‘We hadden deze fusie al veel eerder moeten doen’

Voor het Oostvlaamse KFC Voorde-Appelterre had het eerste jaar in de nationale amateurreeksen twee jaar na de fusie een hoogtepunt moeten worden, maar corona veranderde dat.

Sinds deze week krijgen de jongste spelertjes (tot twaalf jaar) van FC Voorde-Appelterre weer training. Of de seniores dit seizoen nog aan de slag gaan, staat nog niet vast. Voor voorzitter Bjorn Denis, zaakvoerder van het zonneweringsbedrijf CSS outdoor living uit Appelterre, hoeft dat niet per se. ‘Als het aan mij ligt, schrapt men beter dit seizoen. We moeten voorzichtig zijn, onze gezondheid is belangrijker dan een voetbalseizoen en een derde coronagolf kunnen we ons echt niet meer permitteren.’ Financieel brengt niet spelen de Ninoofse fusieclub niet in de problemen. ‘We hebben geen inkomsten, maar ook geen uitgaven. Wij spelen niet met profs of semi-profs aan wie we een vaste vergoeding moeten doorbetalen. Wie niet speelt, wordt niet betaald.’

Voor op de planning

Dit had voor FC Voorde-Appelterre een successeizoen moeten worden. Amper twee jaar nadat de voormalige eersteprovincialers FC Voorde en KFC Eendracht Appelterre de handen in mekaar sloegen, in mei 2018, volgde al de promotie naar derde amateur Vlaanderen. ‘Daarmee zitten we één jaar voor op de planning.’ Meer kosten zijn er aan de promotie niet verbonden. ‘Je rijdt wat verder, maar je komt eens bij andere clubs en in mooie accommodaties terecht. Dit niveau is leefbaar voor ons, al had ik graag het dubbele van ons huidig gemiddelde aan toeschouwers, zo’n 200, gezien.’

Bij FC Voorde-Appelterre zijn geen verhalen over groeipijnen te rapen. ‘De fusie is een succesverhaal.’ Wat Bjorn Denis, voor de fusie zelf drie jaar deel lid van het bestuur van Appelterre, het meest verbaasde in dit fusieverhaal, ‘is de samenhorigheid in ons bestuur. Alle horrorverhalen die je tevoren hoorde, redenen om het niet te doen, zijn niet uitgekomen. We hebben een dynamisch bestuur van vijftien man, allemaal ondernemers uit de streek. Eén derde komt van Voorde, één derde van Appelterre en één derde is nieuw. Met al die bedrijven en onze leveranciers hebben we voldoende sponsors om het op dit niveau leefbaar te houden.’

Bij het samengaan verhuisde de jeugdwerking naar de voormalige terreinen van Voorde, de seniores spelen en trainen in Appelterre. Maar beide accommodaties liggen, gezien de gemeenten aan mekaar grenzen, op amper twee kilometer van mekaar. De spelerskern bestaat vooral uit voetballers die hun opleiding kregen bij de grotere clubs uit de regio, VK Ninove, FC Dender of Eendracht Aalst. Algemeen manager, en vertrouweling van de voorzitter, is Freddy De Tant, ‘een 71-jarige met het hart en de mentaliteit van een 20-jarige’, zoals de voorzitter het uitdrukt, die lang geleden al eens manager was van Appelterre maar die voor de fusie terug naar het voetbal werd gehaald.

Lang een liftploeg

Voor de fusie was Appelterre, bij de bond aangesloten in 1943 met het stamnummer 3964, dat overbleef na de fusie, de grote club. Zijn natuurlijk biotoop was doorgaans tweede provinciale, maar begin deze eeuw promoveerde het een paar keer naar de hoogste provinciale reeks en in 2007 steeg het zelfs voor het eerst in zijn bestaan naar bevordering. Het van oorsprong FC Voorde, dat pas in 1975 bij de bond aansloot, was lang een liftploeg tussen derde en vierde provinciale. In 2008 klom het echter verrassend naar eerste provinciale, zodat daar op een bepaald moment drie Ninoofse ploegen in uitkwamen, met ook nog het grotere VK Ninove: ooit een topclub in derde klasse, maar twintig jaar geleden flink teruggezakt en de afgelopen jaren langzaam terug omhoog geklommen, met twee opeenvolgende promoties. Daardoor mist KFC Voorde-Appelterre nipt een nieuwe derby, want ook Ninove promoveerde afgelopen zomer, naar de tweede amateurklasse.

Wat zou er gebeurd zijn als de fusie tussen de twee toenmalige eersteprovincialers niet was doorgegaan? Bjorn Denis moet daar niet lang over nadenken: ‘Waren we allebei apart doorgegaan, waren we alle twee hoogstwaarschijnlijk al verdwenen. De conclusie is: we hadden de fusie al veel eerder moeten doen.’