In de reeks ‘Te gast te Evere’ is het de beurt aan Frankie Vercauteren om voor een uitgebreid gesprek aan tafel te schuiven bij Sport/Voetbalmagazine. Enkele passages…
In de reeks ‘Te gast te Evere’ is het de beurt aan Frankie Vercauteren om voor een uitgebreid gesprek aan tafel te schuiven bij Sport/Voetbalmagazine. Enkele passages…
Pas was hij ontslagen in Lissabon of Frankie Vercauteren (56) dook zowat overal op. Op de Gouden Schoen, in Extra Time, om duiding te geven bij de nog maar eens opgeviste Anthony Vanden Borre… Het leek wel of er zat een strategie achter. “Helemaal niet”, zegt de trainer tijdens zijn bezoek aan de redactielokalen van Sport/Voetbalmagazine. “Het opzet van de Gouden Schoen was veranderd, dus dat wilde ik wel eens zien. En Extra Time heb ik gedaan omdat te veel mensen me belden. Ik zei altijd neen, maar op zeker ogenblik moet je toch één keer buiten komen. Dan zijn al die anderen op slag niet meer geïnteresseerd en ben je ervan af. (lacht) Jammer voor Reyers Laat, want zij waren de eerste. Maar zij wilden ook over Sporting praten, en dat kon en wou ik niet.”
“De medewerkers waren al twee maanden niet betaald, maar zonet vernam ik dat dit ondertussen zou zijn gebeurd. Mij hadden ze beloofd om me te betalen wanneer de anderen werden betaald. Ik wacht dus af. Ik kan een rechtszaak aanspannen, maar dat wil ik niet. Ik heb al contact opgenomen met de Portugese federatie en het ministerie van Sport. Misschien moet ik wel naar de UEFA stappen. Het probleem is dat Sporting onder zware financiële problemen gebukt gaat. Volgens hun eigen website hebben ze tegen het eind van het jaar tussen 25 en 45 miljoen euro nodig.”
Welkom op Anderlecht
Vercauteren acht de kans dat we hem ooit als trainer in België terugzien “niet groot”. De voorbije twaalf maanden werd hij genoemd bij Club Brugge, Standard en AA Gent. Wat was daar van aan? “Ik heb drie keer telefoon gehad van Vincent Mannaert. De eerste keer om te vragen of ik interesse had, de tweede keer of ik kon afkomen, en de derde keer om te zeggen dat ze Georges Leekens hadden genomen. Standard belde me de dag dat ik in de luchthaven op het punt stond naar Lissabon te vliegen. Mijn vlucht vanuit Abu Dhabi ging toevallig via Brussel. Die telefoon kwam niet van Roland Duchâtelet, maar van Jean-François de Sart. En voor Gent belde een makelaar mij met de vraag of ik geïnteresseerd was. Met geen enkele van die clubs is het tot een concreet gesprek gekomen. Ik zeg niet neen tegen een Belgische club, maar het draagt niet mijn voorkeur weg.”
En behoort een terugkeer naar Anderlecht op een mooie dag tot de mogelijkheden? Vercauteren: “Ik heb op de Gouden Schoen een goed gesprek van tien seconden gehad met de voorzitter en met mijnheer Herman. ‘Je bent altijd welkom,’ zeiden ze, ‘wanneer kom je eens kijken naar je foto?’ Dat was lang geleden.” (PD/CV/JH)
