‘Saaier kan een strijd om het geel niet worden’

© BELGA
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, blikt terug op het voorbije sportweekend. Drie vragen, drie pertinente antwoorden. Deze week heeft hij het over de Ronde van Frankrijk en Romelu Lukaku.

S/VM: Richie Porte valt -letterlijk- uit de Tour, in wiens richting is het nu kijken om leider en favoriet Christopher Froome te belagen?

JACQUES SYS: Niemand. Saaier kan de strijd om de gele trui eigenlijk niet zijn. Bardet en Aru wegen, zeker in het tijdrijden, te licht om Froome te bedreigen. Quintana zakte in die eerste bergetappes volledig door het ijs en Contador lijkt al lang over zijn hoogtepunt heen. Alleen Daniel Martin gaf een goede indruk, jammer dat hij ten val kwam.

En natuurlijk is het verlies van Porte een grote aderlating, hij was zodat de enige die in staat bleek om Froome het vuur aan de schenen te leggen. Al was het zeer de vraag of hij in staat zou zijn tot meer dan dat, want dat denk ik niet. Bij Porte ontbreekt er altijd iets, met nu dus weer een valpartij.

Uiteindelijk is de voorsprong van Froome op eerste achtervolger Aru slechts achttien seconden, en toch kan je nu al zeggen dat hij freewheelend naar de eindzege rijdt. Vooral het totale gebrek aan vuurwerk in de bergen frappeert. Emotioneel gezien is er in die eerste Tourweek veel gebeurd, met valpartijen, schorsingen en dergelijke, maar puur sportief valt deze editie tegen. Er zijn amper tempowisselingen en niemand daagt de leider uit.

Dat er door het peloton steeds meer risico’s genomen worden, is toch een kwalijke ontwikkeling.

Er werd verkondigd dat Team Sky minder sterk voor de dag zou komen, maar dat blijkt toch een vergissing. Ze domineren zoals gewoonlijk. Ik had verwacht dat er, gezien het niet zo zware parcours, meer outsiders zouden opduiken en meer lange ontsnappingen zouden plaatsvinden. Dat blijkt vooralsnog niet het geval. Hopelijk komt daar de volgende bergetappes verandering in.

S/VM: De afdaling van de Mont Du Chat werd vooraf gevreesd en maakte die reputatie waar: Porte en Martin smakten tegen de grond. Ook Geraint Thomas kwam in een afdaling ten val tijdens die negende rit. Zijn die vele valpartijen de verantwoordelijkheid van de Tourdirectie of toch vooral de renners zelf?

SYS: Dat is de verantwoordelijkheid van de renners. Een afdaling goed kunnen inschatten en technisch uitvoeren, hoort bij de kunst van het koersen. Dat de renners te grote risico’s nemen, is hun verantwoordelijkheid. In hun zucht naar overwinningen zoeken ze de grenzen op en dan gebeurt het natuurlijk wel eens dat je daar over gaat. Kijk ook naar wat er met Valverde gebeurde in die openingstijdrit: waarom neem je in zo een etappe dergelijke risico’s op een nat wegdek? Hetzelfde bij een afdaling: elke afdaling is gevaarlijk.

Op zijn 24ste heeft Lukaku al voldoende bewezen dat hij gemaakt is voor het fysieke Engelse voetbal.

Sommige renners beweren ten andere dat die Mont du Chat zeker niet de gevaarlijkste afdaling is. Dat er door het peloton steeds meer risico’s genomen worden, is toch een kwalijke ontwikkeling. Massasprinten zijn tegenwoordig levensgevaarlijk, met een horde kamikazes die richting finish vliegen. Dat er mensen zijn die die elleboog van Peter Sagan nog proberen goed te praten, vind ik onbegrijpelijk. Hem naar huis sturen, was de enige juiste beslissing.

S/VM: Romelu Lukaku zorgt voor een spraakmakende transfer: hij verkast voor meer dan tachtig miljoen euro van Everton naar Manchester United. Niet naar zijn geliefde Chelsea dus. Een goede zet?

SYS: Het is logisch dat hij een stap hogerop zet. Lukaku is toe aan een nieuwe uitdaging in zijn ontwikkeling. Of dat nu bij Chelsea of Manchester United gebeurt, maakt volgens mij weinig uit. Beide coaches wilden hem maar wat graag in hun ploeg. Al heb je bij Man U wellicht het voordeel dat de club hongerig is naar eerherstel en aan de weg terug naar de top timmert. Lukaku past in het plaatje van Mourinho, die een voorliefde koestert voor doelgerichte spitsen zonder franjes.

Maar de vraag of Lukaku klaar is om met die druk om te gaan, moet nog beantwoord worden. Manchester United blijft een van de grootste clubs ter werel en is een mondialer merk dan Chelsea. Wat als het bijvoorbeeld minder draait? Blijft hij dan rustig? Lukaku is sowieso al iemand die zichzelf veel druk oplegt. Hij wordt ook nog altijd een beetje beschouwd als een ruwe diamant, die aan bepaalde aspecten van zijn spel moet schaven. Maar dat beseft hij zelf ook, hij is obsessief bezig met zijn vak. Op zijn 24ste heeft Lukaku ondertussen ook al voldoende bewezen dat hij gemaakt is voor het fysieke Engelse voetbal. Ik ben benieuwd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content