Roland Duchâtelet: ‘Voetbal is een business die me niet ligt’

Roland Duchâtelet zit ondertussen vijftien jaar in het voetbal. Tijd voor een terugblik. In een openhartig gesprek met Sport/Voetbalmagazine gaat hij geen thema uit de weg.

Roland Duchâtelet over…

… zijn keuze voor het voetbal:

‘De fans van een voetbalclub kunnen niet begrijpen dat de eigenaar van hun geliefde club daar zelf niet minstens honderd procent van zijn tijd mee bezig is. Ik heb nooit veel van mijn tijd besteed aan het voetbal, omdat ik daar gewoon geen tijd voor had. De meeste clubeigenaars hebben weinig tijd voor hun voetbalclub omdat ze ook andere economische activiteiten hebben. Zij delegeren het voetbalgebeuren naar hun management. Dat kan tot problemen leiden, zoals je in de financiële cijfers van de Belgische eersteklassers kunt zien.

‘Maar vaak is er sprake van grote misverstanden tussen wat fans denken en wat voorzitters doen. Mijn communicatie in het voetbal is in sommige gevallen redelijk rampzalig geweest. In het geval van Standard was dat zo, bij Charlton idem. Ik had verwacht dat dat door het management zou opgevangen worden. Communicatie is de grote uitdaging.

‘Als ik Bruno Venanzi zie, die een jaar met mij heeft mogen meelopen voor hij de club heeft overgenomen, dan was die duidelijk beter voorbereid dan ik. Fantastisch hoe hij dat doet. In zo’n passionele club past hij ook beter dan ik. Pas op: het eerste jaar bij Standard heb ik ook geen problemen gehad. Pas op het einde van mijn tweede seizoen zijn die er gekomen, door een ongelukkige communicatie. Kortom: voetbal is een business die mij niet ligt. Het was een fout van mij dat ik me er ooit heb in begeven.’

… zijn bouwproject Stayen:

‘Het heeft veel gekost, maar de oude tribunes behouden zou geen goed beleid geweest zijn. (trots) STVV heeft het hoogste percentage vrouwelijke toeschouwers in gans het Belgisch voetbal. Geen enkel Belgisch stadion bezit zoveel comfort als Stayen, al heeft KAA Gent zijn best gedaan om ons te volgen.

‘Stayen biedt voor de stad een ongelofelijke meerwaarde, het is een van de bezienswaardigheden van Sint-Truiden geworden. Door ons hotel is zelfs het aantal buitenlandse bezoekers in Sint-Truiden sterk gestegen. Tevoren had je in deze stad één hotel met 28 kamers en een paar B&B’s, nu stoppen Duitsers op weg naar Brussel en Brugge hier voor een overnachting.

‘Het stadion leeft ook omdat het tegen de stadskern aanleunt, en niet zoals de meeste moderne stadions in een afgelegen industriegebied ligt. Dat maakt dat de meeste toeschouwers hier bij thuiswedstrijden gewoon vanuit het centrum te voet komen aan gewandeld. Dat moet je niet proberen in Gent. De enige club die ons in die visie gevolgd is, is KV Mechelen. Ze wilden eerst verhuizen naar de stadsrand, maar ik heb hen dat afgeraden. Laat de fans te voet komen, heb ik hen gezegd, dan creëer je geen parkeer- en fileproblemen, en het is beter voor het milieu. Een voetbaltempel hoort in de stad, zoals dat in Engeland ook nog altijd het geval is.’

… de consequenties van Operatie Propere Handen:

‘Als er nu niets wijzigt, dan is er binnen tien jaar geen Belgisch voetbal van enig niveau meer. Dan wordt België op dat vlak een land als Bulgarije. Je weet buiten de eigen grenzen niet wie daar aan kop staat of kampioen wordt. Waar buiten de eigen landsgrenzen niemand zich voor interesseert omdat men weet hoe het er daar aan toe gaat.

‘Want eerst heeft de zaak-Ye hier weinig veranderd, is veel op zijn plaats gebleven. Als op zo’n incident als dit nu niet serieus wordt gereageerd, worden wij zo’n dubieus voetballand. Dan is het signaal dat alles hier kan. Spanje heeft een paar jaar geleden zo’n matchfixingschandaal aangegrepen om met de steun van de overheid alles om te vormen. Ook Real en Barcelona hebben moeten buigen – die bepaalden voordien zelf hun aandeel aan tv-geld. Maar je moet wel wíllen ingrijpen.’