Jacques Sys

‘Nu kunnen de Rode Duivels hun grenzen niet verleggen’

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Jacques Sys blikt terug op de eerste twee EK-kwalificatieduels van de Rode Duivels.

Het moet nog maar zelden gebeurd zijn dat een blunder van een doelman zo werd uitvergroot als die van Thibaut Courtois, vorige week donderdag tegen Rusland. De Limburger had de voorbije jaren een onkreukbare status opgebouwd en hierin passen fouten niet. Een aanvaller mag een open kans missen, een middenvelder een fatale terugspeelbal geven, een verdediger de bal in eigen doel deponeren, het wordt gesignaleerd en vervolgens geklasseerd. Het hoort bij de eenzaamheid van de doelman dat hij anders wordt beoordeeld en zich amper iets kan veroorloven.

Natuurlijk heeft ook Thibaut Courtois recht op een fout. Zeker na de haast buitenaardse prestaties die hij in het verleden leverde. Zonder Courtois zou de poort voor het WK van 2014 en 2018 dicht zijn gebleven, zonder Courtois zou die historische wedstrijd tegen Brazilië vorige zomer nooit zijn gewonnen en de halve finale van het WK niet zijn bereikt.

Thibaut Courtois maakt een moeilijke periode door. Hij belandde bij Real Madrid onder Zinédine Zidane op de bank en die mag dan uit zijn vorige ambtsperiode gecharmeerd zijn door de Costa Ricaanse keeper Keylor Navas, geen enkele trainer passeert iemand die de prestaties brengt die hij vraagt. Dat deed Courtois niet langer en het moet bij hem tot zelfreflectie leiden. Het zal mentale sterkte vragen om deze mindere periode te overwinnen en bij Real de kansen te grijpen die er ongetwijfeld weer gaan komen. Wat dat betreft bood de nationale ploeg een kans om het zelfvertrouwen weer op te vijzelen. Nu reisde Thibaut Courtois met nieuwe twijfels en een gekraste ziel terug naar de Spaanse hoofdstad. Zijn al dan niet gespeeld imago van ijskonijn ten spijt.

Nu kunnen de Rode Duivels hun grenzen niet verleggen.

Beeldvorming kan snel omslaan. Toen Eden Hazard in juni 2011 in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Turkije werd vervangen, weigerde hij de uitgestoken hand van bondscoach Georges Leekens. Hij ging op de parking van het Koning Boudewijnstadion ongegeneerd een hamburger eten. Een verwende en verwaande jongen, werd hier en daar gezegd en met deze misplaatste arrogantie zou Hazard, toen 20 jaar, het nooit maken, luidde een andere conclusie. De toenmalige assistent-bondscoach Marc Wilmots pleitte in de coulissen voor een langdurige schorsing. Er was aanvankelijk sprake van drie wedstrijden, maar uiteindelijk zou het nooit zo ver komen.

Nu speelde Hazard zondag in Cyprus zijn 100e interland en wordt hij niet alleen geprezen om zijn onversneden klasse, maar ook door de opmerkelijk bescheiden manier waarop hij alle successen ondergaat. Zo klinkt het ook verderop in dit blad in 100 getuigenissen over Hazard. Terecht, want de aanvoerder van de Rode Duivels is perfect in balans met zichzelf. Een volwassen voetballer die niet de behoefte voelt met zichzelf te koketteren. En er staat als het moet. Zoals tegen Rusland, en in de beginfase van de match in Cyprus.

Met zes op zes doken de Rode Duivels op schema de EK-kwalificatiecampagne in. Er volgen nu nog acht wedstrijden tegen tegenstanders van tweede garnituur. In dat soort wedstrijden zullen de komende maanden geen grenzen worden verlegd. Ook daarom is het jammer dat de finale van de Nations League niet werd bereikt. Na die pijnlijke uitschuiver in Zwitserland waarin het blok uit mekaar viel en niemand, ook Eden Hazard niet, de ploeg op het veld kon wakker schudden.

Intussen heeft Roberto Martínez alles weer onder controle. De bondscoach verwierf veel krediet. Maar die beeldvorming is ook bij hem ooit anders geweest toen Martínez een maand of negen geleden, op Pinkstermaandag, Radja Nainggolan niet selecteerde voor het WK. Velen vielen toen over hem heen, Martínez werd net niet verketterd. Niets in de sport dat sneller vervaagt dan meningen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content