‘Na twee jaar Martínez zit ik nog steeds met dezelfde vragen’

Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over de WK-selectie van Roberto Martínez, de oefeninterland tegen Portugal en het vertrek van Thomas Buffel bij KRC Genk.

Bondscoach Roberto Martínez noemde de oefenpartij tegen Portugal van afgelopen weekend (0-0) een nuttige test. Ben je het daarmee eens?

Jacques Sys: ‘Ik vond het toch vooral een ontgoochelende test. Het eerste kwartier was sterk, met een goed tempo, goeie pressing en frivool voetbal. Maar nadien zakte de hele ploeg weg en verloor België de controle over de match. Het gebrek aan ritme bij sommige spelers heeft daarin zijn rol, maar zoiets zou toch niet meer mogen gebeuren. Ook al is Portugal een sterke tegenstander.

‘Ik blijf mij na twee jaar Roberto Martìnez toch dezelfde vragen stellen: welke vooruitgang is er geboekt? Spelen de Rode Duivels beter voetbal dan onder Wilmots? We moeten het nog altijd te veel hebben van flitsen, ik mis een ploeg die in een hecht blok speelt, met één idee. Tegen Portugal vond ik De Bruyne goed, hij dirigeerde de ploeg. Mertens viel dan weer tegen, al werkte die wel hard. Verder stak er niemand bovenuit.

‘De balans van Martínez oogt zeer straf, met slechts één nederlaag in achttien wedstrijden, maar niet vergeten dat Wilmots gelijkaardige cijfers kon voorleggen. De echte test zal in Rusland volgen. Roberto Martínez is tenslotte een trainer zonder palmares, hij heeft met de WK-selectie wel zijn nek uitgestoken, maar op het toernooi zelf zal moeten blijken of hij genoeg persoonlijkheid heeft om al die ego’s in het gareel te houden. Hazard, De Bruyne, Lukaku… ze willen allemaal de uitblinker zijn.’

‘Je merkt dat ook de sfeer in de tribunes anders is dan vier jaar geleden, voor het WK in Brazilië. Toen danste iedereen op de golven van euforie, nu heerst er toch meer ingetogenheid en reserve. We hebben dringend nood aan een prestatie, een straf resultaat, om de twijfels die er nu zijn weer weg te nemen en de hele beleving rond onze nationale ploeg een boost te geven. Dat kan tegen Costa Rica en Egypte al het geval zijn.

‘Anderzijds: in het verleden is al genoeg gebleken dat een slappe voorbereiding gevolgd kan worden door een uitstekend toernooi. En vice versa. Reden tot paniek is er dus zeker niet. Het publiek mag ondertussen kritisch blijven, zolang het maar niet overhelt naar negativiteit of persoonlijk viseren van spelers, maar ik denk niet dat dat het geval is.’

Ondertussen maakte Martínez zijn definitieve selectie van 23 namen bekend voor het WK. Eigenlijk 24 namen, met Laurent Ciman als reserve. Zitter er voor jou verrassingen bij?

‘Niet echt, ik vind dit een logische selectie. Benteke thuislaten, lijkt me wel een klein risico aangezien er verder geen spitsen van dat type – balvast, kopbalsterk, goeie kaatser – in de kern zit. Dat Casteels meegaat als derde doelman, is terecht: hij werd verkozen tot beste doelman in de Bundesliga, dat nieuws geraakte toch een beetje ondergesneeuwd.

‘Dat Ciman als reserve aangeduid wordt, wekt toch lichte verbazing, aangezien hij er altijd bij hoorde. Maar dat je gokt op Kompany begrijp ik wel. Deze groep mist leiderschap, iets wat je bij de generatie van ’86 bijvoorbeeld wel had. Die corrigeerden zelf op het veld wanneer nodig, dat zie je te weinig bij deze lichting. Al te vaak moet bijgestuurd worden vanaf de zijlijn. De Bruyne zwaait wel veel met de armen en probeert te dirigeren, maar Kompany is zowat de enige die echt coacht. Zelfs wanneer hij niet speelt, kan hij door zijn enorme persoonlijkheid van belang zijn voor de ploeg. Al is het ook niet de bedoeling dat je ambachten gaat vermengen, hij moet speler blijven, geen assistent-coach.’

KRC Genk neemt afscheid van Thomas Buffel, die geen nieuwe contractverlenging krijgt. Begrijp je die beslissing?

‘Ja, als je wil inzetten op de jeugd en toekomstgericht wil werken, lijkt dat moeilijk verenigbaar met het vernieuwen van het contract van een 37-jarige. Je zou kunnen redeneren dat hij wel als een soort gids van die jonge talenten kan fungeren, maar blijkbaar achten Philippe Clement en KRC Genk hem toch niet helemaal geschikt voor die rol. Iemand van die leeftijd behouden blijft altijd een gok, het is heel moeilijk om in te schatten wanneer je beter stopt. Ook voor de speler zelf. Is het niet mooier om op een hoogtepunt te eindigen, in plaats van het jaar te veel?

‘Of Buffel nog een meerwaarde kan betekenen voor een topclub in België valt moeilijk in te schatten, aangezien hij afgelopen seizoen amper speelde en meestal slechts in de slotfase ingebracht werd. Fysiek valt er op hem weinig aan te merken, hij verzorgt zich als een echte prof, maar welke impact kan hij nog hebben? Misschien kan dat bij een club zoals Lokeren, of wie weet zelfs Cercle Brugge (zijn jeugdclub, nvdr), wél nog.’