‘Standard werd dit seizoen te veel in beslag genomen door randzaken’

© BELGA

Hoe zou Olivier Renard zondagnacht geslapen hebben, vraagt Jacques Sys zich af.

Wat bezielde de ex-doelman toen hij na zijn overgang als technisch directeur van KV Mechelen naar Standard op een persconferentie uithaalde naar zijn vorige werkgever, in de wetenschap dat de Rouches op de laatste speeldag van deze reguliere competitie nog naar Mechelen moesten?

Niemand van het Standardbestuur die het achteraf nodig vond om Renard daarover aan te spreken. Sterker zelfs: het passeerde achteloos. Zodat Renard zaterdag in een kranteninterview nog maar eens gifpijlen afschoot in de richting van de Mechelse voorzitter Johan Timmermans. Een psychologische uitschuiver van formaat. Beter kan je een tegenstander op een cruciaal moment in dit kampioenschap niet motiveren. KV Mechelen wachtte Standard op met het mes tussen de tanden.

Het is op zich al veelzeggend en typerend voor deze competitie dat een club die na elf speeldagen allerlaatste staat tot voor de laatste speeldag een ticket voor play-off 1 in handen had. Dat de Luikenaars dit weggooiden, zegt veel over de instelling van een aantal spelers. Vragen over attitude konden er in het begin van het seizoen al geplaatst worden toen de groep trainer Slavo Muslin uitrangeerde en vervolgens met 7-1 op Club Brugge verloor. Verdedigers stonden als wassen beelden op het veld en gaven Club zeeën van ruimte, anderen gaven de indruk niet te willen voetballen. Het was de totale ontluistering.

Van het elftal dat op Club Brugge aan de aftrap verscheen, bleven er zondag in Mechelen maar twee spelers over: Ivan Santini en Adrien Trebel. Het karakteriseert het spelersverloop in een club die tijdens deze voetbaljaargang 22 (!) ingaande transfers realiseerde. Maar nadat de nieuwe trainer, Yannick Ferrera,orde op zaken leek te hebben gesteld, bleef er in de groep een bepaalde labiliteit hangen. Bij vlagen pakte Standard uit met wervelend voetbal, zoals bijvoorbeeld op Anderlecht, maar op andere momenten werd er zo geklungeld dat het pijn deed aan de ogen.

Yannick Ferrera benadrukte onlangs nog dat de afgelopen maanden de groepsgeest was hersteld. Voorbij leek de tijd dat iemand zijn tegenspeler liet lopen, in plaats daarvan zat er in het elftal wilskracht en mentaliteit. De spelers bleken veel respect te hebben voor hun trainer. Maar kennelijk niet voldoende respect om iedere week weer het uiterste uit zichzelf te persen. Juist aan een vechtersmentaliteit ontbrak het Standard in Mechelen. Dan zit er duidelijk iets verkeerds in deze herschikte groep. Er zijn te weinig winnaars en leiders, er is te weinig gebetenheid. Dat er meer sportieve kennis in de club kwam – met onder meer Daniel Van Buyten als raadgever – kon dat niet veranderen. Standard beschikt over een groep die karakterieel verkeerd is samengesteld.

Met het winnen van de beker kunnen de Rouches zondag de pijn verzachten. Dat dit gebeurt, is niet onmogelijk in een ploeg met zulke groteske schommelingen. Maar het missen van play-off 1 blijft een drama. Er zijn investeringen gedaan en het komt eropaan de financiële balans in evenwicht te krijgen. Standard werd dit seizoen te veel in beslag genomen door randzaken. Met de komst van Yannick Ferrera leek het aanvankelijk een duidelijke sportieve lijn te trekken, nu wordt er gefluisterd dat het niet zeker is dat de trainer blijft als de bekerfinale wordt gemist. Zoeken naar stabiliteit, blijft een traditioneel moeilijke opgave aan de boorden van de Maas.

Vreemde constateringen zitten er in het eerste deel van dit kampioenschap, dat slechts door zes ploegen met een positief doelpuntensaldo is afgesloten. Midden in het woud van cijfers valt het bijvoorbeeld op dat vier clubs uit de bedreigde zone meer goals maakten buitenshuis dan thuis: Waasland-Beveren, Lokeren, Mouscron-Péruwelz en Westerlo. Frappant verder dat Waasland-Beveren en Mouscron-Péruwelz op verplaatsing evenveel goals aantekenden als AA Gent en dat geen ploeg buitenshuis minder productief was dan KRC Genk. Zelfs STVV, met de veruit zwakste aanval in de Jupiler Pro League, deed beter. Een vreemde paradox zit er ook in KV Mechelen: het kreeg de minste rode kaarten (1) en na KV Kortrijk de meeste gele kaarten (69).

Maar het meest opvallend is dat het degraderende Oud-Heverlee Leuven meer doelpunten maakte dan Standard. Ook dat is tekenend voor het seizoen van de Luikse club, die de reguliere competitie afsluit met een doelpuntensaldo van min 10.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content