Moeten er meer Belgen op het wedstrijdblad staan?

Cercle Brugge begon al twee wedstrijden met elf buitenlanders aan een competitieduel. Geraken Belgische spelers in de verdrukking door de aanwezigheid van buitenlandse eigenaars?

Het was van 14 februari 2015 geleden dat nog eens een elftal vol buitenlanders aan de aftrap kwam in een thuisduel van Royal Excel Mouscron onder Fernando Da Cruz tegen KV Oostende. Op 21 november én vorige week woensdag gebeurde hetzelfde, toen Paul Clement voor Cercle Brugge elf spelers van vreemde origine liet opdraven tegen respectievelijk Waasland-Beveren en RE Mouscron. Bij de Henegouwers had toen overigens enkel aanvoerder Alessandro Ciranni een Belgische identiteitskaart. Vaststelling: bij Cercle zwaait AS Monaco de plak en bij Mouscron fungeert de Luxemburgse investeringsmaatschappij Jogo Bonito Group via Gerard López Fojaca (Lille OSC) als eigenaar/meerderheidsaandeelhouder. Heeft dat er misschien iets mee te maken?

‘Ze moeten het zelf bewijzen’

‘Ik wil uiteraard meer Belgen op het veld zien’, reageert Cercle Bruggevoorzitter Vincent Goemaere. ‘Het valt te betreuren dat we tegen Waasland-Beveren en Moeskroen geen enkele eigen speler zagen vanaf het begin. Maar ze moeten het zelf bewijzen. De ontwikkeling van talenten staat bij ons voorop en daarbij is de eigen academie absoluut belangrijk. Maar het is zeker niet zo dat onze eigen jeugd in het algemeen minder speelgelegenheid krijgen.’

Opvallend was in elk geval dat Robbe Decostere en Kylian Hazard of Thibo Somers plaats moesten ruimen voor Giulian Biancone (20, verhuurd door AS Monaco) en Leonardo da Silva Lopes (22, voor ongeveer 2 miljoen euro weggehaald bij Hull City). Om het vereiste minimum aantal Belgen op het wedstrijdblad te halen, verving Merveille Goblet daardoor de Braziliaan Warleson op de bank. Naast hem zaten nog andere Belgen: Charles Vanhoutte, Alexander Corryn, Somers, Decostere en de Keniaan Johanna Omolo (met Belgisch paspoort).

‘Onze manager selecteert altijd het beste team, los van de nationaliteit’, werpt Carlos Aviña Ibarrola, de Mexicaanse technisch directeur van de vereniging, op. ‘De jonge Belgen hebben potentieel, tonen de juiste mentaliteit en boeken wekelijks vooruitgang. Van de veertien competitieduels kreeg Decostere speelgelegenheid in twaalf wedstrijden, Vanhoutte in elf en Somers in tien matchen. Gemiddeld zitten we aan 2,5 Belgen in onze startelf. Daar besteden we aandacht aan, want het maakt deel uit van ons DNA. We moeten er wel bij stilstaan dat voetbal almaar meer een wereldwijde materie wordt. Daardoor stijgt het aantal buitenlanders. De lokale markt blijft sterk, maar Belgische spelers zijn gewoon duurder.’

‘Contingent Belgen verhogen zou goed zijn’

Marc Brys, die bij OH Leuven de financiële en sportieve steun krijgt van Leicester City, pleit ervoor om het verplichte aantal Belgen op het wedstrijdblad te verhogen. ‘Belgische spelers worden schaarser, wat hun prijs opdrijft. Ik zou het een slimme stap voor ons voetbal vinden om het contingent Belgen bij de achttien te verhogen. Alleen is de realiteit wat ze is: we mogen toch gerust spreken over een internationale tendens, met meer buitenlanders in de spelerskernen. Cercle tegen Moeskroen was daarbij een extreem voorbeeld of een exponent van de mondialisering. De diversiteit neemt nu eenmaal toe. In het voetbalgebeuren wordt ook de scouting ruimer. België blijft een open land, in Nederland of Engeland zijn er meer beperkingen. Wij zijn het venster voor inkomende buitenlandse profs, die later met winst worden doorverkocht aan een sterkere Europese competitie. De Jupiler Pro League blijft een doorgeefcompetitie.’

Brys, die bij Mouscron en STVV problemen had met de buitenlandse eigenaars, voelt momenteel geen druk om spelers te op te stellen. ‘Het gaat om een lijn die je trekt’, weet de 58-jarige coach. ‘Bij Moeskroen hield de samenwerking omdat de eigenaar, een Belg die in Spanje werkte, me wilde verplichten om Spanjaarden op te stellen. Daar kwam de economische factor naar boven, omdat die jongens een bepaalde marktwaarde vertegenwoordigden. Een moderne voetbalclub blijft een bedrijf. Nu, bij OH Leuven, ben ik vooral blij dat ik een Kamal Sowah of een Toon Raemaekers progressie kan laten boeken.’