Refaelov: ‘Ik wist niet dat Antwerp zoveel fans had’

Afgelopen weekend was Lior Refaelov de grote man voor R. Antwerp FC, met een knappe volley die de zege tegen Lokeren opleverde. Sport/Voetbalmagazine sprak met de Israëlische draaischijf over zijn overstap van Brugge naar Antwerpen en, uiteraard, over het voetbalschandaal.

Lior Refaelov over…

… zijn transfer van Club naar Antwerp:

‘Ik denk dat ik de juiste beslissing nam. Ik hou van de ambitie van iedereen hier op de club en ik ben blij dat ik er een deel van ben. Dit is een fijne uitdaging, opnieuw die top vijf, top zes bereiken. Daar zat Antwerp al te lang niet bij.

‘Vorig seizoen was de start al goed, dit keer is er meer ervaring, denk ik. De spelers kunnen nu op het veld wél de juiste beslissingen nemen: wanneer pushen, wanneer wat gas terug nemen.

‘Maar: we staan pas aan het begin van een proces. Het gaat nog tijd vergen voor we het niveau van de Belgische topclubs bereiken, maar de ambitie is er en het gaat in de goeie richting. De voorzitter is zéér ambitieus om dit stadion verder uit te bouwen. Voor de fans is dat belangrijk.

‘Overal waar ik ga, zelfs in Brugge, ontmoet ik fans van Antwerp, die om een foto of een handtekening vragen. Dat wist ik vroeger niet, dat Antwerp zoveel fans had. Ik dacht altijd dat het voetbal in België niet verder reikte dan Anderlecht, Club Brugge of Standard en dat de rest vooral lokaal was.”

… zijn afgesprongen transfer naar Standard:

‘Toen vorig seizoen ten einde liep, had ik al nauwe contacten met Michel Preud’homme. Alles was doorgesproken om naar Standard te verhuizen, alleen de handtekening onder de papieren ontbrak. Zo zat het ook in mijn hoofd toen ik met vakantie vertrok. Pas begin augustus begon ik te voelen dat het niet zou lukken.

‘Ik ga liever niet in op de details, er waren verscheidene redenen. Ik wilde echt wel naar Standard. Omdat ik wist: Michel gaat er zijn, Carcela zit er, Mpoku, Sá keerde terug, Marin, Djenepo… We zouden een heel sterke ploeg hebben die voor de titel kon gaan. Hun start was wat onregelmatig, maar met Michel is dat maar een kwestie van tijd voor dat is opgelost. In het begin was dat in Brugge ook zo.

‘Opnieuw werken met Michel was het beste wat me kon overkomen, na vorig seizoen. Toen Michel zei dat het heel moeilijk zou worden, heb ik hem veel geluk gewenst en ben ik gaan kijken naar alternatieven. Naar Israël wilde ik niet terug. En toen kwam Antwerp, ontmoette ik de voorzitter Luciano D’Onofrio en Sven Jacques. Het gevoel zat snel juist. Vincent Mannaert moet ik ook dankbaar zijn, hij hielp me in die periode goed en we kwamen er snel uit.’

… het voetbalschandaal ‘Propere handen’:

‘Ik denk dat veel mensen dingen wisten, maar niemand deed er wat tegen. We moeten eerlijk zijn en niet doen alsof we in een droomwereld leven: dit gebeurt overal, in de hele wereld en dus ook in het voetbal. En ook overal in het voetbal, maar in België misschien wel een beetje te veel. Als je er dan ook nog eens mee te koop loopt…

‘Ik hoop dat er een correctie komt, want die is nodig. Waar ik wel van schrok, was van de betrokkenheid van scheidsrechters. Dat was nooit in mijn hoofd opgekomen. We hebben goeie refs, en Sébastien Delferière vond ik de beste van allemaal.

‘Wat ik me ook afvraag: die gevangenis… moest dat? Ik kreeg direct medelijden met zijn familie toen ik hoorde hoe Leko ’s morgens werd opgepakt. Dat had niet op deze manier gemoeten. Sommige mensen moet je ongetwijfeld zo arresteren, maar hem niet, in het bijzijn van zijn kinderen en zijn vrouw. Ik oordeel nu op basis van wat we al weten hé, maar dit was wat te agressief, neen?’