Ondanks een niet onaardig seizoen (9 goals en 7 assists) ligt winger Geoffrey Mujangi Bia niet in de bovenste lade bij de Standardaanhang. In Sport/Voetbalmagazine legt hij uit hoe dat komt.
De voorbije maanden stapte Bia met flinke tegenzin de auto in richting Sart Tilman. Zijn vele doelpunten en assists vergingen in het niets bij de kwetsende fluitconcerten die hij op Sclessin kreeg. “Het is helemaal geëscaleerd na de thuiswedstrijd tegen Zulte Waregem in oktober”, vertelt de Brusselaar. “Ik speelde – net als de rest van de ploeg – een slechte partij. Toen ik naar huis reed, vonden sommige dronken supporters het nodig om mijn auto met bier te besmeuren. Ik ben uitgestapt en het is toen bijna tot een handgemeen gekomen.”
Daarna kreeg hij vooral in thuiswedstrijden het publiek over zich heen. Geoffrey Mujangi Bia: “Een jaar geleden kon je mij nog bekritiseren omdat ik te veel voor eigen succes ging, maar dat aspect heb ik uit mijn spel gebannen. Als je dan ten onrechte uitgefloten wordt zoals bij mijn vervanging tegen Mouscron-Péruwelz – waar ik zelfs een assist geef – dan borrelt het vanbinnen. Beeld je in hoe mijn familie zich voelt als ze naar het stadion komen. Mijn twee zoontjes zijn gelukkig veel te klein om alles te vatten.”
Te weinig tackles
Begin februari ging hij de dialoog aan met de ultra’s van Standard. Kwam hij daar te weten wat ze hem verwijten? “Hun standpunt is duidelijk: een speler die zijn truitje nat maakt, verdient appreciatie. Uit de gesprekken met die mannen heb ik wel begrepen dat ze soms twijfelden aan mijn betrokkenheid met Standard. ‘Je tackelt te weinig.’ Dat kreeg ik te horen. Maar clubliefde uit zich toch niet in het aantal slidings dat je per wedstrijd uitvoert? Verder hadden ze ook bedenkingen bij de manier waarop ik communiceerde met de media en de supporters.”
“Mijn ploegmaats vragen zich soms af hoe ik erin slaag om uiterlijk zo kalm te blijven. Onlangs hielden we een tactische bespreking op de club. De videoanalisten hadden het commentaar uit het filmpje gemonteerd en toen ik in beeld kwam, was er een oorverdovend fluitconcert te horen. Zelfs voor mijn ploegmaats was dat een zeer confronterend moment. Vroeger ging ik onbevangen een dribbel aan. Nu denk ik spontaan: ik moet de supporters iets bewijzen. Terwijl je een actie moet opzetten om het publiek te vermaken. Met de steun van de fans zou ik enkele procenten beter voetballen.”
Goede wil tonen
Gaat hij opnieuw doelpunten vieren nu de plooien met de supporters min of meer zijn gladgestreken? “Mijn eerste drie treffers van het seizoen heb ik uitbundig met de Luikse fans gevierd. Na de incidenten tegen Zulte Waregem is een deel mij beginnen uit te fluiten. Noem het toeval, maar sindsdien heb ik geen enkele goal meer gemaakt op Sclessin. Er is té veel gebeurd om in één keer alles te vergeten. Maar ik ben bereid om mijn goede wil te tonen. De ultra’s hebben mij verzekerd dat ze de snuiters die wel floten zouden aanspreken. Ik geloof hen op hun woord.”
(Alain Eliassy)
