Ives Serneels mag trots zijn op zijn werk als bondscoach van de Red Flames. Maar wanneer komt er in België een vrouwelijke bondscoach met een Pro Licencediploma?
In Engeland haalde in 2003 voormalig bondscoach Hope Powell als eerste vrouw de Pro Licence. België heeft nog geen vrouw met zo’n diploma. ‘Ik hoop dat we binnenkort de eerste mogen verwelkomen’, zegt Chris Van Puyvelde.
De technisch directeur bij de KBVB gelooft niet dat er een glazen plafond is dat vrouwen tegenhoudt. ‘Het volstaat dat iemand van deze lichting Red Flames, die voldoende interlands heeft gehaald, de versnelde opleiding wil volgen. Als er vandaag nog geen is, komt dat volgens mij omdat er bij de vrouwen nog geen interesse bestond om die Pro Licence te volgen.’
Aanzuigeffect
Van Puyvelde wil het debat niet beperken tot vrouwenvoetbal. ‘Het gaat niet alleen over vrouwen, maar over diversiteit in zijn geheel. Trainers moeten een weerspiegeling van onze samenleving zijn. De laatste vijf jaar zijn er tienduizend speelsters bij gekomen, daar komen straks automatisch meer gediplomeerde trainers uit. Dit EK zal een boost geven, zoals het tennis een boost kreeg na Clijsters en Henin. Laat ons ook de vrouwencompetitie opwaarderen, zodat, om te beginnen, onze betere speelsters niet naar het buitenland moeten.’
Ook Barry Pauwels, bij Voetbal Vlaanderen als Coach Education Manager verantwoordelijk voor de trainersopleidingen (behalve de Pro Licence), verwacht dat het EK een aanzuigeffect zal sorteren op het aantal vrouwelijke coaches.
‘De afgelopen vijf jaar bedroeg het aandeel van afgestudeerde vrouwelijke trainers slechts anderhalf procent. We moeten de drempel lager leggen en meer flexibiliteit inbouwen qua opleidingstrajecten. Kan iemand zich niet vrijmaken voor een intensieve opleiding over vier maanden, dan moeten we maar een alternatief bedenken, met één opleidingsmoment om de drie of vier weken, en die opleiding spreiden op langere termijn.’
Beperkte belangstelling
Voetbal Vlaanderen en Sport Vlaanderen zetten bovendien in op een opleidingstraject door en voor vrouwelijke coaches. ‘Maar ook als je initiatieven aanbiedt, blijft de belangstelling beperkt. Anderhalf jaar geleden zetten we voor vrouwen in Vlaanderen vier regionale opleidingscentra op, met plaats voor zo’n honderd deelnemers. Twéé vrouwen schreven zich in. Drie maanden geleden contacteerden we in het Gentse rechtstreeks 250 vrouwen in het voetbal. Er kwam één positief antwoord…’
Dat vrouwen niet reageren omdat er te weinig vacatures voor vrouwelijke coaches zijn, gelooft Pauwels niet. ‘Er is plaats genoeg voor gediplomeerde trainers, of het nu mannen of vrouwen zijn. We streven naar gediplomeerde coaches voor elk team op elk niveau, maar vandaag heeft in Vlaanderen ongeveer veertig procent van alle actieve trainers een diploma. De vraag naar gediplomeerden, mannen én vrouwen, is groter dan het aanbod.’
