde echter niet lang. ‘De Antwerpse ring hé, elke keer langs de Kennedytunnel. Ik woonde dichter bij de club, maar moest telkens rekening houden met files.’ Daarnaast wonen zijn familie en vrienden in het Gentse, waardoor hij doordeweeks bijna niemand zag. ‘Dat was wel moeilijk, zeker in de coronaperiode. Gelukkig had ik toffe ploeggenoten met wie ik eens kon afspreken, maar nu woon ik terug bij mijn ouders.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content