‘Onzin dat fans enkel Coucke viseren, de terugval van Anderlecht is al veel langer ingezet’

© Beeld VTM
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Elke maandag blikt Sport/Voetbalmagazine terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft redacteur Peter T’Kint het over de crisis bij Anderlecht, het belang van Malinovskyi voor Genk en de verrassende winnaar van de Ronde van Vlaanderen.

Anderlecht verliest in eigen huis van Club en vervolgens van Antwerp. Het begint zo met een 0 op 9 naar PO1. De fans vragen om het ontslag van voorzitter Coucke. Kan paars-wit deze negatieve tendens nog omkeren?

PETER T’KINT: Weinig supporters geloven erin, bleek al uit de voorverkoop van de abonnementen bij de start van de play-offs en de over de schreef gaande reacties van de fans zondagavond voor de poorten van het stadion. Ze viseren Marc Coucke, maar moeten zich eigenlijk ook afkeren van de weg die het instituut Anderlecht de laatste paar jaren al was ingeslagen. Het valt te vrezen dat het op korte termijn niet meer zal keren. In elke wedstrijd van PO1 tot dusver had Anderlecht goeie momenten, maar ook dan had je altijd het gevoel dat ze zeer kwetsbaar waren.

Sportief lijkt Fred Rutten alles te hebben geprobeerd. Een verdediging met drie, eentje met vier, Sanneh erin, Sanneh eruit, Santini in de spits, Santini op de bank, Trebel weer in een associatie met Kums, zonder Trebel.. Is het wachten op Dimata om de boel te doen keren? En in welke staat keert die dan terug?

De negen op negen op het einde van de reguliere competitie hebben wat hoop gebracht, maar de uitslagen in de topwedstrijden na Nieuwjaar deden al het ergste vermoeden. De onderlinge confrontaties in de reguliere competitie waren niet goed – al kan je dat omkeren, kijk naar Antwerp – en die lijn trekken de Brusselaars gewoon door.

Iedereen heeft er fouten gemaakt, en daarvoor moet de kelk nu tot op de bodem worden geledigd.

Marc Coucke is voor veel fans de gebeten hond, luid werd om zijn ontslag geschreeuwd zondagavond. Net als voor de fans van Standard, die Roland Duchâtelet viseerden, wordt alle schuld op hem afgewenteld. Onzin natuurlijk, de terugval van Anderlecht is al veel langer ingezet. Iedereen heeft er fouten gemaakt, en daarvoor moet de kelk nu tot op de bodem worden geledigd.

Coucke heeft geleerd uit zijn eerste jaar in Brussel, waar hij dezelfde fouten maakte als in Oostende – verblind door namen, te zware contracten – en trok zich de voorbije maanden wat terug uit de dagelijkse werking. Dat lijkt verstandig. Het is nu aan de sportieve knowhow om de juiste evaluaties te maken en een filosofie te ontwikkelen waaraan iedereen zich kan houden. Ook op het veld. Als je na twintig minuten je tactiek moet bijsturen, is het huiswerk niet goed gemaakt. Alle hoop in handen leggen van de jeugd gaat niet, zij moeten worden omringd door ervaring.

KRC Genk hield moeizaam de punten thuis tegen KAA Gent. Dankzij Malinovskyi, die twee keer scoorde, maar ook rood kreeg in de slotfase. Heeft Genk een probleem als het straks zijn Oekraïense strateeg moet missen?

PETER T’KINT: Ik was zaterdagavond in Genk en niemand die achteraf met enige stelligheid kon zeggen dat hij bewust Birger Verstraete raakte in het gedrum in de hoek. Dat kon alleen iemand die in het hoofd kon kruipen van Malinovskyi, en die ontkende zelf in alle toonaarden. Philippe Clement, bevreesd voor de consequenties, deed meteen aan damage control.

Clement weet dat Malinovskyi een verleden heeft van reacties, daar is in Genk hard aan gewerkt om het eruit te krijgen. Vrijdag wordt een uitspraak gedaan door de Geschillencommissie, maar zeer waarschijnlijk zullen de Limburgers in beroep gaan en kan Malinovskyi dus aantreden komend weekend in de topper tegen Club Brugge. Maar wat daarna? Als de Oekraïner inderdaad zeven speeldagen schorsing opgelegd krijgt, is dat ronduit dramatisch voor Genk. Vooral omdat Trossard net nu een beetje minder presteert. Het was Malinosvkyi die tegen Gent de club over de streep trok, meer als afwerker dan als spelverdeler à la Pozuelo. Valt hij weg, dan komt wel heel veel op de schouders van Ito en Berge terecht. Te veel om machines als Club Brugge of Standard af te houden, valt te vrezen.

Met Alberto Bettiol kreeg de Ronde van Vlaanderen een verrassende naam als winnaar. Een weinig bekende Italiaan die nooit eerder iets won bij de profs. Moeten we nu met zijn allen ontgoocheld zijn?

PETER T’KINT: ‘De koers is van ons’, denken veel Belgen vaak. Ook organisatoren, die soms de indruk geven, zoals slechte voetballeiders, zelf het resultaat te willen bepalen. In dit geval: de naam van de eindwinnaar.

Zaterdag lazen we in een interview toch wel wat denigrerende commentaar van Wouter Vandenhaute over een paar oudwinnaars van de Ronde. Dat de Coucke van het wielrennen via zijn Flanders Classics het voorjaar wil hertekenen, en vooral de verbeelding ervan in een aantrekkelijker format met flashes vanuit de volgwagen die je als fan wat meer embedded maakt, is verdienstelijk. Maar je eigen gelijk over de ingrijpende verandering in het parcours willen aantonen, door de waarde van prestaties van vroegere winnaars neer te halen en dat terug te brengen tot het parcours, is laakbaar.

De koers is niet van ons, de koers is van de renners, en wie die dag wint, is de beste, of de leepste, de slimste. Of hij nu Wesemann heet, of Boonen, Cancellara dan wel Bettiol. Ben je een outsider als de eerste wedstrijd die je wint de Ronde van Vlaanderen is? Ja. Ben je de beste, als je na pakweg 240 km op de helling die alles beslist weg rijdt uit een select groepje en niemand nog kan volgen? Ja. Dus verdien je evenveel respect als alle mogelijke andere winnaars. Geen ontgoocheling.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content