OHL-Beerschot: gewoon lachwekkend

Jacques Sys vraagt zich af hoe OHL en Beerschot gaan toeleven naar het nieuwe seizoen.

Het moet nog nooit zijn vertoond dat twee clubs pal voor de start van de competitie een beslissende promotiewedstrijd gaan spelen. OH Leuven en Beerschot doen dat op 1 of 2 augustus. De club die het haalt mag één week later aan het kampioenschap in 1A beginnen, de andere vereniging start drie weken later in 1B. Dat is gewoon lachwekkend.

Hoe ga je in die omstandigheden de voorbereiding aanpakken? Moeten er, afhankelijk van de reeks waarin je uitkomt, geen andere accenten worden gelegd? En vooral: hoe bouw je een club uit als je niet weet in welke klasse je zal aantreden?

Sommige spelers hebben al laten weten dat ze alleen willen komen als er in 1A wordt gevoetbald. Speel je die tweede promotiewedstrijd met de nieuwe kernen? Is het niet eerlijker om dat met de oude spelersgroep te doen, al zijn er bij OHL nogal wat spelers die einde contract zijn en nog niet bijtekenden. Zodat er eigenlijk niet echt een oude kern is. En als nieuwe spelers mogen opgesteld worden, kan dat dan bij de verliezende partij niet leiden tot rechtszaken? Beerschot gaat nu bijvoorbeeld al te rade bij de FIFA opdat OH Leuven geen nieuwe spelers mag opstellen in de terugwedstrijd…

Veel beter was het geweest om het seizoen in 1A te starten met achttien clubs. Als een soort overgangsjaar waarin drie clubs degraderen en je het seizoen daarop weer met zestien verenigingen en play-offs start.

Nu ook Waasland-Beveren gerechtelijke stappen gaat ondernemen, verzeilen we de komende weken gegarandeerd weer in een onoverzichtelijk juridisch kluwen met veel dreigementen en stoere taal.

Als de voetballiefhebber in deze periode ergens geen behoefte aan heeft, dan is het aan dat. Die wil, vanaf 7 augustus, gewoon de bal weer zien rollen. In een klimaat van sereniteit. En zonder gebekvecht.