Waarom Timothy Castagne en Leicester voor elkaar kozen

De Rode Duivel stond dit seizoen maar halftijds in de basis bij Atalanta, maar werd toch de duurste Belgische verdediger ooit. Hij ging naar Leicester voor de som van 24 miljoen euro. Analyse van een zotte transfer in een zomer waar geen einde aan lijkt te komen.

Leicester is het nieuwe Tottenham. De Foxes wierven hun derde Rode Duivel aan in veertien maanden tijd en imiteren daarmee de Spurs van acht jaar geleden. Die haalden eerst Jan Vertonghen en Mousa Dembélé in 2012 en een jaar later Nacer Chadli. In 2015 kwam daar nog Toby Alderweireld bij.

Tottenham telde in totaal 55 miljoen euro neer om van de arme wijk in Noord-Londen een draaischijf van Rode Duivels te maken. In 2020 trekken de Belgen een honderdtal mijlen noordelijker. Voor het trio Youri Tielemans, Dennis Praet en Tim Castagne zullen de Foxes zowat 89 miljoen euro uitgegeven hebben. De laatste 24 daarvan voor Castagne, die dit seizoen bij Atalanta amper aan vijftig procent speeltijd kwam.

Veelzijdigheid

In Bergamo werd Castagne vaak naar de bank verwezen door de Duits-Nederlandse tandem Robin Gosens en Hans Hateboer. Hij zou zich meer in de kijker moeten kunnen spelen bij Leicester, dat nood heeft aan flankspelers. Op links verloor het Ben Chilwell (naar Chelsea) en op rechts is Ricardo Pereira momenteel buiten strijd met een scheur in de kruisbanden van de knie. Brendan Rogers moest dus in zeven haasten een flankverdediger aanwerven die zowel op links als op rechts uit de voeten kan. Op een ontregelde markt wordt veelzijdigheid duur betaald, maar over het Kanaal slaat 24 miljoen niet meteen een gat in de portemonnee.

De Noord-Ierse coach van de Foxes maakte meteen een oude droom waar. Al van toen hij bij Celtic werkte (2016-2019) probeerde hij Castagne los te weken bij Atalanta. Maar de Belg was toen nog maar net in Italië en wees het bod af. Twee jaar later liggen de kaarten anders.

Reservewiel

De verdediger uit Virton was gefrustreerd door zijn beperkte speeltijd en het soms schrijnende gebrek aan psychologisch doorzicht van Gasperini, die beter is in tactiek dan in de omgang met mensen. Naar verluidt zou hij het niet verteerd hebben dat hij in de kwartfinale van de Champions League tegen PSG op de bank moest zitten, nadat hij de hele week met het basiselftal had getraind. Zonder dat Gasperini er verder een woord aan vuil maakte, ondertekende hij op 12 augustus het papier dat een einde maakte aan de romance tussen Castagne en Atalanta.

Nadien werd Tim Castagne gepolst door PSG en via José Mourinho door Tottenham, maar hij koos uiteindelijk voor Leicester. Een rationele keuze. Aangezien hij te duur was voor Tottenham, dat voor Matt Doherty zou kiezen, en toch graag naar de Premier League wou gaan, wilde hij snel duidelijkheid. Een jaar nadat hij Crystal Palace afwees, trekt de Rode Duivel dus naar een club die meer overeenkomt met zijn kwaliteiten: een goed voetballend team waarin hij gebruik kan maken van zijn techniek en zijn goed samenspel met Youri Tielemans, dat al eerder bleek.

Niet slecht voor een jongen die drie jaar geleden nog fungeerde als reservewiel voor Bergamo na de transfer van Thomas Foket die flopte om medische redenen. Het plan-B van toen is nu de op twee na duurste uitgaande transfer in de geschiedenis van Atalanta. Castagne, die werd gekocht voor 6,5 miljoen euro en verkocht voor bijna het viervoud, laat alleszins goede herinneringen na in de Laars. Het is nu aan hem om daar ook in de Premier League voor te zorgen.