Weiler, Kums en Anderlecht: alleen maar verliezers

De zet van Anderlechttrainer René Weiler om Sven Kums op een andere manier te gebruiken, is mislukt. Wat nu?

Wat zou er door het hoofd van Sven Kums zijn gegaan, tien seconden na de uitsluiting, toen hij zich met een alleszeggende gezichtsuitdrukking naar de kant begaf? En wat dacht René Weiler op dat moment, de trainer die Kums in München verrassend in een nieuwe rol neerzette? Eén dan nog die Kums sinds hij als prof in een eerste elftal speelt niet meer vervulde. Eén zaak is zeker: daar ging Weilers plan, goed of slecht, en weg was de kans van Kums om zijn goeie wil te tonen en zich met een sterke prestatie weer in de gunst van de trainer te spelen.

Dat Weiler Kums op die ongewone plek zette om hem helemaal dood te maken, kan niet. Geen trainer pleegt voor het aanzien van de wereldpers op zo’n manier sportief zelfmoord. Ongetwijfeld heeft Weiler iets in Kums gezien wat hem deed denken dat dit wel eens een goeie oplossing had kunnen zijn. Ook was het een signaal dat Kums niet moest denken dat Weiler maar één positie voor hem in zijn hoofd heeft: zijn beste. Was de ingreep gelukt, dan was de zet van de trainer geniaal genoemd, en had Kums voor de laatste jaren van zijn loopbaan nieuwe vooruitzichten gehad.

Niet dus. Sven Kums maakte een fout die hij met al zijn intelligentie en zijn ervaring nooit had mogen maken op die plaats en op dat moment. Het was een fout die alleen maar een speler maakt die heel diep zit, en die zichzelf niet meer is.

Weiler, Kums en Anderlecht: alleen maar verliezers

Hoe vaak zou Sven Kums zich al beklaagd hebben dat hij in juni voor Anderlecht koos en niet voor Gent? Zondag gaf Hein Vanhaezebrouck nog aan wat hij miste in zijn team: spelintelligentie, iemand die op het juiste moment vaart brengt in de aanvallende bewegingen. In het AA Gent van dit seizoen had de tandem Vanhaezebrouck-Kums een win-winsituatie geweest, terwijl hij in dit Anderlecht met deze weelde op het middenveld en in het spelsysteem van Weiler op dit moment overbodig lijkt.

Typische Anderlechtvoetballer

Het toont nog maar eens hoe licht spelers voor een club en een voorstel kiezen zonder na te denken over het sportieve plan waarin ze terechtkomen. Het nadeel van Kums is dat hij de voorbije jaren bij AA Gent een rol gekregen heeft die hem op het lijf geschreven was en die ook het team sterker maakte. Maar als je bij een andere club belandt, waar een andere trainer een ander plan in zijn hoofd heeft, moet je soepel genoeg zijn om daar in mee te gaan. Het lukte Kums vorig seizoen niet, en hij kwam net op tijd tot inzicht dat het hem ook bij Watford niet zou lukken. Dat hij er, door de zware investering die paars-wit deed en de liefde die hij bij zijn terugkeer overal voelde, van uitging dat de trainer zich aan zijn kwaliteiten zou aanpassen, was wel erg voorbarig.

Sven Kums is een heerlijke voetballer, het type waar ze bij Anderlecht zo van houden als ze denken aan het typische Anderlechtvoetbal. Alleen was Anderlecht vorig seizoen succesvol met een trainer die heel anders denkt, die Sven Kums nooit heeft gezien, en van wie je niet kon verwachten dat hij zijn systeem meteen helemaal zou omgooien.

Remember Okaka

Toen dit blad in de voorbereiding met Kums aan tafel zat en hem vroeg of hij garanties gekregen had dat hij onder Weiler zijn spel kon spelen (infiltrerend, een vrije rol, met een hard werkende middenvelder achter zich), zag je hem twijfelen. ‘Ik ga er toch van uit’, klonk het.

Toen fronsten we al even de wenkbrauwen en hoopten voor hem en voor de club dat het zou lukken. Want de liefde waarmee ‘Svenneke’ Kums deze zomer in Anderlecht werd onthaald, door de fans én het bestuur, was aandoenlijk. Je kon alleen maar hopen dat zoveel romantiek ook op het veld zichtbaar zou worden.

Dat is voorlopig niet het geval. Weiler moet Kums weer op de rails krijgen, en Sven Kums moet beseffen dat weinig trainers hun manier van voetballen aanpassen aan één nieuwe speler. In het moderne voetbal wordt van de goed betaalde prof verwacht dat hij in een kern met veel concurrentie en andere goeie spelers op dezelfde plek verschillende functies aankan en zich schikt naar het collectief belang, zonder morren. Zo voelt ook Adrien Trebel zich geen linksachter, maar oefende hij een paar keer die taak uit zonder morren.

Kums doet er goed aan de situatie met Stefano Okaka begin vorig seizoen nog eens door te nemen. Die ging er van uit dat hij als topschutter van het jaar tevoren zijn ding kon doen, maar ging ondanks die status genadeloos aan de kant toen Weiler merkte dat de spits niet wilde doen wat hij van hem vroeg.

Dat Weiler Kums in München wilde omturnen naar een rol die hij in het betaalde voetbal nog nooit speelde, moet hem doen beseffen dat hij misschien zichzelf nog eens helemaal opnieuw zal moeten uitvinden, als hij van dit seizoen paars-wit nog een succesjaar wil maken. Anders wordt dit een seizoen met alleen maar verliezers, zowel Weiler, Anderlecht als Kums. Kums kan het op korte termijn niet winnen van de trainer, en die heeft op zijn beurt een goeie Kums nodig om met paars-wit een tweede succesvol seizoen te beleven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content