Patrick Janssens, algemeen directeur van RC Genk, komt in een uitgebreid interview met Sport/Voetbalmagazine terug op het plotse vertrek van sportief directeur Gunter Jacob.
Janssens: ‘Ik ging ervan uit dat dat niet zou gebeuren; we hadden een aantal constructieve gesprekken over hoe we zouden kunnen samenwerken, want wij zijn heel complementair. Ik ben er ook van overtuigd dat we goed hadden kunnen samenwerken als ík hem had aangeworven en we dan van bij de start goede afspraken zouden gemaakt hebben over hoe we zouden werken.’
Nu was Jacob echter iets anders gewend geraakt, erkent Janssens: ‘Hij kon in ieder geval drie en een half jaar functioneren op een andere manier, die hem goed ligt. Misschien is Gunter minder georganiseerd en gestructureerd dan ik vind dat nodig is.’
‘Een voorbeeld: de momenten waarop je beslist wie wel en niet in het team zit, zijn heel cruciaal. Dus moet je dat grondig doen. Neem nu de beslissing of je een speler laat vertrekken. Dat zou je heel goed moeten kunnen doen, want dat gaat over iemand die we hier elke dag bezig zien. Maar wie anderen beoordeelt, laat zich enorm beïnvloeden door het recente verleden. Je hoort het dikwijls: “Een speler is maar zo goed als zijn laatste wedstrijd.” Dat is niet waar. Het gaat over al zijn matchen en de evolutie die daar inzit. Dus moeten wij dat heel systematisch bijhouden. Op dat vlak is er nog veel ruimte voor verbetering.’
Uitbreiding sportieve cel
Er was ook de uitbreiding van de sportieve cel bij Genk, misschien voelde Jacob zich gekortwiekt en speelde dat een rol bij zijn beslissing om de club te verlaten?
‘Ik denk het niet’, aldus Janssens. ‘Maar ik denk wel dat hij die uitbreiding niet noodzakelijk verstandig vindt. Zo leeft de vraag of het een goed idee is om de trainer daarin te zetten. Veel mensen, niet alleen Gunter, vinden dat een vergissing. Maar ik wil vermijden dat Racing Genk spelers haalt die de trainer vervolgens niet gebruikt.’
‘Ik geloof heel erg in overleg, in draagvlak. Ik geloof niet in een model waarbij één persoon alles weet. Ik geloof in een model waar je tegengesproken wordt. En ik vind niet dat een unieke vaardigheid, het herkennen van voetbaltalent bijvoorbeeld, iemand ervan ontslaat om systematisch te werken.’
