Michel Preud’homme keerde al eens terug naar Standard, in december 2000, toen hij Benfica Lissabon de rug toekeerde en op Sclessin overnam van Tomislav Ivic. Een flashback.
20 december 2000. Een donderslag bij heldere hemel. We wisten dat Standard een opvolger zocht voor Tomislav Ivic, de T1 die kampte met hartproblemen. Maar Michel Preud’homme weer naar België halen?
Nochtans zijn er elementen die zijn terugkeer begrijpelijk maken. Er is de bestuurswissel bij Benfica en hij voelt zich meteen minder in zijn sas als directeur internationale betrekkingen. Bovendien heeft zijn vrouw zin om terug te keren naar België. Hij is altijd contact blijven houden met Luciano D’Onofrio. En vooral: hij wou opnieuw wat actie.
Bij zijn voorstelling legt hij uit dat hij het veldwerk mist: ‘Sinds anderhalf jaar breng ik vooral tijd door in mijn kantoor en in vliegtuigen. Ik ben bijna vergeten welke kleur gras heeft.’
Kort voor zijn terugkeer maakte Ranko Stojic in de Vlaamse pers gewag van de mogelijkheid om Preud’homme op te nemen in zijn team van spelersmakelaars. Maar die heeft zin in wat anders. Hij tekent voor drieënhalf jaar. Anderhalf jaar zal hij trainen om dan vervangen te worden door Robert Waseige en zelf technisch directeur te worden.
Bepaalde methodes van MPH wekken verbazing. Hij staat zijn spelers bijvoorbeeld toe dat ze samen een glas wijn drinken. Later legt hij ons dat uit: ‘Ik had een paar snuiters in mijn groep. Laurent Wuillot, Ivica Mornar, Robert Prosinecki, Michaël Goossens… Ik had liever dat ze een glas dronken met de staf dan in het geniep op hun kamer. Dat was wel tegen mijn natuur, maar het was een goeie zaak omdat ik zo weer de sfeer in de groep kreeg.’
Hij is wel even bijgelovig gebleven als ervoor, toen hij speler was: ‘Geen sprake van dat ik een voet zet op de lijnen van het veld. Als de pers het paneel voor het interview zo neerzet dat ik op een lijn moet staan, dan mogen ze op hun kop gaan staan maar dan doe ik dat interview niet zolang ze dat paneel niet verplaatst hebben.’
In zijn begindagen als trainer gebeurt het nog weleens dat hij onder de lat gaat staan. Niet erg lang evenwel, omdat hij stilaan spieren verliest en minder goed wordt. ‘En ik wilde het beeld nalaten dat ik tijdens mijn carrière toonde: die bal pak ik! Vergelijk het met de nabestaanden van een overledene die het lijk niet willen zien omdat ze de herinnering willen bewaren van de persoon toen die nog leefde.’
Jaren later zal Ivica Dragutinovic ons vertellen: ‘Ik heb nooit begrepen waarom Preud’homme er na anderhalf jaar mee ophield trainer te zijn om technisch directeur te worden. Hij was zo goed begonnen. Ik snapte het niet.’ MPH zou zelf op die vraag antwoorden: ‘Ik kon het niet meer opbrengen om met spelers te werken die een slechte mentaliteit hadden. Toen ik trainer werd, merkte ik niet dezelfde ingesteldheid die ik als speler kende, met gasten die zich identificeerden met hun club. Ik moest mezelf op die manier te veel geweld aandoen om te blijven functioneren als trainer, dus hield ik ermee op. Door technisch directeur te worden heb ik wat meer afstand genomen en de tijd die nodig was om de mentaliteit van tegenwoordig te aanvaarden.’
In zijn eerste (onvolledige) seizoen als trainer leidde Preud’homme Standard naar de derde plaats. Een jaar later eindigt de club als vijfde. MPH kiest ervoor om technisch directeur te worden. Robert Waseige maakt zijn grote comeback op de bank van Sclessin. Voor vijf wedstrijden slechts. Hij overleeft de rampzalige start niet, de slechtste in vijftig jaar: 1 op 15.
Lees de volledige reportage over de eerste comeback van MPH bij Standard in onze Plus-zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 30 mei.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier