‘Overschatte Ivan Leko plots zichzelf?’

Club Brugge-trainer Ivan Leko maakte in deze fase van de competitie een pijnlijke uitschuiver, zegt Jacques Sys. ‘Dit thema dreigt de komende weken te gaan beheersen.’

Vreemd was het wel, dat Ivan Leko net aan de vooravond van play-off 1 liet weten dat hij een beslissing over zijn toekomst heeft genomen. De conclusie dat hij straks bij blauw-zwart vertrekt was dan snel getrokken. Want Leko, die deze woorden later weer afzwakte, wordt niet uitgenodigd voor een gesprek over een contractverlenging, het bestuur wil daarmee wachten. Allicht daarom houdt de Kroaat liever de eer aan zichzelf. En kan hij straks rustig het Jan Breydelstadion uitstappen. Al dan niet met een tweede opeenvolgende titel op zak.

Toch maakte Leko in deze fase van de competitie een pijnlijke uitschuiver en dreigt dit thema de komende weken te gaan beheersen. Ook al voelde hij de afgelopen maanden rond zich een gebrek aan vertrouwen. De Brugse trainer leek bij momenten te schreeuwen om erkenning, zoals bijvoorbeeld na de thuiswedstrijd tegen KRC Genk toen hij zichzelf in de knappe prestatie die zijn ploeg leverde betrok. De verhalen dat Club Brugge met hem niet als trainer zou doorgaan, weerklonken in de wandelgangen steeds luider. Er zat kennelijk ruis op de relatie met een deel van het bestuur. Nochtans werd in het begin van dit seizoen een sterk verbeterde financiële aanbieding voorgelegd, maar op dat moment ging hij daar niet op in. Is er toen iets gebroken? Overschatte hij plots zichzelf?

Ivan Leko was bij Club Brugge aanvankelijk een openbaring. Hij bouwde verder op de fundamenten van Michel Preud’homme en frappeerde door zijn rust en sereniteit. Leko werkte hard en gepassioneerd en klopte zichzelf nooit op de borst. Vanaf het moment dat hij de juiste veldbezetting vond, bood hij zijn spelers een houvast. Geen rotatiesysteem, maar de kracht van de duidelijkheid. Zo kreeg hij iedereen mee in zijn verhaal. Tijdens de play-offs, toen de motor van Club sputterde, werd er even aan hem getwijfeld. Maar Leko bleef in het zadel. Met de titel tot gevolg.

Heeft Ivan Leko nu al die kwaliteiten verloren? Uiteraard niet. Hij bleef zijn gang gaan, met hetzelfde voetbalevangelie, met dezelfde manier van werken, met hetzelfde fanatisme. Hij dreef altijd zijn wil door en luisterde naar niemand. Ook niet toen hem bepaalde verkeerde keuzes werden aangewreven. De titel had het zelfvertrouwen van Ivan Leko danig opgeschroefd. Toch kwam hij dit seizoen vaak minder overtuigend over. Zeker op persconferenties verviel hij vaak in clichés. Hij vond niet echt een verklaring voor de grilligheden die in het spel van Club zaten en werd bij vervangingen een paar keer uitgefloten door de supporters. Maar op andere momenten feliciteerde hij dan weer zijn spelers en stond hij te applaudisseren langs de zijlijn. Van één iets was Leko overtuigd: dat Club Brugge er zou staan in play-off 1. Hij herhaalde dat na de pijnlijke thuisnederlaag tegen Royal Excel Mouscon waarin Club zelfs minder balbezit had dan de Henegouwse ploeg.

De wedstrijd tegen KAA Gent toonde dat Ivan Leko met zijn voorspelling voorlopig gelijk krijgt. Club Brugge pakte tegen de Buffalo’s uit met overrompelend voetbal en wervelende flanken. Dat de trainer nu een nevelsluier legt rond zijn toekomst, verstoorde de gemoedsrust niet in de groep. Er zitten voldoende leiders in de kleedkamer om de ploeg op sleeptouw te nemen. Zeker in topwedstrijden. En dat zijn het stuk voor stuk in play-off 1.

Of Club die prestatie ook buitenhuis kan doortrekken, moet donderdag op Anderlecht blijken. Paars-wit acteerde ondermaats op KRC Genk, met een weinig honkvaste verdediging, terwijl de laatste weken juist achteraan de zekerheid leek hervonden. Maar ook de Limburgers misten hun intrede in play-off 1 niet. Het heette zelfs dat de ploeg zonder Alejandro Pozuelo minder voorspelbaar voetbalt. Hoewel het vertrek van de Spanjaard de ploeg heeft geprikkeld, is dat natuurlijk onzin. Te snel worden er op basis van negentig minuten conclusies getrokken.