Obbi Oulare wordt door het Engelse Watford FC een seizoen aan Antwerp uitgeleend. Als het van de 22-jarige spits afhangt, komt daar nog een jaar bij.
In 2015 tekende de Belgische aanvaller een zesjarig contract bij de Engelse topklasser. Daarvan heeft hij nu ongeveer de helft uitgediend, maar met wisselend succes. Zijn passage in Engeland verliep moeilijk. ‘Ik ging trainen en repte mij meteen naar huis’, zegt hij daarover in Sport/Voetbalmagazine. ‘Ik zonderde mij helemaal af van de rest van de wereld. Ik had geen zin om fun te hebben, ik was kortaf wanneer mijn vrienden belden, ik wilde zelfs niet met mijn vrouw praten… Ja, dat was een donkere periode. Ik zat echt diep. Ik was niet de happy Obbi die ik nu ben.’
‘De laatste drie jaar heb ik veel miserie gekend, maar ik heb altijd terug geknokt. Je krijgt niet altijd wat je wil – dat is nu eenmaal eigen aan het leven. Je moet blijven vechten en uiteindelijk komt het wel in orde. Van nature ben ik iemand die piekert, door mijn blessures heb ik dit seizoen nog meer tijd gehad om na te denken. En ik ben tot bepaalde inzichten gekomen over mijn carrière. Het is nu of nooit: 2018 moet het jaar worden waarin mijn carrière echt van start gaat.’
Medio 2021 loopt zijn overeenkomst met Watford af, maar hij weet niet wat TheHornets met hem van plan zijn de komende jaren. ‘Na dit seizoen loopt mijn contract nog drie jaar. Ik heb geen enkel idee wat er mij in die periode te wachten staat. Ik ben eigendom van Watford en ik beslis dus niet alleen. Dat ik nog een langdurig contract hebt, geeft mij wel een vorm van zekerheid. Maar onbewust ga je je té comfortabel voelen. Je denkt: ik heb nog een aantal jaar te gaan. Maar de tijd vliegt. We zijn drie jaar later en het is bij Watford niet verlopen zoals ik het wilde.’
Voor zichzelf heeft Oulare al uitgemaakt wat hij wil: in de play-offs ontploffen en volgend seizoen bevestigen in de Jupiler League. Het liefst bij Antwerp. ‘Na een goed seizoen moet je altijd bevestigen. En dat kan het best in dezelfde competitie en bij dezelfde club. In het ideale scenario doe ik er een tweede seizoen bij op Antwerp. Verhuizen betekent opnieuw: aanpassen aan een nieuwe coach, nieuwe ploegmaats en een ander land. Ik wil mij bij een club settelen – zoals elke speler heb ik ook stabiliteit nodig. Soms ben ik het een beetje beu om overal uitgeleend te worden. Veel zal afhangen van de resterende wedstrijden in de reguliere competitie en mijn parcours in de play-offs. Ik moet mijn statistieken opkrikken, maar ik wil niet enkel afgerekend worden op het aantal doelpunten die ik gemaakt zal hebben.’
