Howard Webb werd door de FIFA aangeduid als scheidsrechter voor de cruciale kwalificatie-interland tussen Kroatië en België. Een jaar geleden sprak Sport/Voetbalmagazine met de Engelsman.
Webb (42) geldt al enkele jaren als beste scheidsrechter van de wereld, de natuurlijke opvolger van Pierluigi Collina. Hij leidde onder meer de finale van het WK 2010 in Zuid-Afrika en de CL-finale in 2012. Dat zo een gereputeerde man het belangrijke duel in het Maksimirstadion van Zagreb fluit, is dan ook een goede zaak.
Maar wie is Howard Webb eigenlijk? De Engelsman was eind vorig jaar voor een seminarie in ons land en sprak toen met Sport/Voetbalmagazine over zijn vak.
Aanvankelijk overwoog hij om journalist te worden, bekende Webb. “Engels was mijn favoriete vak op school, ik schreef graag. Maar uiteindelijk heeft mijn andere ambitie het gehaald: politieagent worden. Pas in 2008 werd ik fulltime scheidsrechter.”
Dat zijn imposante uiterlijk daarbij een voordeel is om autoriteit af te dwingen bij de spelers, ontkende hij niet. “Het kan wel helpen als je er streng uitziet, maar het betekent niet dat je niet succesvol kan zijn zonder die imposante look. Wat je zegt met je ogen en je persoonlijkheid speelt een veel grotere rol.”
“Neem Frank De Bleeckere: geen imposante verschijning, maar hij had als scheidsrechter iets sereens over zich. Spelers vertrouwden hem.”
“Meer nog dan groot en sterk, moet je vooral conditioneel fit zijn. Alleen al daarmee dwing je respect af bij de spelers. Je moet hen tonen dat je op hun niveau zit en op dat veld hoort. En als je korter bij de acties zit, geloven de spelers je ook meer.”
Kapitein op het schip
De stijl van Webb is er een van communicatie, onze Rode Duivels zullen dus al eens hun gedacht mogen zeggen tijdens de wedstrijd. De scheidsrechter legde uit waarom hij die open houding aanneemt.
“De beslissingen die ik neem zijn zelden zwart of wit. De helft van de mensen vindt ze juist, de andere helft fout. Je zit dus constant in een grijze zone. Als je met de spelers goed overeenkomt, kan je hen tenminste uitleggen waarom je een bepaalde beslissing nam.”
“Het hangt ook wat van de wedstrijd af. Er zijn momenten dat je de dialoog kunt zoeken en jezelf openstellen, maar soms moet je echt de leiding nemen en baas spelen. Als je in woelige wateren verkeert, moet je de kapitein op het schip zijn. En soms zijn er andere matchen dat je op rustige wateren vaart en gezellig een kopje koffie kan drinken met de passagiers.”
Onbevooroordeeld
Een van de moeilijkste aspecten aan zijn beroep is het onbevooroordeeld en onbevangen aan een wedstrijd beginnen. “Dat is niet makkelijk”, erkende Webb. “Wij lezen ook kranten en kijken ook televisie… Dat moet trouwens om je goed voor te bereiden. Ik kijk naar hoe ploegen spelen, wie de geschorsten en geblesseerden zijn, wie er aan de aftrap verwacht wordt.”
“Dat is een dunne lijn: je moet voorbereid zijn, en toch mag je niet bevooroordeeld zijn. Ik mag geen rekening houden met bepaalde reputaties. Zoals een speler die graag neergaat na contact. Ik mag daar niet aan denken want net dan ga ik verkeerde beslissingen nemen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier