Van Onuachu tot het moeilijke publiek: waarom KRC Genk (geen) kampioen kan worden

© Belga Image

Zondag komt Club Brugge op bezoek bij KRC Genk, dat zich voor het seizoen nog uitriep tot uitdager voor de titel. Zit dat er nog in? Zes feiten die u moet weten voor u inzet op de titelkansen voor de Limburgers.

Op een zonnige vrijdagmiddag half juli in het Zeelandse Burgh Haamstede zet KRC Genktrainer John van den Brom iedereen scherp met een bijzonder on-Genkse uitspraak: ‘We gaan de lat dit seizoen hoger leggen.’ Gevraagd of hij beseft wat dat inhoudt, bij de club die op een half punt na de titel miste, grijnst Van den Brom: ‘Jawel.’ Dimitri de Condé, die naast hem zit, bevestigt: ‘Ik ben het daar helemaal mee eens. Winnen moet de norm worden voor ons.’ Een paar weken geleden werd Van den Brom gevraagd of hij nog altijd achter die uitspraak stond, na weer een misstap van zijn ploeg. ‘Absoluut. Daarvoor is er te veel kwaliteit aanwezig in deze kern.’

Alleen blijft dit KRC Genk een ploeg met twee gezichten, een januskop. Op de vraag of Beerschot het zondagavond zag zitten, luidde het antwoord dan ook: ‘Hangt ervan af welk Genk we treffen: het goeie, waartegen we kansloos zijn, of het andere.’

Van den Brom kon zijn spelers na de 2-0-nederlaag maar één ding verwijten: dat ze geen enkele van de tien kansen benutten. Met zeventig procent balbezit bijna ononderbroken voetballend op de helft van de tegenstander kon de bezoekers dit keer (in tegenstelling tot tegen Cercle Brugge) geen gebrek aan ‘bloed, zweet en tranen’ aangewreven worden, zoals de fans ten onrechte eisten. De achterstand van dertien punten op competitieleider Union noemde Van den Brom ‘een heel groot gat, maar we zijn pas halverwege de competitie.’

Als het zondag zijn achterstand op Club (zes punten) halveert, ligt voor de Limburgers alles weer open. Anders is een nieuwe crisis een feit. Maar kan KRC Genk nog de titel pakken? Deze zes feiten moeten u helpen bij uw oordeel.

1. Paul Onuachu scoort niet meer

De Nigeriaan staat met tien goals nog altijd vierde in de topschutterslijst, dankzij een fameuze competitiestart. Maar sinds zijn hattrick tegen Seraing maakte Onuachu in negen matchen (Europees voetbal inbegrepen) nog maar één goal, tegen Zulte Waregem.

De tweede topschutter, Théo Bongonda (vijf goals), zit met een dip op de bank. Samen zijn ze met vijftien goals goed voor meer dan de helft van de Limburgse competitiedoelpunten (28). Ook al blijft de afwerking de afgelopen weken ondermaats, toch scoorde alleen leider Union (40) vaker.

Van Onuachu tot het moeilijke publiek: waarom KRC Genk (geen) kampioen kan worden
© Belga Image

2. Genks vleugelbacks zijn buitenspelers

Het aantal keer dat beide vleugelbacks Gerardo Arteaga en Angelo Preciado de zijlijn halen en/of de bal voor doel dropten – ook in een uitwedstrijd op Beerschot – viel amper bij te houden. Dat doen ze ook in andere wedstrijden, net als Daniel Muñoz wanneer hij op de rechterflank staat. Het levert qua statistieken vooralsnog weinig op én maakt Genk kwetsbaar op de snelle tegenaanval of bij dom balverlies, bleek nog eens op het Kiel en eerder thuis tegen Cercle.

John van den Brom kiest steevast voor aanvallend voetbal. Daardoor valt in de wedstrijden van Genk altijd iets te beleven, maar komen de centrale verdedigers vaak in de minderheid en loopt het mis. Anders verlies je geen zes wedstrijden op vijftien.

3. Vooral de Zuid-Amerikaanse internationals zijn moe

Dat Jhon Lucumí, Daniel Muñoz en Carlos Cuesta bij Genk Colombiaans international werden en uitblinken tegen de wereldsterren is goed voor hun marktwaarde, maar maakt dat ze op zondagavond tegen pakweg Cercle over het veld kruipen en naar hun bed snakken. Afgelopen zomer nauwelijks vakantie wegens de Copa América en nu voortdurend onderweg: het zijn mensen en geen machines. Muñoz, vorig seizoen één van de uitblinkers en nu nog maar een schim van zichzelf, gaf dit seizoen al aan dat het zwaar weegt. Vorige week keerde hij nog licht geblesseerd terug van een interland, Cuesta overkwam dat een paar weken eerder.

4. John van den Brom zweert bij zijn basiself

Eens je als speler het vertrouwen van John Van den Brom geniet, mag je je al eens een mindere wedstrijd permitteren. De Nederlander is niet zo’n fan van het rotatiesysteem waar Philippe Clement zijn drukke kalender mee aanpakt. Tegen Cercle kwamen tien van de elf spelers die drie dagen eerder de superprestatie tegen West Ham hadden neergezet weer aan de aftrap. Gevolg? Een wanprestatie. ‘Mijn schuld’, gaf VDB toe. Want eerlijk in zijn analyses is de trainer altijd. Nooit zoekt hij de schuld elders. Knap, maar punten levert dat vooralsnog niet op.

Een tip: als je een kern van 25 evenwaardige spelers hebt, gebruik die dan ook.

5. Het team van vorig seizoen blijft staan

In de eerste maand was nieuwkomer Mike Trésor dé revelatie bij de Limburgers, maar sinds de start van de groepsfase in de Europa League haalde hij niet meer hetzelfde rendement en belandde op de bank, naast Théo Bongonda, die na een sterke start vervangen werd door Joseph Paintsil.

Verdediger Mujaid Sadick doet het goed, maar zonder de blessure van Cuesta zat ook hij gewoon op de bank. En Iké Ugbo liet nog niet zien dat hij als diepe spits een waardige vervanger kan zijn voor Paul Onuachu, ook al krijgt hij tijdens diens ‘droge’ periode flink wat speelkansen.

Van Onuachu tot het moeilijke publiek: waarom KRC Genk (geen) kampioen kan worden
© BELGAIMAGE

6. Genk heeft een moeilijk publiek

Toen Sander Berge bij zijn aankomst in de stad Genk arriveerde, bedacht hij ontgoocheld: is het dit maar? Tot hij ’s zondags in een mooi gevuld en passioneel stadion belandde. KRC Genk is de grote passie van een groot deel van Limburg, maar het Genkse publiek, dat wereldtoppers als Kevin De Bruyne en Thibaut Courtois in eigen huis zag passeren en in 33 jaar vier titels en vijf bekers vierde, is verwend en gaat na een paar mindere prestaties gauw fluiten.

Tribune Zuid is de barometer voor blauw-wit. Spelers weten niet altijd goed hoe te reageren als ze op hun kop krijgen, zoals afgelopen zondag op Beerschot. Striemende fluitsignalen vanuit de tribunes maken ze bij Club Brugge nooit mee, zelfs niet toen blauw-zwart in 1981/82 tot de laatste speeldag tegen de degradatie moest knokken.

Conclusie

Vorig jaar kwamen de spelers van KRC Genk op de terugreis van Brugge na de laatste speeldag van play-off 1 tot het besluit dat ze tijdens de reguliere competitie de dubbel te grabbel hadden gegooid. Op Cyriel Dessers na zijn al die spelers er nog, en kwamen er voor de aangekondigde vertrekkers (Lucumí en Onuachu) nog waardige vervangers bij. Iedere tegenstander is flink onder de indruk van het voetballend vermogen van de Limburgers, maar 21 op 45 met één op zes tegen de laatste twee is voor een titelkandidaat gewoon een dikke onvoldoende. Daarom staat het KRC Genk van John van den Brom een paar weken na de vorige crisis tegen Zagreb en Club weer voor een week van de waarheid…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content