Roberto Martínez is een garantie op succes

Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, vindt de contractverlenging van de bondscoach een goeie zaak.

Precies zes jaar zal Roberto Martínez aan het hoofd van de Rode Duivels hebben gestaan als hij zijn (normaal) tot medio 2022 verlengd uitdoet. Ronduit vernederende verhalen waren er in de zomer van 2016 vanuit Engeland over Martínez overgewaaid toen hij Marc Wilmotsopvolgde en een deel van de media namen ze zonder nuance over.

De Spanjaard reageerde er niet op. Hij gedroeg zich zoals hij dat langs de lijn doet: als een heer van rang en stand. Geen driftige gebaren, geen wilde aanwijzingen, maar een man perfect in balans met zichzelf.

Zo is het eigenlijk al die tijd gebleven. En zo is Martínez een verademing in een opgeblazen wereldje. Geen stemverheffing, geen nukken tegenover de media, duidelijke maar zeker geen verstikkende directieven naar de spelers toe. Niet dat Martínez een innoverende trainer is, in het voetbal, zegt hij, is alles al uitgevonden. Hij zag zijn taak simpel: samenhang in het spel brengen. En proberen iedereen een goed gevoel te geven.

Is het dat niet wat een bondscoach vooral moet doen? Martínez wordt enorm geapprecieerd door zijn spelersgroep en al hoeft dat niet altijd een goed teken te zijn, in zijn geval is het dat wel. Natuurlijk was er, in november 2017, weleens een uithaal van Kevin De Bruyne naar de tactiek van de Rode Duivels, maar dat werd snel onder de mat geveegd. Martínez zocht en vond juist voor het WK de juiste balans, nadat hij in twintig wedstrijden had geschoven en gepuzzeld.

Ook tijdens het WK bleek Roberto Martínez een uitstekende peoplemanager. Nadien werd zijn naam gekoppeld aan Engelse clubs, aan Barcelona zelfs, al was die interesse nooit echt concreet en leek het soms meer op een spel van makelaars.

Nog voor de coronacrisis onderhandelde de Catalaan over een nieuw contract met de KBVB, al bestond hier en daar de indruk dat hij het EK zou afwachten, daar kon hij zich uiteindelijk in de etalage zetten. En zou hij dan de stabiliteit niet inruilen voor het onzekere avontuur?

Maar de voetbalwereld kwam tot stilstand. Meteen lagen de kaarten anders. Er hoefde niet meer geaarzeld te worden. Roberto Martínez wil zijn lot verder verbinden aan de Rode Duivels. Er is een principiële overeenkomst bereikt. Dat kan alleen maar toegejuicht worden.

De Spanjaard is de geknipte man om ook de zogenaamde tussengeneratie naadloos in te passen. Hij kent de spelers, hij kent het Belgisch voetbal, want hij heeft zich in alle geledingen en in alle organen verdiept. En vooral: de Rode Duivels komen dolgraag naar de nationale ploeg. Ze voelen zich niet opgesloten, ze worden als volwassenen behandeld. Enthousiasme en spelvreugde als graadmeter voor resultaten. In die zin is de Spanjaard een garantie op succes. Een betere stuurman is op dit moment echt niet te vinden.