Heeft de goeie serie die Waasland-Beveren rond Nieuwjaar neerzette – een negen op negen tegen Standard, STVV en KV Oostende – de club uiteindelijk de degradatie gekost? Het zou best eens kunnen.
Corona of niet, in de Italiaanse Serie B werd vorig weekend nog wel gevoetbald. Juve Stabia, 13e, ontving Spezia, vijfde in de stand. Juve won met 3-1. Het tweede doelpunt werd gemaakt door Francesco Forte, die daarmee aan 13 treffers zit in de 19 basisplaatsen die hij dit seizoen al verzamelde. Dat is één doelpunt om de 138 speelminuten. Forte staat met zijn 13 doelpunten derde in de topschuttersstand van de Serie B.
Een dag eerder. Waasland-Beveren verliest bij Royal Excel Mouscron. Trainer Dirk Geeraerd, voor de tweede match op de bank na het ontslag van Arnauld Mercier, moet constateren dat het verhaal van het hele seizoen wordt bevestigd in één match: de verdediging kan amper de nul houden, het middenveld heeft ondanks elfendertig verschillende combinaties alle moeite om een wedstrijd te oriënteren en voorin maken de spitsen geen goals: 21 in 29 competitiewedstrijden. Tuur Dierckx en Stefan Milosevic zijn de topschutters met elk drie goals.
Is het dan niet zuur voor de fans om dat berichtje van 2 september 2019 op de site van de club nog eens te lezen: ‘Waasland-Beveren neemt afscheid van Francesco Forte (26) (…). Hij wordt uitgeleend tot het einde van het seizoen, met aankoopoptie. Forte kwam 36 keer in actie voor Waasland-Beveren. Hij scoorde negen keer en liet twee keer scoren. Vooral zijn doelpunten in de belangrijke maand december 2018 waren er om te koesteren.’
Niet dat we van Forte een wereldspits maken, maar helemaal goed ingeschat was het dossier van de spitsen toch niet. Din Sula en Fiorin Durmishaj heetten zijn vervangers. Die laatste is alweer weg, via Olympiacos naar Aris Saloniki. Acht wedstrijden, nul goals. Sula maakte dure goals: de winnende treffer tegen Standard en de goal die een punt opleverde thuis tegen Cercle, maar twee doelpunten in twee seizoenen is onvoldoende.
Dat er in januari geen nieuwe spits kwam, lag aan een gebrek aan geld, gebrek aan belangstelling van gepolste kandidaten ( Jelle Vossen, Knowledge Musona), maar ook aan de goeie serie. Het gevoel was, na de negen op negen: nog een keer winnen en we zijn gered. Daarom werd uiteindelijk maar één transfer gedaan – middenvelder Jakub Piotrowski gehuurd bij KRC Genk – en de trainer ook niet aan de deur gezet. Terwijl er dan al twijfels waren rond zijn wedstrijdvoorbereiding en de fysieke conditie van de spelers. Tegelijk versterkte met name Cercle Brugge zich sterk. Zeker, Bernd Storck leverde goed werk met RE Mouscron én met Cercle, maar wel twee keer na Nieuwjaar, na een transferperiode.
Een en ander bij elkaar geteld maakt dat het behoud van Waasland-Beveren zondag afhangt van winst tegen KAA Gent en een nieuwe zege van Cercle Brugge tegen KVO. Waarna op de Freethiel de harde interne analyse kan worden gemaakt. Waar is het zo fout kunnen gaan? En dan kom je uit bij financiële mogelijkheden én de sportieve keuzes (jeugd) die daarmee gepaard gaan. Met deze vaststelling: Aalst, Lierse, Lommel, OHL, Westerlo, Lokeren en nu Waasland-Beveren… In een fel veranderd voetballandschap gaan de teams uit de kleine provinciesteden er een na een uit. Vooral Oost-Vlaanderen likt zijn wonden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
