Na België-Kroatië: Chadli heeft streepje voor, Eden Hazard blijft vraagteken

Na de oefenmatch tegen Kroatië vielen een paar winstpunten te noteren, maar een aantal twijfels konden nog niet weggegomd worden. Een analyse.

We moesten glimlachen, toen de wedstrijd tegen Kroatië ongeveer dertig seconden ver was. Zaterdagmiddag stelden we Toby Alderweireld de vraag of er op defensief vlak aan een plan B werd gewerkt achter de hoge schermen van het basecamp van de Duivels. Met plan B doelden we op vier verdedigers. De verdediger van Tottenham bleef wat op de vlakte, je geeft voor zo’n tornooi niet alles weg. Maar of er afhankelijk van de wedstrijdomstandigheden – lees: de tactiek van de tegenstander – wordt bijgestuurd, knikte hij.

Na dertig seconden zagen we het al. De Belgen achterin mooi op een lijn: 4-3-3 in balverlies, die overging in een 3-4-3 in balbezit, met een toch wel voorzichtige Castagne die zich niet voluit in de aanval gooide. Het gevaar Perisic loerde om de hoek. Eén keer kreeg hij een kans, maar Alderweireld blokte goed af.

Honderd procent duidelijk was het niet altijd, als de rechtsachter van de Kroaten diep de aanval steunde, liep Chadli mee met hem en stonden de Duivels met vijf achterin. Maar veel vaker bleef de Luikenaar op het middenveld hangen. Dat bespelen van die ruimte is een lastige. Chadli kan het als geen ander. Op rechts vroeger ook al, op links deed hij het al vaker. Daarom (wellicht) nam Martínez hem op in zijn kern, ondanks moeilijke maanden in Turkije, waar zijn polyvalentie hem ook van pas kwam. Hij was er zelfs de diepste spits.

Chadli kan het beter dan Carrasco – in verdedigend opzicht dan – en wellicht ook beter dan Thorgan Hazard, die bij Dortmund op een andere positie voetbalt. Het maakt van de Luikenaar, een atleet met een hoog fysiek rendement, een serieuze kandidaat voor een basisplaats tegen Rusland en verderop in het toernooi. Offensief moet het nog klikken met Carrasco – dat ‘Griekse’ automatisme van de lange kruispas van Alderweireld richting Carrasco die dan aflegt voor de naar binnen snijdende Thorgan Hazard leverde tegen de Kroaten ook bijna een doelkans op – maar verdedigend heeft Chadli dankzij zijn ervaring uit het WK een streep voor.

Ook positief

Andere winstpunten gisteren: de frisheid en gretigheid van Vermaelen. Denayer deed het uitstekend in het centrum, de oplossingen zijn er. Denayer heeft zijn snelheid, Vermaelen zijn bijtend vermogen en duelkracht.

De variant met vier kwam er ongetwijfeld om het centrale duo op het middenveld te steunen. Het gaf Tielemans de kans om Modric, die intelligent de ruimte leest en vaak achteruit wijkt, van dichterbij te storen, zonder bang te moeten zijn om in zijn rug veel ruimte weg te geven. Die bestreken Chadli en Dendoncker.

Dat ze het in de beginfase wat lastig hadden, overkomt de Duivels wel vaker. Maar het had ook te maken met de Kroatische driehoek op het middenveld en de keuzes die Chadli moest maken: wanneer pik ik de oprukkende back op? Wanneer bied ik steun centraal? Na tien minuten vond hij dat evenwicht.

Het verheugende is ook de progressie die Dendoncker maakt. Sober in balbezit, de ruimte bewakend in balverlies. Zijn passes waren lateraal en kort, maar dat is helemaal niet erg. Het is/was het verwijt dat Witsel ook jarenlang kreeg. Op die manier kan Dendoncker zelfvertrouwen tanken, blijven meespelen, bijleren.

Bookmakers

Romelu Lukaku is voor de bookmakers de favoriet voor de Gouden Schoen van topschutter op het tornooi. Dat zal niet evident worden, want tegen de Grieken en de Kroaten bleek dat er veel volk aan zijn lijf zal hangen. De vorm is er, de coaching ook. Je hoort Lukaku voortdurend aanwijzingen geven. Maar of hij veel vrijheid gaat krijgen, durven we te betwijfelen.

In Rusland waren de Belgen de meest opwindende ploeg: negen doelpunten in de groepsfase, zeven in het vervolg van het tornooi. Zestien keer een lied van Gala door de boxen van het stadion, benieuwd of ze op het Euro ook met zo’n gimmick uitpakken. We denken dat het straks allemaal iets minder zal zijn. Iets georganiseerder, iets geslotener.

Een prijs pak je met een goeie defensie, leert het verleden van Spanje, Frankrijk en Portugal. En voorin hebben we een garantie op minstens een goal. Met wel deze nuance: Kroatië is inderdaad wel WK-finalist van 2018 maar in de Nations League verloor het vijf keer in zes duels tegen Portugal, Zweden en Frankrijk, én op weg naar Qatar slikte het ook al een verlies met 1-0 tegen Slovenië. Gerede twijfel mag nog steeds.

En die hebben we blijvend rond Eden Hazard. Een invalbeurt van tien minuutjes, twee keer balverlies, en verder zeer anoniem. Het deed wat denken aan zijn match tegen Chelsea in de Champions League. Hazard heeft matchritme nodig om in vorm te komen, maar hoe ga je dat flikken, op bezoek in Sint-Petersburg bij de Russen en een paar dagen later in Kopenhagen tegen de Denen? Het wordt nog puzzelen voor de coach.