Sport/Voetbalmagazine had een uitgebreid interview met Maxime Chanot, de eigenzinnige Luxemburgse verdediger. Een voorsmaakje over zijn passage bij Beerschot.
Maxime Chanot (30) voetbalde in België achtereenvolgens voor White Star Woluwe, Beerschot en KV Kortrijk. In 2016 verhuisde hij naar New York City, waar hij nog steeds speelt.
Wat onthoud je van je passage bij Beerschot?
Maxime Chanot: ‘Iemand vroeg mij eens wat mijn beste voetbalherinnering was. Mijn periode bij Kortrijk, mijn doelpunt tegen Italië met Luxemburg in 2014 of mijn matchen met Andrea Pirlo, David Villa en Frank Lampard bij New York City? Weet je wat mijn antwoord was? Mijn eerste match met Beerschot tegen Genk (februari 2013, nvdr).’
‘Mijn vrouw, die al mijn moeilijke momenten mee had doorstaan, zat in het stadion. En die match voelde aan als een revanche na vier jaar miserie. Beerschot maakte mijn droom waar: in eerste klasse spelen.’
‘Het is jammer dat we op het einde van het seizoen gedegradeerd zijn. Ik herinner mij de wanhoop in de ogen van onze voorzitter Patrick Vanoppen toen de degradatie een feit was. Hij heeft zelfs op mijn schouders uitgehuild… Maar de afloop was voor mij voorspelbaar.’
Neem je het Patrick Vanoppen kwalijk dat hij het té groots zag?
Chanot: ‘Ik ben slecht geplaatst om te oordelen of hij de club goed of slecht gemanaged heeft. Ik weet alleen dat we een superploeg hadden. Dat we met mannen als Stijn Stijnen, Marvin Ogunjimi, Raúl Bravo en Benito Raman toch gedegradeerd zijn, had vooral te maken met betalingsproblemen. En Vanoppen maakte een cruciale fout door telkens te beloven dat ons loon op onze rekening gestort zou worden.’
Had de oude Maxime Chanot Vanoppen niet tegen de muur geplakt?
Chanot: ‘Nee hoor. Ik heb te veel respect voor mensen die ouder zijn dan ik. Wat mij stoorde, was de amateuristische manier waarop de club georganiseerd was.’
‘Ik zal een voorbeeld geven. We moesten op het veld van Waasland-Beveren winnen om de degradatie te ontlopen. Rond de middag werden we op de club verwacht om te lunchen, maar de traiteur was niet komen opdagen omdat hij al maanden niet betaald was. We zijn onderweg naar Beveren dan maar gestopt in Lunch Garden. Toen we aan de kassa stonden aan te schuiven met ons dienblad werden we uiteraard aangestaard door de andere restaurantbezoekers.’
‘Het grappigste moment moest dan nog komen. We merkten na tien kilometer rijden dat Raman na het eten niet op de spelersbus was gestapt…’
Lees hier het volledige interview met Maxime Chanot.
