Volgend seizoen maakt Gert Verheyen (47) met KV Oostende zijn debuut als coach in de Jupiler Pro League. Nu al wordt hij beschouwd als een toptrainer. Hoe komt dat? Vier getuigenissen.
‘We leerden veel bij, maar hij bleek ook nog eens een normaal mens’
Brecht Capon, rechtsachter van KV Oostende, maakte Gert Verheyen elf jaar geleden mee als beloftetrainer van Club Brugge en krijgt hem volgend seizoen in de Versluys Arena als hoofdtrainer.
‘Als analist is het een verademing om hem bezig te horen en ik denk dat veel mensen zich daarop baseren om te oordelen dat hij ook een goeie trainer is’, aldus Capon. ‘Bij de beloften destijds was hij pas gestopt als speler en keken wij vanwege zijn naam en zijn carrière naar hem op. Hij wou meteen alles professionaliseren en hamerde op een meer gestructureerde aanpak om de stap naar de eerste ploeg kleiner te maken. We moesten ’s morgens trainen, eten op de club en verplicht fitnessen voor de training. Dat was voor ons een heel positieve ervaring, een openbaring zeg maar. Wij dachten allemaal: die kan het ook als coach ver schoppen.
‘Het was zijn eerste jaar als trainer, maar je zag direct: dat stelt iets voor, we speelden niet zomaar een matchke. We kregen echt het gevoel: we zijn functioneel aan het trainen. Achter elke oefening zat er een idee. Wat hij tijdens de match vroeg, kwam terug in de training. Net als Emilio Ferrera tekende hij weleens vakken op het veld om ons elk vanuit onze positie te leren spelen, elk met onze eigen opdracht, om alles herkenbaar te maken en ons te laten meedenken. We speelden toen in 4-4-2 op dezelfde manier als de eerste ploeg.
‘Zijn goesting was ontzettend groot. Ik weet nog dat we een van onze eerste oefenmatchen in Kortrijk speelden en hij daar tekeerging tegen de lijnrechter, vanuit zijn gedrevenheid om ook die oefenmatch te winnen en omdat hij het niet eens was met een beslissing. Blijkbaar was hij geschrokken van zichzelf, want achteraf zei hij in de groep dat hij op dat moment niet het goede voorbeeld had gegeven.
‘Na een jaar hield hij ermee op, maar voor ons was dat echt op alle vlakken een superjaar. Gertjan De Mets, Thomas Matton en ikzelf zegden al vaak tegen elkaar dat we geluk hadden dat we dat konden meemaken. We leerden veel bij, kregen voor het eerst het gevoel dat we echt professioneel aan het werken waren en stappen richting eerste ploeg aan het zetten waren. Maar hij bleek ook nog eens een normaal, sympathiek mens te zijn. Er moest ernstig gewerkt worden, maar ernaast kon er ook gelachen worden. Wanneer er eens een etentje was, ging hij met de bende mee uit. Wanneer het kon, stond hij tussen ons. Voor een groep is dat menselijke aspect heel belangrijk. Ook op het veld sprak hij veel met zijn spelers, om je bij te sturen maar ook gewoon om eens te polsen hoe het met je ging. Wanneer er buiten de lijntjes werd gekleurd, er met de pet naar werd gegooid, kon hij er ook wel eens iemand uitpikken en hem voor de groep op zijn plaats zetten.
‘Ondertussen zal hij als trainer geëvolueerd zijn, maar op dat moment in onze carrière was hij voor ons al de perfecte trainer.’
‘Gert zal niet met zijn met zijn kop tegen de muur lopen en sterven met zijn principes’
Franky Van der Elst was bij Club Brugge ploegmaat van Gert Verheyen en was er assistent-trainer in de periode dat Verheyen er zijn spelerscarrière afsloot en beloftetrainer werd. De voorbije twee jaar was hij zijn assistent bij de nationale U19-ploeg en dat wordt hij volgend seizoen ook bij KV Oostende.
‘De mensen zien op tv wat Gert kan: hij ziet het spel en kan het op een manier overbrengen dat iedereen het snapt’, aldus Van der Elst. ‘Hij is vlot en helder en dat is ook voor een trainer belangrijk. Gert kan spelers tijdens trainingen en besprekingen heel goed duidelijk maken hoe hij wil spelen en wat hij van hen verwacht. Er stáát iemand als hij iets zegt en op een bepaalde manier is hij ook gemoedelijk. Hij maakte het natuurlijk allemaal zelf mee en dat zit nog helemaal in hem. Voor de rest is hij een intelligent mens die analytisch sterk is en ook emotioneel intelligent is. Ik geloof heel erg in hem, als mens en als trainer. Volgens mij beschikt hij over alle kwaliteiten om te slagen.
‘Maar voetbal blijft voetbal. Je hebt niet alle factoren in de hand en met de jaren kan er van alles gebeuren. Je bent ook afhankelijk van je groep en van de karakters die erin zitten. Maar daar is hij zich allemaal bewust van, omdat hij er zelf zolang heeft ingezeten.
‘Ik weet ook wel dat het als coach van een nationale jeugdploeg heel anders werken is. Maar ik denk dat hij het aankan om elke dag trainer te zijn, daar dag na dag te staan en leiding te geven. Het heeft absoluut een hele impact op je leven en tot nu toe was hij relatief comfortabel, maar hij weet uit zijn lange profcarrière wat het allemaal inhoudt en heeft er diep over nagedacht. Hij beseft dat er momenten zullen komen waarop het moeilijker zal zijn. Maar ook dat er in deze job momenten zijn die je heel veel voldoening geven, een soort emotie die je als analist en trainer van de U19 een beetje mist. Gert is bovendien iemand die zich in iets kan vastbijten. Als hij daaraan begint, is het met de volle wil en overtuiging om te slagen. Het is afwachten, maar ik denk dat het iets moois wordt.
‘Het gaat hem natuurlijk in de eerste plaats om winnen. Toen hij zelf nog voetbalde, was hij al een gast die er alles aan deed om te winnen. Winnen staat dus voorop, maar wel vanuit een bepaalde visie. Gert weet hoe hij wil spelen, het zal herkenbaar zijn en er zal veel op getraind worden, maar hij is ook flexibel. Het liefst speelt hij 3-4-2-1, maar als hij denkt dat hij moet veranderen van systeem zal hij dat doen. Hij staat open voor een dialoog. Bij de U19 riep hij weleens enkele mannen bij zich om te overleggen. Als hij voelt dat een spelersgroep net iets anders wil, zal hij zich aanpassen. Gert zal niet met zijn met zijn kop tegen de muur lopen en sterven met zijn principes.’
‘Gert is een mensenmens, iemand die heel goed met andere mensen overweg kan’
Philippe Clement, hoofdcoach van Racing Genk, was bij Club Brugge en de Rode Duivels ploegmaat van Gert Verheyen.
‘Ik denk dat door zijn werk als analist iedereen kan vaststellen dat Gert een goeie analytische kijk op voetbal heeft, dat hij dingen ziet die anderen misschien niet zien én dat hij het ook nog op een goeie manier kan overbrengen’, aldus Clement. ‘Dat zijn kwaliteiten die ook belangrijk zijn in zijn nieuwe job, zoals hoofd- van bijzaken kunnen onderscheiden. Bovendien is er zijn grote spelerservaring. Hij weet wat een kleedkamer is en maakte veel mee op alle niveaus. Ik ben er heel hard van overtuigd dat hij een mooie trainerscarrière zal maken. Tenzij hij op langere termijn tot de conclusie komt dat hij toch geen zin meer heeft om altijd maar weer van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat met voetbal bezig te zijn, zoals meteen na zijn spelerscarrière.
‘Maar hij is goed gewapend. Hij deed trainerservaring op bij de nationale U19-ploeg, is het al gewoon van voor een groep te staan, zijn ideeën door te voeren en die in trainingen uit te werken. Bovendien neemt hij van daar ook bijna zijn volledige staf mee naar Oostende en daar zitten mensen bij die als trainer al hun strepen verdienden. Zoals Franky Van der Elst, die zelf al op verschillende plaatsen hoofdtrainer is geweest. Gert is een mensenmens, iemand die heel goed met andere mensen overweg kan en van wie ik verwacht dat hij dicht bij zijn groep zal staan. Relaties vindt hij belangrijk, met zijn spelers, zijn stafleden, met iedereen binnen de club.
‘Over de druk waaronder hij zal moeten werken, maak ik mij geen zorgen. Die maakte hij in zijn spelerscarrière al mee. Er zijn spelers die vooral met zichzelf bezig zijn, maar Gert was iemand die zich altijd heel verantwoordelijk voelde voor zijn club. Dan voel je je evenveel betrokken als de trainer. Ik weet dat Gert zich slecht voelde bij het ontslag van bepaalde coaches omdat hij zich mee verantwoordelijk voelde voor de resultaten. Hij is iemand die heel hard opkomt voor zijn club en dat zal hij als coach ook doen. Omdat die emotionele betrokkenheid er is, zal hij zich altijd volledig geven.
‘Als speler gaf hij al vroeg veel op voor zijn carrière, leefde hij daar heel hard en heel lang voor. Toen hij stopte, was het echt genoeg geweest en wou hij eindelijk eens profiteren van het leven, de dingen doen die iedereen kan doen en die hij gemist had. Maar nu is hij op een punt gekomen dat hij die druk en die beleving heel hard mist, dat echt weer helemaal leven voor het voetbal. De goesting is terug en wees maar zeker dat hij zich zal smijten. Ik verwacht dat hij positief voetbal zal brengen. Maar wel realistisch, niet naïef.
‘Volgens mij is het feit dat hij zo lang aan de andere kant stond een groot voordeel. Hij kan zich een beeld vormen van hoe er in de media over trainers wordt geoordeeld en dat kan hem helpen om sommige dingen te relativeren en niet persoonlijk op te pakken. Betekent dit dat hij altijd rustig zal blijven? Neen. Dat kan geen enkele coach zeggen. Het is menselijk, denk ik, dat je een keer boos wordt als het om winnen gaat en je het ergens niet mee eens bent. Maar het mag natuurlijk niet te lang duren.’ ( lacht)
‘Vertrouwen is heel belangrijk voor hem’
Chris Van Puyvelde, sportief adviseur van de Pro League en technisch directeur van de KBVB, maakte Gert Verheyen ook vijf jaar mee als speler van Club Brugge toen hijzelf daar assistent van Trond Sollied was.
‘Gert wordt nu al hoog ingeschat als trainer omdat zowat iedereen hem een hele goeie analist vindt en mensen ook verwachten dat hij daarom een goeie trainer zal zijn’, aldus Van Puyvelde. ‘Bovendien wordt hij ook gewaardeerd voor zijn werk bij de nationale ploeg, door de spelers en door de clubs. Maar nu komt dus de volgende stap, nu het echt om de knikkers zal gaan: om constant onder grote druk te presteren. Nu zullen de analisten hém analyseren. Maar hij weet heel goed waar hij instapt. Het is een bewuste keuze.
‘De voorbije jaren deed Gert wat hij graag deed. Hij werd enorm gewaardeerd als analist en kon zich bij ons in een professionele sfeer ontwikkelen als trainer. De Pro License, de buitenlandse stage, het contact met de lesgevers, de bondscoach en de andere trainers, met de clubs en hun jeugdverantwoordelijken, met de topsportscholen: dat zijn allemaal ervaringen die je vormen. Na zijn spelerscarrière was de klik er niet meteen, maar hier is de goesting gegroeid. Hij snakte almaar meer naar op het veld staan en nog meer zelf met voetbal bezig zijn.
‘In zijn mening is Gert altijd heel duidelijk en hoe langer ik hem als trainer ken, hoe duidelijker hij ook is in zijn structuur van spelen en in de afspraken die hij maakt. Ik vind hem heel complementair met Franky Van der Elst, die veel belang hecht aan de techniciteit en de balans in het spelletje. Hijzelf zal zich bij het nemen van beslissingen misschien iets meer laten leiden door het fysieke en het taakgerichte aspect. Het valt op dat zijn ploeg altijd veel kansen creëerde.
‘Gert is iemand die helemaal overtuigd moet zijn van een project. Hij moet er zich mentaal honderd procent goed bij voelen, zeker zijn dat hij het aankan en dat hij kan slagen. Vanuit een avontuurlijke bevlieging zal hij het niet doen. Het zal altijd vanuit een visie en een weloverwogen redeneren zijn. Het wordt een ander leven nu, maar daarom is het goed dat hij zich omringt met mensen die hij kent en vertrouwt. Dat is heel belangrijk voor hem: vertrouwen. Hij moet respect voelen en ik weet dat hij zich niet alleen goed voelt bij de aanwezigheid van Franky Van der Elst en Hugo Broos in Oostende, maar bij het hele nieuwe management van de club en het plan dat daar voorligt.
‘Ik verwacht volgend seizoen van hem een ploeg te zien die zal spelen zoals hijzelf is: een goed gestructureerd geheel, met een aantal duidelijke afspraken, die in de groep gezamenlijk worden besproken, worden ingeslepen en met cijfermateriaal worden ondersteund en verbeterd. Zijn spelers zullen het niet cadeau krijgen, ze zullen ervoor moeten werken en moeten tonen dat ze prof zijn.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
