Vijf uur door de sneeuw voor een Gouden Schoen

Niet altijd was de Gouden Schoen een glinsterend feest, ook al zal het dit jaar wat meer ingetogen zijn. Als aanloop naar de uitreiking op 13 januari: opmerkelijke verhalen uit het verleden.

Lang werd de stemming van de Gouden Schoen op een maandagmiddag in een restaurant georganiseerd. Dat werd gekoppeld aan een etentje. Zoals bijvoorbeeld in Oud-Berchem, een etablissement in de Brusselse deelgemeente Sint-Agatha-Berchem. Het restaurant werd opengehouden door Karel Vander Mijnsbrugge, de hoofdredacteur van Sport ’70, de verre voorloper van Sport/Voetbalmagazine. Hij keek in de keuken nauwlettend toe dat er bij de voorbereiding van de lunch niets verkeerd liep en luisterde met één oor naar wat er aan tafel werd gezegd.

Daar werden de stemformulieren voor de Gouden Schoen stuk voor stuk geopend en geteld, onder het strenge toezicht van een deurwaarder. Een vaste journalist van de organiserende krant Het Laatste Nieuws, wielerman René Lombaerts, noteerde alles keurig. Na anderhalf uur, om één uur ‘s’middags, was de uitslag bekend.

In 1982 was Erwin Vandenbergh de laureaat. Iemand van Het Laatste Nieuws belde Vandenbergh. Hij feliciteerde hem en vroeg hem om zo snel mogelijk naar Oud-Berchem te komen. Dat kon. Alleen sneeuwde het op die ijzige dag onophoudelijk. Vanuit zijn woonplaats Ramsel deed de spits er vijf uur over om door de sneeuw ter plekke te geraken. Iedereen had al lang een delicieuze en met wijn overgoten lunch verorberd toen Vandenbergh binnenviel.

Het is lang een gewoonte geweest om de telling van de stemming op een maandag te laten doorgaan. Ook toen er van locatie werd veranderd. Op een gegeven moment streek het gezelschap – nog steeds journalisten en scheidsrechters – in het vermaarde restaurant La Maison du Cygne, op de Brusselse Grote Markt, neer. Ook toen werd de winnaar telefonisch op de hoogte gebracht.

Zoals bijvoorbeeld in 1986. Jan Ceulemans, die al twee Gouden Schoenen had gewonnen, was de grote favoriet. Twee minuten nadat hij werd gebeld stapte Ceulemans samen met zijn vrouw Martine tot eenieders verbijstering lachend La Maison du Cygne binnen. Hij had zijn voorzorgen genomen en zijn auto vlak bij het restaurant geparkeerd. Daar hoorde hij op de radio dat hij gewonnen had.